The world as we know it

Ποιον είπες μετανάστη ρε?

Βαθύ και ανεξιχνίαστο το μυστήριο της παρέλασης!

Ο λόγος που ποτέ δεν χώνεψα τις παρελάσεις, είναι γιατί σημαιοφόρος ήταν 99.9% κορίτσι!

Τι είπες γέροντα?

Just a Mexican

Κούνια...

-Βασίλλληη ξανασκέφτουνται την Αθήνα λέει? - Πότε μωρέ? -Του '15!

http://www.rethinkathens.org/gre-project

Καίγομαι και Σιγολιώνω

Γράφει η Άννα Μαρία

Λίγο καιρό πριν. Ίσως και χρόνια. Αύγουστος.

Ήταν στα Ζαγοροχώρια στους Ασπραγγέλους (η σλαβική ονομασία που χρησιμοποιείται από τους ντόπιους ακόμα και σήμερα, είναι «Ντοβράς») ζώντας διακοπές όχι συνηθισμένες.

Ένα πανηγύρι που θέλησα να πάω για την εμπειρία. Δεν είχα πάει άλλωστε ποτέ σε πανηγύρι. Δε θυμόμουν να είχα ακούσει ξανά πογωνίσια, ζαγορίτικα, βλάχικα τραγούδια. Περνούσε σχεδόν βασανιστικά η νύχτα. Μουσική και χορός μου φαίνονταν μονότονα, κουραστικά, αρκετά όμοια μεταξύ τους με εξαίρεση κάποια ελάχιστα τραγούδια. Κυρίως οι στίχοι.

:)

Minimalist Lego Cartoon Characters

                                                                         South Park

Παγκόσμια ημέρα νερού!!!

Ηλεκτροσόκ

Μια μικρότερη εικόνα

 Ντεμπούτο!! Εν καιρώ οι επίσημες ανακοινώσεις..Welcome Lennie Small

Δημοσκοπήσεις, γκάλοπ, αναλύσεις, τηλεοπτικά παράθυρα συνθέτουν το 2012 ένα τοπίο τρομακτικά θολό και αδιευκρίνιστο. Βιώνουμε ένα σενάριο που μέσα στην πληθώρα και την δυσεύρετη διαφορετικότητα, τόσο σε πολιτικό όσο και σε ηθικό επίπεδο, των πρωταγωνιστών αγγίζουμε τα όρια της επιστημονικής φαντασίας. Φλερτάροντας εδώ και αρκετούς μήνες με μία μνημονιακή ή αντιμνημονιακή – αναλόγως το κομματικό πρίσμα- τρέλα παρασυρόμαστε σε λαϊκιστικά τρικ και γινόμαστε θύματα μιας τρομερά καλοστημένης επικοινωνιακής παγίδας προκειμένου τα κομματικά πιόνια να συνεχίζουν να καλπάζουν.

Εν συντομία…

-ΠΩΛΕΙΤΑΙ άθικτη τραπεζαρία λόγω αντικοινωνικότητας...

-Βγάζεις εσώρουχό, πέφτει πάτωμα, αλλά δεν το σηκώνεις, το μαζεύεις με τα
δάχτυλα του ποδιού, το πετάς στον αέρα και το πιάνεις. Περηφάνια.

-Άμα τσακωθείς μαζί της, πήγαινε και σφίξε όλα τα καπάκια από τα βάζα για να
μπορείς μετά να πεις "α, τώρα με χρειάζεσαι εεεε;".

Γήπεδα και συναισθήματα που μπορείς να βιώσεις εκεί μέσα…

Με τον γιό μου στο ΟΑΚΑ

Είναι μία από τις στιγμές που περίμενα, σχεδόν τις ονειρευόμουν, από τότε που έγινα πατέρας. Γράφει ο Αντώνης Φουρλής.

