Η αψιλία είναι η αφετηρία της φιλοσοφίας.
Έτσι, τις τελευταίες μέρες καταπολεμώ δραστικά την πραγματικότητα αγνοώντας
την. Παίρνω το single speed ποδηλατάκι μου, φωτογραφική, την φάτσα του
έκπληκτου αλλά με ελαφρά περιφρόνηση & κάνω σουλάτσα, τελειώνοντας τ’
απογεύματα μου με εικόνες που απλώς αποδεικνύουν την ματαιότητα μιας μικρής και ανούσιας ετεροχρονισμένης δικαίωσης, που εν τέλει δεν ωφελεί κανέναν, πόσο μάλλον την
αφεντιά μου.
Εκείνο το απόγευμα, μέσα σ’ ένα κάδρο διαφήμισης, με δυο ποδήλατα, ένα παγκάκι & ένα μιλφέιγ - από χίλια φύλλα τραγανής σφολιάτας, φρέσκια κρέμα και ζάχαρη άχνη - αυτοί λάτρεψαν την απόλαυση & εγώ τους τράβηξα με τον φακό μου. Εκείνος & η κόρη του.
Πριν τους γνωρίσω, πλησίασα & έστησα αυτί! Εκείνη, φωτεινή & γεμάτη ερωτηματικά, είχε ανοίξει το κουτί με τα γιατί. Εκείνος, εύσαρκος & αδιάφορος όσο και ο τρόπος που απαντούσε. Πρέπει να κατεβάσουν από τα σχολεία τις "Εικόνες" και να τοποθετήσουν ένα πιο σύγχρονο αντικείμενο, όπως… ένα κάδρο με μόνο ένα ερωτηματικό, σκέφτηκα.
Εκείνη, σπάζοντας την μονοτονία των "γιατί" τον ρώτησε… αν θα μπορέσει να κάνει ότι θέλει κάποια στιγμή στην ζωή της & εκείνος της είπε την ιστορία του Αλυσοδεμένου Ελέφαντα…
Εκείνη, πρόσθεσε πως της λείπει, ρώτησε… αν αυτό είναι λάθος & εκείνος της είπε πως κάθε λάθος είναι στην ουσία μια ευκαιρία για να δημιουργήσεις κάτι καλύτερο! Ακόμη και το πιο μικρό λάθος μπορεί να μου δείξει τι δεν είσαι ή να μου υπενθυμίσει γιατί σ’ αγαπώ, πρόσθεσε!
Ακριβώς στο σημείο αυτό τους γνώρισα & μ’ αυτήν την πρόταση τελειώνει το - άσχετο κατά τα φαινόμενα, όπως πάντα - βίντεο που ακολουθεί…
Εκείνο το απόγευμα, μέσα σ’ ένα κάδρο διαφήμισης, με δυο ποδήλατα, ένα παγκάκι & ένα μιλφέιγ - από χίλια φύλλα τραγανής σφολιάτας, φρέσκια κρέμα και ζάχαρη άχνη - αυτοί λάτρεψαν την απόλαυση & εγώ τους τράβηξα με τον φακό μου. Εκείνος & η κόρη του.
Πριν τους γνωρίσω, πλησίασα & έστησα αυτί! Εκείνη, φωτεινή & γεμάτη ερωτηματικά, είχε ανοίξει το κουτί με τα γιατί. Εκείνος, εύσαρκος & αδιάφορος όσο και ο τρόπος που απαντούσε. Πρέπει να κατεβάσουν από τα σχολεία τις "Εικόνες" και να τοποθετήσουν ένα πιο σύγχρονο αντικείμενο, όπως… ένα κάδρο με μόνο ένα ερωτηματικό, σκέφτηκα.
Εκείνη, σπάζοντας την μονοτονία των "γιατί" τον ρώτησε… αν θα μπορέσει να κάνει ότι θέλει κάποια στιγμή στην ζωή της & εκείνος της είπε την ιστορία του Αλυσοδεμένου Ελέφαντα…
Εκείνη, πρόσθεσε πως της λείπει, ρώτησε… αν αυτό είναι λάθος & εκείνος της είπε πως κάθε λάθος είναι στην ουσία μια ευκαιρία για να δημιουργήσεις κάτι καλύτερο! Ακόμη και το πιο μικρό λάθος μπορεί να μου δείξει τι δεν είσαι ή να μου υπενθυμίσει γιατί σ’ αγαπώ, πρόσθεσε!
