Ανομολόγητοι έρωτες

Η μακρόχρονη ιστορία των χάρτινων υπερηρώων είναι γεμάτη αρετές, ανδραγαθήματα και... καθόλου σεξ -τουλάχιστον στα  mainstream κόμικς. Ο κυριότερος λόγος ήταν (και εν πολλοίς παραμένει) η επέμβαση της λογοκρισίας, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα κόμικς θεωρούνται -ακόμα- από πολλούς παιδικά αναγνώσματα. Ενώ όμως στην Ευρώπη είχαν γίνει ήδη αποδεκτά τα λεγόμενα "ενήλικα" κόμικς, με το σεξ να παίζει συχνά πρωταγωνιστικό ρόλο, στο συντηρητικό κατά βάση Νέο Κόσμο το μόνο που επιτρεπόταν ήταν ή ύπαρξη κάποιας... ανέγγιχτης φιλενάδας στο πλευρό του ήρωα (Σούπερμαν - Λόις Λέιν κ.ά.). Παρ' όλα αυτά, ο δαίμων του σεξ κατόρθωνε να εισχωρεί σε αυτό το "αποστειρωμένο" περιβάλλον, σκορπίζοντας ανεπαίσθητες υπόνοιες και φευγαλέους υπαινιγμούς για την κρυφή ερωτική ζωή των πρωταγωνιστών. Νύξεις ανεπίτρεπτες για τα χρηστά ήθη των κόμικς, που αφορούσαν τις "αποκλίνουσες" επιθυμίες κάποιων δημοφιλών ηρώων.


Στην Εγκυκλοπαίδεια των Γκέι Ιστοριών και Πολιτισμών, που κυκλοφόρησε στην Αμερική το 2000, γίνεται αναφορά στη συγκαλυμμένη ομοφυλοφιλία που υπαινίσσονται τα κόμικς της λεγόμενης χρυσής και αργυρής περιόδου (από τα τέλη του '30 μέχρι το  '60), με ιδιαίτερη μνεία στον Μπάτμαν και τον νεαρό βοηθό του, Ρόμπιν. Η εκδοχή του ομοφυλόφιλου και παιδεραστή Μπρους Γουέιν/Μπάτμαν διατυπώθηκε για πρώτη φορά το 1954, από τον αμερικανό ψυχίατρο Φρέντρικ Γουέρθαμ στο βιβλίο του "Η διαφθορά του αθώου". Σε αυτό, ο ψυχίατρος-διώκτης υποστήριζε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι τα κόμικς διέφθειραν (και σεξουαλικά) τους ανήλικους αναγνώστες. Στις 397 σελίδες του βιβλίου, ο διάσημος ήρωας της D.C. μαζί με το βοηθό του αποτελούσαν ένα από τα μελανότερα παραδείγματα: "Ως Μπρους Γουέιν, ο Μπάτμαν εμφανίζεται κάποιες φορές με ρόμπα δωματίου ξαπλωμένος στον καναπέ, έχοντας πλάι τον νεαρό βοηθό του, Ντικ Γκρέισον, με ξεκούμπωτο πουκάμισο να ακουμπά το χέρι του στον ώμο του φίλου του. Μοιάζει με την ειδυλλιακή εικόνα ενός ομοφυλόφιλου ζευγαριού, με τον Ρόμπιν να υποκαθιστά το κορίτσι που συναντάμε σε άλλα κόμικς, αφού συχνά βρίσκεται σε κίνδυνο και ο Μπάτμαν πρέπει να επέμβη για να του σώσει τη ζωή".

Ο σάλος που προκάλεσε ο λίβελος του Γουέρθαμ, σε συνδυασμό με την πολεμική που ξέσπασε από διάφορους συλλόγους προστασίας ηθών (και ανηλίκων), υποχρέωσε την εκδοτική εταιρεία σε δραστικές αλλαγές. Το 1956 ντεμπουτάρισε στις σελίδες του ήρωα η Κάθι Κέιν/Μπατγούμαν. Η ερωτική έλξη που προέκυψε είχε στόχο να ακυρώσει τις κατηγορίες για συγκαλυμμένη ομοφυλοφιλία του πρωταγωνιστή. Το ίδιο έγινε και με τον συμπρωταγωνιστή (και... συγκατηγορούμενο) Ρόμπιν, που τον ζευγάρωσαν με την Μπατγκέρλ. Το αστείο είναι ότι όταν, το 2006, η D.C. αποφάσισε να επαναφέρει την Μπατγούμαν στις περιπέτειες της σειράς, το αλλοτινό αίσθημα του ήρωα ήταν -πλέον- λεσβία! Σε αντίθεση με την Κάθι Κέιν του '50-'60, η μοντέρνα εκδοχή την ήθελε να έχει σχέση με τη θελκτική Ρενέ Μοντόγια, πρώην ντετέκτιβ στην αστυνομία του Γκόθαμ Σίτι. Με τα πράγματα πιο χαλαρά, ο δικτυακός τόπος του Comics Bulletin μπόρεσε να θέσει το καίριο ερώτημα: "Είναι ο Μπάτμαν γκέι;" σε διάφορους σεναριογράφους και σχεδιαστές κόμικς. Ο Φρανκ Μίλερ, δημιουργός (μεταξύ άλλων) της σειράς "Ο Σκοτεινός Ιππότης", επισήμανε την ιδιαίτερη σχέση του Μπάτμαν με τον ορκισμένο αντίπαλό του, Τζόκερ, που την χαρακτήρισε "ομοφοβικό εφιάλτη". Σύμφωνα με τον Μίλερ, η αφοσίωση και η επιμονή του ήρωα στην επιβολή του νόμου, στην πραγματικότητα εξαγνίζει τις ακατανίκητες σεξουαλικές παρορμήσεις του. "Θα ήταν πολύ πιο υγιής, αν ήταν γκέι", κατέληγε στην απάντησή του.

Μπορεί ο Μπάτμαν να κράτησε μακριά από τα μάτια του αναγνωστικού κοινού τις ερωτικές προτιμήσεις του, δεν συνέβη όμως το ίδιο όταν "δραπέτευσε" από τις σελίδες του κόμικς για να επισκεφθεί τα συγγενή εδάφη των εικαστικών τεχνών. Εκεί, ο ήρωας φαίνεται πως απενοχοποιήθηκε πλήρως, αποκαλύπτοντας τις ανομολόγητες επιθυμίες του. Το 2005, ο ζωγράφος Μαρκ Τσάμπερλεν παρουσίασε μια σειρά από υδατογραφίες στις οποίες ο Μπάτμαν με τον Ρόμπιν εκδήλωναν τα πραγματικά τους αισθήματα σε τρυφερά ενσταντανέ. Η D.C. αντέδρασε άμεσα και απείλησε τον καλλιτέχνη και την γκαλερί με διώξεις αν δεν σταματούσαν τις πωλήσεις των έργων. Μάταιος κόπος! Η (πιθανότατα ελληνικής καταγωγής) εικαστικός Isabel Samaras παρουσιάζει σε εκθέσεις, στο Διαδίκτυο, καθώς και σε διάφορες εκδόσεις τέχνης, ελαιογραφίες που αποτελούν μια ειρωνική, pop art εκδοχή της σχέσης των δύο συμπρωταγωνιστών. Οπως, για παράδειγμα, να ανταλλάζουν παθιασμένα φιλιά σε απερίφραστα ερωτικές πόζες.