Γλυκοί μου άγνωστοι
αναγνώστες,
η ανάρτηση αυτή είναι μια σπαρακτική
κραυγή σε αναζήτηση καθοδήγησης, ένα μπουκάλι που μέσα του στριμώχνω ένα μήνυμα
γραμμένο με πόνο και ιδρώτα και το ρίχνω στη βαθιά θάλασσα της blogόσφαιρας με
την ελπίδα ότι θα φτάσει σε χέρι ικανό και καρδιά πρόθυμη (που κατά προτίμηση
να ανήκουν στο ίδιο σώμα) να με βοηθήσουν. Θα αναρωτιέστε, βέβαια, για τους
σοβαρότατους λόγους που έχουν φέρει εμένα, ένα άτομο αποδεδειγμένης αυτάρκειας,
αυτοκυριαρχίας και αυτοδυναμίας, στη δυσμενή θέση να αναζητά blind-help στα
διαδίκτυα (ειδικά μετά από την -όχι επίσημα (ακόμα) καταγεγραμμένη- τραυματική
μου blind-date εμπειρία μ’ έναν σκίουρο που οικτρά με παραπλάνησε δηλώνοντας
ότι κατείχε πτυχίο ECDL) και δεν πρόκειται να παρατείνω άλλο το εξαντλητικό
αυτό μαρτύριο της άγνοιάς σας.