Ακριβώς στο σημείο αυτό τους γνώρισα & μ’ αυτήν την πρόταση τελειώνει το - άσχετο κατά τα φαινόμενα, όπως πάντα - βίντεο που ακολουθεί…
Στην καλύτερή μου φίλη… μπας και ξυπνήσει & όχι για να με αγαπήσει περισσότερο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε παιδιά αυτός ο Ted ποιος είναι? Τον βλέπω παντού
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι άνθρωπος ρε, τηλεοπτικό κανάλι είναι! Τηλεόρασις Ενόπλων Δυνάμεων…(ΤΕΔ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ.......... Είστε απίστευτοι σ' μία τρομερή ανάρτηση!!!!
ΔιαγραφήΔε τα κατάλαβα και όλα, για να είμαι απολύτως ειλικρινής. Όμως πραγματικά Μathepeze, πόσο τυχερή είναι η φίλη σου! Ζήλεψα. ΠΟΛΥ!!! Ποιος δε θέλει τέτοιους φίλους. Ελπίζω να το αξίζει..
Δεν έχει να κάνει με την φιλία αλλά με τον άνθρωπο γενικότερα. Το μόνο πρωτεύον θηλαστικό, που ενώ έχει αξιοποιήσει την επικοινωνία μέσω της αυτοέκφρασης, της ανταλλαγής ιδεών και της ομαδικής οργάνωσης, συνεχίζει ηλιθιοδώς να σκέφτεται εγωιστικά και να κρίνει εξ ιδίων. Τώρα θα μου πεις, πως στο διάολο σχετίζονται αυτά, με όσα έχω γράψει στην μικρή αφήγηση… εδώ είναι και η μαγκιά αγαπητή μου. Να μπορείς να διακρίνεις τα κρυφά νοήματα… παντού! Και τα φανερά φυσικά! χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι συγκινητικός και σ' αγαπώ (πιο πολύ δεν έχει). Και κλαίω και γελώ μαζί και μη μου απαντήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν τα χέρια δε καλύπτουν τα τεράστια μάτια της, αποκαλύπτονται τα υπέροχα βλέφαρά της για να μου θυμίζουν πάντα πως άφησες κληρονομιά ένα βλέμμα για να με κοιτάει βαθιά, εις διπλούν, καταλαβαίνοντας πιο πολλά για το κόσμο απ' ότι πρέπει.
Αν τα μαλλιά μου δεν ασπρίσουν άλλο και το πρόσωπο μου σταματήσει να γερνάει και γίνω αδύνατη σαν κόκαλο, θέλω να πάρεις εκείνον μπρος στη θάλασσα τρώγοντας χίλια φύλλα και να του πεις πως δεν ήθελα να είμαι κρέμα, ήθελα να είμαι τραγανή. Να του πεις τι ήθελα να ‘μουν κι όχι τι ήμουν. Να του πεις την αλήθεια, δεν ήμουν τίποτα απλά πέρναγα.
Και μη μου απαντήσεις.
Η καλύτερη σου φίλη. Η τυχερή.
Συγγνώμη για την παρέμβαση,απλά ήθελα να σας ρωτήσω αν φλερτάρετε
ΔιαγραφήSteve, μην τους πειγάζεις σε παγακαλώ.
ΔιαγραφήΣυγκινήθηκα τόσο πολύ. Αν και ψυχγή γαλλίδα...
"Να του πεις την αλήθεια, δεν ήμουν τίποτα απλά πέρναγα."
Mathepeze.... είσαι κι εσύ....
Διαγραφή"Ακόμη και το πιο μικρό λάθος μπορεί να μου δείξει τι δεν είσαι ή να μου υπενθυμίσει γιατί σ’ αγαπώ."
