Το κείμενο της Helena Smith (ανταποκρίτρια της βρετανικής εφημερίδας Guardian στην Ελλάδα, την Τουρκία και την Κύπρο) κάνει βουτιά στο θέμα και εξετάζει τη σύνθεση του προβλήματος. Δημοσιεύουμε αποσπάσματα.
- «Η Ελλάδα ξεφορτώθηκε τους δικτάτορες της τον Ιούλιο του 1974. Αλλά σχεδόν τέσσερις δεκαετίες αργότερα, το χρέος της χώρας, θέτει τη χώρα σε μια κρίση που είναι σχεδόν τόσο κακή όσο κι εκείνης της σκοτεινής εποχής όπου, όπως και τότε, είναι αδύνατο να διαδηλώσουν στην κοιτίδα της δημοκρατίας».
- «Όταν δεκάδες χιλιάδες Έλληνες προσπάθησαν να διαδηλώσουν ειρηνικά μπροστά από το μεγάλο κτίριο του κοινοβουλίου την Κυριακή το βράδυ, αντιμετώπισαν τις βολές από τα δακρυγόνα. Η αβεβαιότητα στοιχειώνει πλέον την Ελλάδα».
- «Οι τοξικές αναθυμιάσεις ήταν η απάντηση των αρχών, σε μια λαϊκή αντίδραση που πιθανόν να γιγαντωθεί μπροστά σε νέα αβάσταχτη λιτότητα. Τα “βαθιά αντιλαϊκά μέτρα” που ψηφίστηκαν έχουν σαν αποτέλεσμα το μηδενισμό και το κάψιμο των ονείρων. “Δεν είναι οι πολιτικοί που υποφέρουν, είναι οι άνθρωποι. Και αυτά είναι μέτρα που δεν σκοτώνουν μόνο τη φλόγα τη δημιουργίας, αλλά προκαλούν απελπισία” λέει μια αθηναία την επόμενη μέρα στο καμένο κέντρο της πόλης».
- «Την ώρα που το μεγάλο δράμα του χρέους της Ευρώπης εντείνεται, είναι σαφές ότι τίποτα δεν πρόκειται να πάει όπως σχεδιάστηκε. Στο χείλος της οικονομικής κατάρρευσης, η Ελλάδα είναι, επίσης, στα πρόθυρα του να μείνει ακυβέρνητη». Πολιτικοί πανικοβλημένοι, θεσμικά όργανα να υπολειτουργούν, άνθρωποι να συνθλίβονται από τα κύματα περικοπών του προϋπολογισμού».
- «Η ανεργία, μεταξύ των χαμηλότερων στην ΕΕ, βρίσκεται στο 21%, ρεκόρ όλων των εποχών, ενώ η βιομηχανία έχει καταρρεύσει σχεδόν, και εκατοντάδες μικρές επιχειρήσεις, η ψυχή της ελληνικής οικονομίας, κλείνουν μέρα με τη μέρα».
- «Διεφθαρμένη και αναποτελεσματική, η δημόσια διοίκηση δεν λειτουργεί. Οι Φορολογικοί υπάλληλοι δεν λαμβάνουν πλέον δωροδοκίες ή μίζες κι έχουν απλώς σταματήσει να εργάζονται».
- «Η απελπισία των φτωχών δεν μπορεί να κρυφτεί. Και η επαιτεία έχει πολλαπλασιαστεί. Όπως και οι άστεγοι, ως επί το πλείστον άνδρες, που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά μια στέγη πάνω από τα κεφάλια τους».
- «Καθώς απλώνεται η ύφεση για πέμπτη συνεχή χρονιά οι έξτρα περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και εργασία -η τιμή των € 130 δις για περαιτέρω ενίσχυση από τους ξένους δανειστές- όχι μόνο τρόμαξαν τους Έλληνες αλλά τους ένωσε σε οργή».
- «Καλοντυμένα μέλη της μεσαίας τάξης έσπευσαν να συμμετάσχουν στις διαδηλώσεις της Κυριακής, πιο πολύ από ποτέ. Γύρω από την πλατεία Συντάγματος, με χειρουργικές μάσκες συχνά να κρέμονται από τους λαιμούς τους, ως προστασία από τα χημικά. Η παρουσία τους ήταν η ισχυρότερη ένδειξη ότι τα άγρια μέτρα έχουν αρχίσει να επηρεάζουν τους ανθρώπους που όχι πολύ καιρό πριν, μπορούσαν να θεωρούν τους εαυτούς τους εξασφαλισμένους».
- «Μπορώ ακόμα να θυμηθώ πως ήταν κατά τη διάρκεια του μεγάλου λιμού και του παγετού, το χειμώνα του 1941», λέει ένας πρώην ναυτικός που τώρα επιβιώνει με σύνταξη 500 € το μήνα. «Έχουμε ένα διαφορετικό είδος πολέμου, τώρα. Αλλά τον ίδιο εχθρό, τους Γερμανούς. Και σήμερα δεν μου επιτρέπεται ούτε καν να διαμαρτυρηθώ». Όλο και περισσότεροι Έλληνες πιστεύουν ότι είναι «σε πόλεμο»… Αλλά αυτό είναι το καλό σενάριο. Για πολλούς, η Ελλάδα έχει ήδη χάσει τον πόλεμο.
- «Όπως για τον Paul Krugman. Ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομίας, εξέφρασε αυτή την άποψη, αν και πιο έντονα, την περασμένη εβδομάδα. “Η ελληνική κατάσταση είναι αδιέξοδη. Στην πραγματικότητα έχει ήδη χρεοκοπήσει. Το ερώτημα είναι αν θα αφήσει επίσης το ευρώ”. Εάν η χώρα πρόκειται να σωθεί πολλοί πιστεύουν στην επανεκκίνηση».
- Τρόικα. «Αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το ξενοδοχείο τους στην Αθήνα από την πίσω πόρτα λόγω των καθημερινών διαδηλώσεων: οι αξιωματούχοι της τρόικας λένε ανοιχτά ότι οι κοινωνικές αναταραχές είναι η μεγαλύτερη ανησυχία τους…».
Διαβάστε όλο το κείμενο εδώ.
http://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG1805
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου