tag:blogger.com,1999:blog-6745104800399022061.post5118308192986214015..comments2023-10-11T12:10:31.900+03:00Comments on oikaltses: Ξανά, με αφορμή το ανώνυμο "τσόλι"...Ηλίας Πετρόπουλος!!!Unknownnoreply@blogger.comBlogger9125tag:blogger.com,1999:blog-6745104800399022061.post-72296412106552428662012-04-19T14:55:29.690+03:002012-04-19T14:55:29.690+03:00Με τούμπαρες πάλιΜε τούμπαρες πάλιBotishttps://www.blogger.com/profile/17499396988117629795noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6745104800399022061.post-38750674872024345742012-04-19T13:57:51.628+03:002012-04-19T13:57:51.628+03:00Για τον Steve και μόνο, αξίζει κάτι σε king size__...Για τον Steve και μόνο, αξίζει κάτι σε king size______ :)<br /><br />Παρίσι,31-10-1996<br /><br />Αναστασία,<br />αν με εξώθησες, προχτές, να σου μιλήσω περί Έρωτος<br />είναι γιατί είσαι ερωτευμένη•<br />κι αν απέφυγα να απαντήσω είναι γιατί όταν μιλάς<br />για την Θάλασσα και για την Ζωή και για τον Θάνατο<br />και για άλλα μεγάλα πράματα και θάματα,<br />και ιδίως για τον αδάμαστο Έρωτα,<br />πρέπει, πρώτα, να σκέφτεσαι πολύ και,<br />μετά, να μετράς τα λόγια σου,<br />Καταφεύγω σ'αυτήν την επιστολή<br />επειδή ο Λόγος ο Προφορικός θέλει την μαστοριά του<br />κι ένα σπινθηροβόλημα και γρηγοράδα,<br />ενώ η Γραφή έχει άλλο βάρος κι άλλο βάθος<br />και την εντελώς δική της ομορφιά.<br />Την φοβάμαι την Γλώσσα γιατί είναι εκδικητική.<br />Και φοβάμαι τις κούφιες κουβέντες για το Ιερόν Πάθος,<br />που καταφθάνει απρόσκλητο και σου συντρίβει την ψυχή.<br />Τον Έρωτα τον υφίστασαι.<br />Λανθάνουν όσοι διαιρούν τον Έρωτα<br />σε πνευματικό και σωματικό, καθότι Εν το Πάν.<br />Περιγράφοντας την καλλονή της Αγαπημένης<br />ενίοτε ξεπερνάς τα σύνορα της γυμνής ωμότητας<br />κι αυτό πολλοί το βλέπουν σαν κυνισμό.<br />Μα, ο Έρωτας παραμένει ο μόνος τρόπος να ελευθερώνεσαι,<br />αφού στον Έρωτα κρύβεται ο σπόρος της Τρέλας.<br />θα έδινα όλα τα σκήπτρα κι όλες τις κορόνες<br />για μισό μουνί-αυτό το είπε ο Μπάφο,<br />και δεν μου φαίνεται διόλου σκληρός ο στίχος του.<br />Ελάχιστοι αποκαλύπτουν το απροσπέλαστο Μυστικό.<br />Είσαι νεότατη και μόνον γεύεσαι τον Έρωτα<br />(και άριστα πράττεις),<br />αλλά αργότερα, αργότερα ,πολύ αργότερα<br />θα νιώσεις και θα καταλάβεις και θα το καταπιείς<br />πως και ο πλέον ευτυχισμένος Έρωτας φθείρεται<br />και λιώνει και σβήνει σαν κερί.<br />Ο Μάριος Χάκκας έγραψε μια τρυφερότατη φράση:<br />δίνω το ένα μου αρχίδι για δύο μαύρα μάτια<br />-όμως οι αναγνώστες δεν διακρίνουν εύκολα<br />τον ρομαντισμό που καλύπτει ορισμένα δείνα λόγια.<br />Ο συγγραφέας προβάλλει σαν το πρώτο θύμα των βιβλίων του.