--Μα τι όμορφα που είναι εδώ. Θα μείνω!
Coco, τζουζζζζζζζ……..
ΔιαγραφήΜπαμ, σε σκοτώνω!!!
Γιατί όταν λες ένα ανέκδοτο, δε λέει με τπτ να γελάς μόνος σου. Το λες με σκοπό να κάνεις τους άλλους να γελάσουν, αλλιώς ο δημιουργός απέτυχε……..
Αν εννοείς την φίλη μου, όπως βλέπεις από το σχόλιο της, είναι τρελά ερωτευμένη με τον άντρα της. Αν εννοείς την ΑΜ, συγγνώμη που το μαθαίνεις από μένα, έρχεσαι δεύτερος, αλλά είσαι σε καλό δρόμο. Εγώ έχω τελειώσει με τα βασικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήSteve, χαμπάρι δεν πήρες???
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου έδωσε το προσωπικό του mail..... ;)
Μα, ανέλαβε να "φτιάξει" τα κείμενα με τα χεράκια του.
Το πρόσεξα πως δεν το πρόσεξα..Πρόσεχε είναι σάτυρος,σίγουρα θα προσπαθήσει να σε αποπλανήσει
ΑπάντησηΔιαγραφήΞενυχτώ γιατί θέλω να κάνω μία ξεχωριστή αφιέρωση σ’ ένα απ’ τα παλιόπαιδα. (Bad, θα το συνεχίσω…)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιπλός espresso στις 12:00, μονός στις 2:00… δεν έπρεπε.
Μπαίνω ξανά εδώ, για τη σελίδα 404 - την ιστορία μιας σελίδας που δε βρέθηκε ποτέ, προσπαθώντας να καταλάβω τι δε κατάλαβα….
Χμμμμμ…. Τα κρυφά νοήματα τ’ αφήνω για τη κολλητή, που πρέπει και να είναι η μόνη που τ’ αποκρυπτογράφησε. Και με εξέπληξε και με απογείωσε - ή μήπως προσγείωσε, δε ξέρω. (Μ’ εμπνεύσατε και τι θα έλεγες να μου έστελνες mail, εσύ ή η φίλη σου, με ό,τι πληροφορίες εσείς θέλετε για τη φιλία σας. Θέλω να "γράψω" για σας. Θα μου επιτρέψετε ή θα φαντασιώνομαι πάλι?)
Mathepeze, αυτό που έγραψες μ’ άγγιξε αλλιώς και δε ξέρω το λόγο. Με ταξίδεψε και ψάχνομαι.
Θέλω να το διαβάζω προσπαθώντας κι εγώ να "καταπολεμώ δραστικά την πραγματικότητα αγνοώντας την". Σε τι κόσμο ζούμε και πως χάνουμε τις μέρες μας? Με ποιους ανθρώπους επιλέγουμε να σχετιζόμαστε και γιατί ξεχνάμε όσα αγαπήσαμε σε κείνους. Τότε που όλα τ’ ανάποδα κι αταίριαστα είναι τόσο γοητευτικά κι ο/η ανώριμος/η έχει συγκεντρωμένη όλη τη γλύκα και τη χαριτωμενιά πάνω του. Εκείνη η αρχή, που δε μας νοιάζει τίποτα. Τα λάθη στη σχέση μας είναι σκαλοπάτια προς την αναβάθμισή της ή είναι σιδερένια μπάλα σε αλυσίδα που σέρνει πόδι φυλακισμένου? Ένα βάρος? Εγώ πιστεύω πως είναι ασήκωτη σιδερένια μπάλα.
Σα σκηνοθετημένο σήμερα το σκηνικό σου μ’ έκανε να φτιάχνω εικόνες ολόκληρου διαφημιστικού σποτ και όχι κάδρου: "παίρνω το single speed ποδηλατάκι μου, φωτογραφική, την φάτσα του έκπληκτου αλλά με ελαφρά περιφρόνηση & κάνω σουλάτσα".
Έμαθα και την ιστορία του Αλυσοδεμένου Ελέφαντα που σίγουρα θα άφησε έκπληκτη τη "φωτεινή" και ίσως να ξέχασε για λίγο πόσα πολλά "γιατί" χωράει ένα κουτί.
