Άννα Μαρία
Διαβάζοντας σήμερα τα σχόλια σου
αισθάνθηκα την ανάγκη να παραβώ τους κανόνες. Μελέτησα την κατάσταση κι έφτασα
στο συμπέρασμα πως δεν θα έλυνα… κάτι, οπότε έπρεπε να το παρακάμψω. Αληθεύει
πως απέσπασες την συμπάθειά μου και το λέω χωρίς ν΄ αφήσω να μου ξεφύγει η
παραμικρή έκφραση – μια πράξη που μου φαίνεται δικαίως συνετή.
Από την πρώτη στιγμή που «μπήκες» έχω
αυτό το τραγούδι στο μυαλό μου για σένα – κατά την γνώμη μου εξαιρετικό. Έτσι
κι αλλιώς, αργά ή γρήγορα, σε κάποιον θα πρέπει να πεις την αλήθεια…
ΥΓ. Η Πάπισσα Ιωάννα του Ροΐδη είναι
αριστούργημα!!!
Once
Living life was just a hungry mouth to feed
West was west and east was just a dead end street
Berlin Beat
Once
Once
Uniforms were heaven-sent and glory-bound
Do you prefer the front or should I turn around
Shaky ground
But all that counts
Is what you see in me
I'm not a woman
I'm not a man
You're not supposed to
Understand
Come on and take me
Take me as I am
And think of me
Think of me
Once
Caught between the shadow dancing of the day
And of the sweltering charm of midnight cabaret
Straight okay
Come walk me
You find out who i am
I'm not a woman
I'm not a man
You're not supposed to
Understand
Come on and take me
Take me as I am
And think of me
Think of me
Just go ahead
I know I turn you on
Take advantage of a friend
When all is said and done
You know
It doesn't matter just how many walls will fall
Hole in bricks can never bring a change at all
Divided souls
Are we
So put your trust in me
I'm not a woman
I'm not a man
Is that so hard to
Understand
Just go ahead
I know, I turn you on
Take advantage of a friend
When all is said and done
Come on and take me
Take me as I am
And think of me
Think of me
και κάπως έτσι η Άννα Μαρία σταμάτησε να παρακολουθεί το μπλογκ
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχαχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό και ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά απ’αυτό η Άννα Μαρία δε πρόκειται να σταματήσει να παρακολουθεί το blog, σε ό,τι βασανιστήρια και να υποβληθεί.
Κανόνισε να σε ερωτευτεί ο mathepeze και να δω τι θα τον κάνουμε μετά γέρο άνθρωπο
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον έδωσες κανονικά, βλέπω...
Steve μου... Παντοτινά δική σου!
Άννα Μαρία