<br />Το σεξ δεν σε κάνει να κλάψεις.<br />Τα αισθήματα είναι που σε οδηγούν στην Αυτοκτονία.<br />Έρωτας με Αγάπη, Έρωτας από Αγάπη.<br />Αλίμονο στον άντρα που προσεγγίζει<br />την Γυναίκα με την Σκέψη, και, αλίμονο στον άντρα<br />που νομίζει πως η Γυναίκα φανερώνει αυτό που είναι.<br />Πεθαίνουμε δίχως να ‘χουμε γίνει σοφότεροι,<br />αλλά, τουλάχιστον, μαθαίνουμε(όσοι το μαθαίνουμε)<br />πως κανένας Έρωτας δεν χάνεται.<br />Oι παλιοί Έρωτες, οι αληθινά Αγαπημένες μας,<br />κυμαίνονται στην ομίχλη, όλο χαμογελώντας γλυκά,<br />και γλιστράνε σιωπηλές στα όνειρα μας και νεύουν,<br />κάνοντας με τα δάχτυλα ακατάληπτα σινιάλα,<br />ώσπου να ξυπνήσουμε αλαφιασμένοι.<br />Οι αξέχαστες Αγαπημένες μένουν παντοτινά δικιές μας.<br />Ένας Έρωτας διατηρεί την ομορφιά του, την αίγλη του,<br />έστω και σωριασμένος σε ερείπια,<br />Τα όρια του μεγάλου Έρωτα δεν διακρίνονται.<br />Από κάθε μεγάλον Έρωτα κρατάμε μια χρυσόσκονη.<br />Σαν πουλί διαβαίνει ο μεγάλος Έρωτας<br />και, κάποτε, σ' αφήνει μπρος στο ανοιχτό μνήμα,<br />γιατί ο Χωρισμός σφραγίζει με σημάδι το κούτελο<br />γιατί ο Χωρισμός καταφθάνει σαν λέπρα και σαν χολέρα<br />-όμως δεν πρέπει να καταριέσαι Αυτήν που Έφυγε.<br />Ο ερωτευμένος άντρας είναι τιμημένος άνθρωπος και περίλαμπρος και ένδοξος<br />και δεν του μένει παρά να μασεί μια-μια τις Αναμνήσεις,<br />και να τις διαφυλάξει σαν λίθους πολύτιμους.<br />Μες στα συντρίμμια του παλιού Έρωτα<br />λαμπυρίζουν τα Αισθήματα σαν διαμάντια αληθινά.<br />Ό,τι εγγράφεται στην μνήμη του άντρα<br />είναι η Μορφή της Γυναίκας που κάποτε αγάπησε.<br />Στον Έρωτα το ηδονικότερο συμβαίνει οριζοντίως,<br />αλλά το ουσιαστικότερο παίζεται πιο ψηλά από το κρεβάτι<br />-έτσι, κανείς άντρας δεν ξέρει γιατί είναι ερωτευμένος<br />μ' Αυτή την συγκεκριμένη Γυναίκα.<br />Όποιος χάνεται μέσα στον ερωτικό λαβύρινθο<br />μόνον δι' αναλήψεως θα σωθεί,<br />εφόσον, όμως, σεβαστεί και κρύψει την καρδιά του<br />τα Αισθήματα που του χάρισε η φευγάτη Αγαπημένη.<br />Κάτι τέτοιο εννοούσε ο ζωγράφος Νικόλαος Γύζης<br />όταν είπε: εγήρασα ονειρευόμενος.<br />μάτια μου, σε φιλώ<br />Ηλίας<br /><br />Ηλίας Πετρόπουλος, «Η Ιστορία της Καπότας»Άννα Μαρίαnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6745104800399022061.post-78781543786498956862012-04-19T12:52:00.449+03:002012-04-19T12:52:00.449+03:00Για μένα τίποτα? Ωραία συμπεριφοράΓια μένα τίποτα? Ωραία συμπεριφοράBotishttps://www.blogger.com/profile/17499396988117629795noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6745104800399022061.post-12989388883315036552012-04-19T12:48:21.928+03:002012-04-19T12:48:21.928+03:00Για σένα, mathepeze_____ :)
