Η ταινία «The Blind Side» είναι άγνωστη σε μεγάλο κοινό, όπως και το αμερικανικό φούτμπολ. Για τον Μάικλ Όαρ τα άγνωστα ήταν πολλά περισσότερα. Δεν ήξερε πώς είναι ένα κρεβάτι, τι συναίσθημα είναι η αγάπη, ούτε πώς είναι να έχεις οικογένεια. Και τα βρήκε όλα στους Τούι.
Γεννήθηκε στις 28/5/86 από μητέρα εθισμένη στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά κι ήταν αδύνατον να ζήσει αυτός και τα 11(!) αδέρφια του μαζί της. Τα παιδικά χρόνια του δεν ήταν σαν των περισσοτέρων παιδιών της ηλικίας του, αλλάζοντας συχνά σχολείο και θετή οικογένεια. Όλα αυτά όταν δεν κοιμόταν στο δρόμο.
Χαρακτηριστική της όλης κατάστασης η μοναδική στιγμή που θυμάται απ' όταν ήταν μικρός, τον εαυτό μαζί με μερικά από τα αδέρφια του να περπατούν στην άκρη της εθνικής οδού και χωρίς προορισμό. «Αυτό θυμάμαι μόνο. Προσπαθούσαμε να πάμε εκεί όπου έπρεπε να βρισκόμαστε».
Τα πάντα άλλαξαν, όταν τον βοήθησαν να εγγραφεί στο Μπράιακρεστ Κρίστιαν Σκουλ, όπου γνώρισε τους Τούι.
Οι Λι Αν κι ο Σον Τούι, γονείς μίας νεαρής κοπέλας κι ενός αγοριού, αψήφησαν την κοινή γνώμη και τον πήραν υπό την προστασία τους έναν άγνωστο 2 μέτρων και 140 κιλών. Του έδωσαν δικό του κρεβάτι, δικό του δωμάτιο και τη φροντίδα που ποτέ του δεν είχε ονειρευτεί. Μιλώντας καθημερινά μαζί του και μαθαίνοντας τα όσα δεν θα έπρεπε να είχε ζήσει ως παιδί, αποφάσισαν να τον υιοθετήσουν και του δώσουν κάτι ακόμη μεγαλύτερο: οικογένεια.
Τα σωματικά προσόντα του σε συνδυασμό με τη στήριξη που είχε πια του έδωσαν και τη δυνατότητα για μόρφωση και να παίξει φούτμπολ σε κολεγιακό επίπεδο. Το 2009 οι Μπάλτιμορ Ράβενς τον επέλεξαν στο Νο.23 του ντραφτ του NFL κι αγωνίζεται μαζί τους μέχρι σήμερα. Κι από το τίποτα έφτασε να έχει δύο οικογένειες. Περισσότερα κι απ' όσα είχε ευχηθεί...
«Έχουν μεγάλη καρδιά. Να πάρουν κάποιον από τη γειτονιά μου και να τον βάλουν στο σπίτι τους; Κανείς δεν το κάνει αυτό. Δε νομίζω πως ούτε εγώ θα το έκανα. Θα βοηθούσα, ναι, με όλη τη βία και τα ναρκωτικά απ' όπου προέρχομαι... Δεν ήταν υποχρεωμένοι να το κάνουν αυτό. Τους χρωστάω τα πάντα» διηγείται ο 25χρονος σήμερα Μάικλ.
«Έκλαψε τη στιγμή που τον είδε κι αυτό ήταν» θυμάται ο Σον Τούι: «Νομίζω πως ο Θεός μας τον έστειλε. Άλλες... επίγειες εξηγήσεις δεν βγάζουν νόημα».
Όσο για τη Λι Αν, που έκανε τα πάντα για να τον βοηθήσει, τα λόγια είναι περιττά. «Είμαι εγνώμων» λέει και της είναι αρκετό.
Ο Μάικ είναι έγχρωμος. Οι Τούι λευκοί...
http://www.gazzetta.gr/giannes-rammas/article/item/249950-zoe-san-tainia
Με πείσατε,θα το ξαναδώ..
ΑπάντησηΔιαγραφή