Ναι υπάρχει...

***** … αυτό μόνο, γιατί δεν θέλω να γράψω περισσότερα απ’ όσα έχω να πώ!

Lord...

Ο Φον Μαζόχ και τα Αγγουράκια του Περιβολιού

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε ένας περίεργος ανθρωπάκος στην γειτονιά μας που όλοι τον προσφωνούσαν Φον Χέλιν. Αυτός λοιπόν ο κυριούλης παρότι δεν ήταν μορφωμένος ιδιαίτερα, είχε μια πολλή μεγάλη αγάπη (δύο όπως αποδείχθηκε αργότερα): την καλλιέργεια και φροντίδα της γης, και δει του κήπου του.

Αγαπημένος  προορισμός για όλους ο κήπος του Φον Χέλιν. Κάθε απόγευμα που σουρούπωνε και γέμιζε η γειτονιά από τα αιθέρια αρώματα που αναδυόντουσαν μέσα από το περιβόλι, έτρεχαν όλοι να τα απολαύσουν από κοντά. Γιατί εκτός από κήπο είχε σπείρει και ένα περιβόλι ζηλευτό απ’ όλους. Περνώντας από εκεί οι οικογένειες συνομιλούσαν για λίγο με τον Φον και αυτός χαρούμενος με την αναγνώριση των κόπων του, μοναδική στη ζωή του, τους χάριζε ντομάτες και αγγουράκια.

Μελιτζάzz Festival

KΑΟΥΡ ΕΚΑΝΕΤΕ
Για έβδομη συνεχόμενη χρονιά διοργανώνεται στο γραφικό Λεωνίδιο Αρκαδίας το φεστιβάλ  μελιτζάzz! Τι είναι όμως μελιτζάzz ;
[1] το είδος μουσικής jazz που παίζεται μόνο στο Λεωνίδιο Αρκαδίας και συνοδεύεται απαραίτητα από εκλεκτούς μεζέδες και εδέσματα της πραγματικής τσακώνικης μελιτζάνας Λεωνιδίου.
[2] η πολύ ιδιαίτερη jazz αίσθηση που αφήνει στον ουρανίσκο η γλυκιά σαν μέλι τσακώνικη μελιτζάνα, είτε μαγειρεμένη ή ως γλυκό μελιτζανάκι!

Σσσσσσσσσ....

Αργύρης Παπαδημητρόπουλος | DOC TV | documenting everyday life

Αγάπη μου, σε μισώ!!!

Γράφει η 'Αννα Μαρία

Αναθεματισμένη ασχήμια. Τολμάς και στέκεσαι, απέναντί μου, εσύ, φθηνή και πλαστική, γύφτικη καρέκλα. Είσαι και μπλε. Είσαι και άδεια. Σε βλέπω παντού. Κάθομαι πάνω σου και πίνω καφέ, χαλαρώνω με κώλο ημίγυμνο και μου αφήνεις τα σημάδια σου. Κι εσύ εκεί, κρύα και άφθαρτη. Κι όταν αποφασίζω τελικά να κάτσω στην ομορφιά και ζεστασιά της άλλης, της αντίζηλης από ξύλο τικ, με τιμωρείς με τη θέασή σου. Με τιμωρείς με το κενό του. Εκείνου.

Νιαου Νιαου

Biutiful (2010)

Η ταινία Biutiful μοιάζει με μια καρτ ποστάλ από έναν υπερδιαφημισμένο τουριστικό προορισμό που όμως κανείς δε θα ήθελε να δει. Εδώ δεν μπαίνουμε μέσα στα κοσμικά μπαρ και τις πολυτελείς εμπορικές στοές αλλά στον «σύμπαν» της πίσω πλευράς. Στους Αφρικανούς και τους Κινέζους μετανάστες χωρίς χαρτιά, στους νταβατζήδες και τις πόρνες, στους μικροαπατεώνες, τα πρεζόνια και τους αλκοολικούς. Ο ήρωας της ταινίας, ο Ουξμπάλ, είναι ένας απ' αυτούς, ταυτόχρονα όμως δεν είναι. Ο Μεξικανός Ινιάριτου επανακάμπτει με ό,τι πιο γυμνό, ωμό και δυνατό. Με μια απλή και ευθεία ιστορία για έναν σοβαρά άρρωστο άνδρα, έναν λούμπεν του υποκόσμου της Βαρκελώνης που ετοιμάζεται να αποχαιρετήσει αυτόν τον κόσμο, να κλείσει τα βιβλία του με όλες του τις υποχρεώσεις, τα ανοιχτά ζητήματα και τη συνείδησή του.

Μια κατασκευή συγκλονιστική, μια άηχη κραυγή, μια ταινία που γίνεται μεγάλη κυρίως από τον τρόπο που ο σκηνοθέτης αφηγείται την ιστορία. Ο Ινιάριτου συνθέτει, σκηνή τη σκηνή, κόψιμο το κόψιμο. Το κύριο εργαλείο του είναι ο Χαβιέ Μπαρδέμ που «γεμίζει» το ρόλο, καλύτερος ίσως από ποτέ.

Η καλύτερη ταινία του Ινιαρίτου!

17 Χρόνια απο την 10 Νοέμβρη, ΑΡΧΙΣΕ Η ΚΑΘΑΡΣΗ

Και όμως πέρασαν ήδη 17 χρόνια απο την προσωρινή παύση εργασιών της 10 Νοέμβρη. 17 χρόνια που θα θυμόμαστε ως τα ασφαλέστερα στη ζωή μας γιατί πλέον κανείς δεν θα μας απειλεί με όπλα, μαχαίρια και λεκτική βία. Άσε που καθάριζαν και τους μετανάστες, Richard Wells, Παύλος Μπακογιάννη-Μαρίκα-Μητσοτάκη-Βαρδινογιάννη κτλ.
Αυτοί τα λέγανε για τον Σύνασπισμό και την ΝΔ απο πριν:  η στήριξη και συμμετοχή του Συνασπισμού σε μια κυβέρνηση ΝΔ με πραγματικό κέντρο εξουσίας το Μητσοτάκη, αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές απάτες σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού μας. Οι 850.000 ψήφοι που δόθηκαν δήθεν για την κάθαρση και υπέρ του α' ή β' τύπου σοσιαλισμού, υποκλέπτονται για να στηρίξουν από την πίσω πόρτα μια κυβέρνηση των απατεώνων της ΝΔ που βαρύνονται για σκάνδαλα και απάτες εξίσου αν όχι βαρύτερα απ' αυτό του Κοσκωτά.


ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ, και αν δεν γουστάρετε, ξανα-καλημέρα σας