Ο άνθρωπος είναι δύο....Για σένα, mathepeze_____ :)<br /><br />Ο άνθρωπος είναι δύο. <br />Δεν σε αναπολώ παρά σαν μιάν όμορφη κοπέλα<br />( ω μεγαλείον των υψηλών γυναικών)<br />να έρχεσαι με την αγκαλιά γεμάτη άνθη, <br />και τότε σε φιλούσα και με αντιφιλούσες, <br />πίστη μου κι ελπίδα μου. <br />Αγάπησα κάποιαν κυπαρισσένια τέως άγνωστη που δεν ξεχνιέται. <br />Εορτή των Νεκρών η μέρα του χωρισμού. <br />Είπες παντού πως με μισείς, σαν όμως ξανανταμώσαμε, <br />την ύστατη φορά, <br />εδάκρυσες και με τρυφερότητα άπλωσες<br />το πολύτιμο φιλντισένιο χέρι σου στο ιδρωμένο μέτωπό μου.<br />Τώρα εδώ κοντά φτερουγίζεις- μακριά μου όσο ποτέ. <br />Με θυμάσαι άραγε ακόμη, φευγάτη αγάπη μου;Άννα Μαρίαnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6745104800399022061.post-69972894222726566352012-04-19T12:17:07.892+03:002012-04-19T12:17:07.892+03:00Για τον Karl, __:)))
Κι άλλος Πετρόπουλος:
δεν ...Για τον Karl, __:)))<br /><br /><br />Κι άλλος Πετρόπουλος:<br /><br />δεν εζήτησα συμβουλές και συμβουλές μου δίνουν<br />απρόσκλητοι συμβουλάτορες φαφλατάδες μικροαστοί<br />λένε λένε κι όλο προφητεύουν<br />τάχα θα με φάνε οι ωραίες γυναίκες<br />ενώ χαρά μου να με φάνε οι καλλονές<br />κι αλίμονο σε σας δυστυχισμένοι<br />που τα γεγονότα δεν σας χορταίνουν<br />κι η ζωή σας χτισμένη σιωπή και κακομοιριά<br />όσο για μένα<br />κρυφά την αγαπώ και είναι ωραία<br />και είναι αβρή και μυστικά την αγκαλιάζω<br />ούτε πουλί μάς βλέπει<br />ούτε ανθός μάς ακούει<br />φιλιόμαστε κι οι τοίχοι καμπυλώνουνΆννα Μαρίαnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6745104800399022061.post-63161742872788089072012-04-19T11:28:41.981+03:002012-04-19T11:28:41.981+03:00lol.............
Αυτή η μανία σου να με μεγαλώνει...lol.............<br /><br />Αυτή η μανία σου να με μεγαλώνεις…. Δε κολακεύει και πολύ μία κοπέλα αυτό. <br />Για φαντάσου. Είμαι, όχι ίσα με τη Καπνικαρέα, ίσα με την Ακρόπολη, «να πούμε»! Τα ‘μαθες τα νέα? Είμαι και…. τραβεστί – φιλόλογος!<br /><br />Φυσικά και μου άρεσε το ποίημα, φυσικά και δεν αβέλω ετρούσκα (εδώ έχασα τα θαυμαστικά, φτου…). Όπως είπες, τα καλιαρντά δε μαθαίνονται. Μόνο ανάγνωση μπορούμε να κάνουμε και απλά να γνωρίσουμε κόσμους άλλους, εκείνους που πότε δε θα δούμε από κοντά. Να δούμε πως γεννήθηκε μία ακόμη διάλεκτος μόνο και μόνο για να καλυφθούν κατατρεγμένοι περιθωριακοί, σε μία υποκριτική κοινωνία που τους πήδαγε τη νύχτα και τους κυνηγούσε τη μέρα. <br />Ο Πετρόπουλος είναι σχολή!<br /><br />Με εντυπωσιάζεις… Δικέλω πως και τζινάβεις και μπενάβεις ντούρα λιάρντα!!!<br />Στο λατσοδίκελμα….