Να πάμε μαζί στο γήπεδο, να μοιραστούμε τον ενθουσιασμό μας, να φωνάξουμε μέχρι να βραχνιάσουμε, να πανηγυρίσουμε αγκαλιά μία νίκη, να τσαντιστούμε γιατί χάσαμε, να φάμε “βρώμικα” λουκάνικα από τις καντίνες, να γυρίσουμε κουβεντιάζοντας για όσα είδαμε. Ο δικός μου ο πατέρας δεν μου έκανε, σχεδόν ποτέ, τέτοιες “χάρες” και είμαι σίγουρος ότι έχασε.

Dropkick Murphys

Ανάθεμα και σε όλα τα εγωκεντρικά και φαλλοκρατικά αρσενικά που αφήνουν τις… γλαστρούλες απότιστες. Ανάθεμα.

Ο άντρας ο σωστός,ο ντελικανής

Atra TV..Μπείτε μέσα στα σπήλαια όσο είναι καιρός

Δυναμική εμφάνιση από την Άννα Μαρία

Απ' τις φωτοβολίδες στις μολότοφ.

Είναι φίλος μου εδώ και μια δεκαετία. Είναι νομίζω Ολυμπιακός αλλά αυτό δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία. Τον συνάντησα την περασμένη εβδομάδα στο τέλος μιας σχολικής μέρας. Προχωρούσε σκυφτός πράγμα σπάνιο γι' αυτόν. «Οι πιτσιρικάδες έχουν εκτραχηλιστεί» μου είπε μόλις στάθηκα μπροστά του. «Δεν τους πάμε εκδρομή, θύμωσαν και έσπασαν το μισό σχολείο. Στο σχόλασμα μας πέταξαν νεράντζια. Σε ποιους; Σ' εμάς τους καθηγητές τους». Αυτό το τελευταίο το είπε με αληθινό πόνο ψυχής. «Ε, άμα δεν τα βάλουν με τους καθηγητές τους με ποιους θα τα βάλουν», προσπάθησα να φιλοσοφήσω. Αν και δεν το είπα για αστείο, το πιστεύω. Οι γενιές έτσι χειραφετούνται.

Μας έμαθαν να ζούμε με ανάγκες που δεν είχαμε!

Σήμερα κηδεύεται ο Παναθηναϊκός

Ένα τραγούδι απο εμένα για αυτόν τον αθλητικό σύλλογο.

Έλα ρε Κόκλα παιχταρά! Πάνε και 12 χρονάκια, δε λέω...

-To τηλέφωνο το έδωσες?
-'Εδωσε, αληθινό είναι!

Kι αυτό για όσους δεν μας γνωρίζουν ακόμα καλά...

Ο κύριος μουστάκιας...mathepeze λυπάμαι για σένα:p

Αλκοόλ: Η ιστορία του σε 859 λέξεις, μέσα από τα μάτια κάποιου που αποφεύγει τα μικρά λάθη, στο δρόμο προς το μεγάλο (ειδικός, για να μη ψάχνετε).

Ναι είμαι πίτα, τι κοιτάς;

Πριν περάσω σε γνωστές-άγνωστες πληροφορίες και ελαφρώς προσωπικές απόψεις  - πάντα τεκμηριωμένες και μετά μουσικής - έχω…

Δυο πρόχειρα συμπεράσματα:

1. Το πρώτο κοκτέιλ είναι και το χειρότερο… Αγόρια, καθώς η φρεσκάδα και η τελειότητά του εμπαίζει και χαντακώνει καθένα που ακολουθεί.

2. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με το πρώτο φιλί… Κορίτσια. Η τελειότητά του μειώνει την αξία όσων ακολουθούν,  λέω εγώ… προσθέτοντας ένα άσχετο κατά τα φαινόμενα συμπλήρωμα, το οποίο ουδέποτε λεκτικοποιήθηκε.

Δυο πρώιμα υστερόγραφα:

1. Μη νομίζετε πως είμαι αβανγκάρντ τύπος. Παγώνω τα ποτά μου, τα οποία συνήθως είναι Otinane, με χυμό βρύσης κι ας αλλοιώνει το χλώριο, γεύση και άρωμα.

2. Είναι σίγουρο, πως, ότι ακολουθεί είναι χαμηλότερο των προσδοκιών σας, μα μην ξεχνάτε πως αυτό σημαίνει αυτογνωσία.