Μathepeze speaking! Γιατί μερικά σχόλια είναι αναρτήσεις...φσσσσσσ. Καλά πολύ με πάω.

Σήμερα το πρωί έκανα μια βόλτα με το ποδήλατο…

Σημαιοστολισμοί, κλειστοί δρόμοι, οπλισμένοι δημόσιοι λειτουργοί, ταγεράκια, κοστούμια στο βαθύ της θάλασσας, μίνι, τακούνια, παραδοσιακές στολές & άλλα θαυμαστά συνθέτουν το τοπίο χρωματίζοντας το κάδρο μου (σ’ έσκισα Άννα Μαρία).
Σταματώ & ρωτώ μια οικογένεια των τεσσάρων…
- Τι έχουν ντυθεί τα παιδάκια;
- Σουλιώτισσα & Οπλαρχηγός!!!
- Ααα… & γιατί;
- Για να τιμήσουμε τους προγόνους μας!!!
- Ααα… & γιατί δεν ντύσατε το ένα από τα δυο γιουσουφάκι;
Το λεπτό σαν σύρμα ηλίθιο χαμόγελο αμηχανίας των κηδεμόνων – παιδαγωγών, φανέρωσε την έλλειψη χιούμορ & θάρρους. Δεν ξέρω αν οι πρόγονοί τους είχαν το ένα από τα δυο, τουλάχιστον…
Άκου τώρα φίλε Karl πως δένει το γλυκό!
Δεν ξέρω αν είναι του Ζάρκο η κατακλείδα. Πετάς όμως έναν επώνυμο & αμέσως προσδίδεις κύρος! Ακόμη καλύτερα αν το πρόσωπο που αναφέρεσαι δεν υπάρχει… π.χ.
… όπως είπε και ο μεγάλος Nicolas Dassiou ''όποιος δεν είναι ίσος με μένα είναι κατώτερος''…
Έτσι, το μήνυμα παίρνει υπεραξία, γιατί ρίχνει ο αναγνώστης το όνομα στο σερτς, δεν βρίσκει τίποτα & λέει… ψαγμένο το άτομο!!! χαχαχαχαχα
Τα πανεπιστήμια βγάζουν ειδικότητες, όχι προσωπικότητες! Ζωρζ Πιλαλί! Ξυπνάαααατε ρεεεεε.
Δεν απαντώ στις πολιτικές σου τοποθετήσεις. Τα ‘λεγε ο xray για την μετριότητα & δεν τον ακούγατε.
Ααα.. & κόψε ορέ τα υπονοούμενα, μου τους έχετε διώξει όλους. Που είναι η Αννούλα; Την χάσαμε; Παλιόπαιδα!!!