<br /><br />Για πάρτη σου___ :)<br /><br />(Παρακαλώ, πέσε σ’ εκείνη τη διαύγεια και σιάξε τη λίστα)Άννα Μαρίαnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6745104800399022061.post-77849718083540948262012-04-19T02:09:39.736+03:002012-04-19T02:09:39.736+03:00Τι έγινε ρε μούτζα; Δεν σου άρεσε το ποίημα με το ...Τι έγινε ρε μούτζα; Δεν σου άρεσε το ποίημα με το μουτζό; Μας φλώμωσες στο καλιαρντό και τώρα σκάς χαμόγελο στον Karl;<br /> <br />Πες μας ότι μεγάλωσες μ’ αυτά τώρα και αβέλεις ετρούσκα, να πέσουνε τα θαυμαστικά… Καθότι πρέπει νάσαι ‘σαμε την Καπνικαρέα… πράγμαν αδύνατον από τα … λολ. Κι η γλώσσα τούτη δεν διαβάζεται μόνο… σπουδάζεται εξ επαφής.<br /> <br />Άπαξ και πέσω καμια μέρα σε διαύγεια, θα σιάξω μια λίστα με λέξεις καλιαρντές που χρησιμοποιούμε σήμερα.mathepezehttps://www.blogger.com/profile/02726138195259545126noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6745104800399022061.post-36254368839913624872012-04-18T20:22:05.658+03:002012-04-18T20:22:05.658+03:00Karl, :)Karl, :)Άννα Μαρίαnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6745104800399022061.post-46185073383957201802012-04-18T17:52:44.290+03:002012-04-18T17:52:44.290+03:00Την γνωριμία μου μ’ αυτό την οφείλω στο συμπαθέστα...Την γνωριμία μου μ’ αυτό την οφείλω στο συμπαθέστατο ροδάκινο – ναι ρε μετανάστη, ναι!<br /><br />Όλα τα δικά σου τα ξέρω.<br />Πώς κοιτάς όταν λες ψέματα.<br />Πώς κόβεις το κρέας με το μαχαίρι.<br />Πώς ακριβώς μυρίζει η επιδερμίδα σου.<br />Ακουμπώ το κεφάλι στην κοιλιά σου<br />και τα έντερά σου γουργουρίζουν.<br />Την Γυναίκα την αγαπάς στο σύνολό της,<br />ή καθόλου.<br />***<br />Έρχεσαι πάντα<br />μαζί με το μουνί σου.<br />***<br />Ο σημερινός ερωτισμός<br />της φαίνεται κοινότυπος.<br />Εξίσου μπανάλ είναι ο Παρθενών.<br />***<br />Μουνί, εσύ, σκοτεινό,<br />Μουνί κλειστό, Μουνί σιωπηλό,<br />Μουνί που δεν μου χαμογελάς πια,<br />Μουνί στεγνό και Μουνί θυμωμένο,<br />κάνω υπομονή, δείχνω επιμονή,<br />περιμένοντας να ραγίσεις άλλη μια φορά<br />και να ξαναγίνεις το Μουνί που ξέρω<br />-το Μουνί της Συμφιλίωσης<br />με τον εαυτό μου.<br />..................................<br /><br />Σε μια συνέντευξη του είχε πει: ''Γράφω για τους νέους και απευθύνομαι στους νέους. Το κοινό μου ήταν, είναι και ελπίζω ότι θα είναι πάντα νέοι''.<br /><br />Και κάτι πάντα επίκαιρο...<br /><br />Αχ, αυτοί [εμείς] οι μετριοπαθείς επαναστάτες.<br />Αχ, αυτοί [εμείς] που φοράνε κουστούμι τρουά-πιες.<br />Αχ, αυτοί [εμείς] που γαμάνε με τα λεφτά τους".<br /><br />Σταματώ γιατί δεν θα τελειώσω ποτέ…mathepezehttps://www.blogger.com/profile/02726138195259545126noreply@blogger.com