Ό,τι σου λείπει είναι λάθος!!!
Τελειώνω και θέλω να σου πω ότι όλοι μας έχουμε ανάγκη τη δικαίωση έστω κι ετεροχρονισμένα. Μου συνέβη σήμερα από έναν πολύ αγαπημένο και τον πίστεψα. Αυτή είναι μια μέρα που δε θα ξεχάσω και δε θα κοιμηθώ γιατί φοβάμαι στο ξύπνημα μη γίνει άχνη η χαρά μου και τη φυσήξει ο άνεμος. Μη τη χάσω.
Ήθελα να αναλύσω. Μπορεί να νοιώσω και αδιάφορη.
Συμπλήρωσέ με ή διόρθωσέ με, μα μη με αποπάρεις. Όχι εδώ.
Θέλω να το φιλοσοφήσω….
Κοπελία δεν θα σε αποπάρω (μάλλον μ’ έχεις παρεξηγήσει). Μου προξενεί πραγματικά μεγάλη εντύπωση που στάθηκες στο κείμενο πρόταση-πρόταση. Όμως το ουσιαστικότερο στην ανάρτηση δεν είναι το κείμενο (με τα κρυμμένα νοήματα χαχα) αλλά η ομιλία στο βίντεο! Το κείμενο φτιάχτηκε πρόταση-πρόταση κυριολεκτικά από το τέλος προς την αρχή για να μην αισθάνεται μόνο του το βίντεο… όπως και τα μουσικά διαλείμματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤεχνική Badstuber είναι αυτή σε ύφος mathepeze…
Ναι, πράγματι. Στάθηκα εδώ πολύ και, σου είπα, δε ξέρω το λόγο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπερέβαλα, παρασύρθηκα και υπέπεσα σε παράπτωμα προσωπικών αρχών. Σιχαίνομαι τις αναλύσεις σε κάθε μορφή τέχνης, όταν διαρρέουν απ’ το στομάχι ή το κεφάλι και γίνονται λέξεις γραπτές ή προφορικές. Όμως …της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελά…
Έχω δει την ομιλία στο βίντεο και είχε ενδιαφέρον, ήταν γρήγορο, πρωτότυπο και, τι να πει κανείς, καταπληκτικό τέλος. Αυτή τη πρόταση, εγώ, δε θα τη ξεχάσω. Και είναι απ’ αυτά τα λόγια στη ζωή μας που πρέπει να επαναλαμβάνουμε, για μη ξεχνάμε…."Ακόμη και το πιο μικρό λάθος μπορεί να μου δείξει τι δεν είσαι ή να μου υπενθυμίσει γιατί σ’ αγαπώ." Ξανά!!!
Δε νομίζω όμως να διαφωνήσει κανείς πως το εμπνευσμένο απ’ το βίντεο κείμενο, έγινε ποίηση. Και η ποίηση ξεπερνά τον πεζό λόγο, πόσο μάλλον τον προφορικό. Πως μπορεί να χωρέσει κανείς τόσα πολλά μέσα σε…….. Άσε θα στο πω αλλιώς: - Χώρεσες έναν ελέφαντα μέσα σε κουτί μπύρας…….
Κάποτε, κατά λάθος φαντάζομαι, με είχες πει έξυπνο κορίτσι….. Τι δε κατάλαβα λοιπόν εδώ?
Μη σου περάσει απ’ το μυαλό πως σε κολακεύω παλιόπαιδο. Εγώ λέω πάντα την αλήθεια, υποστηρίζοντας με πάθος ότι στο όνομά αυτής δε χρειάζεται να υπάρξουν θύματα. Έχω το δικό μου τρόπο και είμαι εγώ. Δε με νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι.
--- Τις τεχνικές του Badstuber τις έχω λατρέψει και θα του τα πω κατ’ ιδίαν. Θέλω να τον μιμηθώ. Θέλω μαθήματα…….
Καλά λέω εγώ πως αλληλοσυμπληρώνεστε και αλληλοκαλύπτεστε.