Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

Αρνητικός εθισμός το ρομάντζο (έλεγα κι εγώ... τι φταίει, τι φταίει;)

Ο εκδοτικός οίκος Mills & Boon κατηγορείται για προβλήματα στη σεξουαλική υγεία γυναικών.
Τα ρομάντζα του βρετανικού εκδοτικού οίκου Mills & Boon (που ειδικεύεται στα άρλεκιν) πρέπει να συνοδεύονται από ένα προειδοποιητικό σημείωμα που θα ενημερώνει για τους κινδύνους που ενέχει για την υγεία η ανάγνωσή τους, αναφέρει ένα ακαδημαϊκό περιοδικό…

Κατηγορώντας τα αισθηματικά μυθιστορήματα για σεξ χωρίς προφυλάξεις, ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, καθόλου ρεαλιστικές σεξουαλικές προσδοκίες και διάλυση σχέσεων, η συγγραφέας και ψυχολόγος Σούζαν Κουίλιαμ λέει πως «αυτό που καταλαβαίνουμε στις συμβουλευτικές συνεδρίες μας είναι ότι οι περισσότεροι πληροφορούνται γι' αυτά τα ζητήματα απ' τον οίκο Mills & Boon παρά απ' την Εταιρεία Οικογενειακού Προγραμματισμού», επισημαίνοντας παράλληλα στους αναγνώστρες της «Επιθεώρησης για τον Οικογενειακό Προγραμματισμό και την Αναπαραγωγική Μέριμνα» ότι «μερικές φορές το πιο ευγενικό και σοφό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε για τους πελάτισσές μας είναι να τους ενθαρρύνουμε να αφήσουν στην άκρη τα βιβλία και να προτιμήσουν την πραγματικότητα».

Τα σχόλια της, όπως αναφέρει η Άλισον Φλαντ στη βρετανική εφημερίδα Guardian, έπονται ενός πρόσφατου ισχυρισμού ότι τα αισθηματικά μυθιστορήματα μπορούν να προκαλέσουν ένα είδος επικίνδυνης ανισορροπίας στις αναγνώστριες, με την χριστιανή ψυχολόγο δρ. Τζούλι Σλάτερι να διαπιστώνει ότι «όλο και περισσότερες γυναίκες καθίστανται κλινικά εθισμένες στα ρομάντζα» και ότι «για πολλές γυναίκες, αυτά τα βιβλία στ' αλήθεια φέρνουν την απογοήτευση και στις πραγματικές τους σχέσεις».

Η Σούζαν Κουίλιαμ γράφει ότι τα μηνύματα «απ' αυτά τα μυθιστορήματα της μετα-σεξουαλικής επανάστασης, τα bodice rippers (υπάρχουν συνήθως μέσα σκηνές γυναικείας σεξουαλικής κακοποίησης) της δεκαετίας του 70'» -όπου τυπικά «ο ήρωας σώζει την ηρωίδα απ' τον κίνδυνο κι ύστερα εκείνη αφήνεται σε μια απολαυστική ζωή ερωτικών συνευρέσεων με πολλαπλούς οργασμούς και ατέλειωτες, ξέγνοιαστες εγκυμοσύνες με σκοπό να παγιώσει τη συζυγική της αφοσίωση»- είναι «τελείως αντίθετα μ' αυτά που εμείς προωθούμε».

«Δεν εγκρίνουμε το μη συναινετικό σεξ. Θέλουμε οι γυναίκες να καταλαβαίνουν εκείνες τι είναι αυτό που θέλουν παρά κάποιος να τις "αφυπνίζει". Προσπαθούμε να καθησυχάζουμε τις πελάτισσές μας ότι η πρώτη τους φορά μπορεί να μην προσφέρει την απόλυτη ευχαρίστηση και επιπλέον ότι ενδέχεται να μην έχουν αυθεντικούς οργασμούς μέσω της διείσδυσης και επιπλέον ότι οι ίδιες, παρόλα αυτά, δεν είναι υπαρξιακά ανακόλουθες, ότι με αγάπη και καλή αίσθηση του χιούμορ τα πράγματα μπορούν να βελτιωθούν πάρα πολύ» γράφει η Κουίλιαμ. «Προειδοποιούμε για τις αγωνίες της εγκυμοσύνης και της ανατροφής των παιδιών και αποθαρρύνουμε την ασυγκράτητη τεκνοποιία σαν απόδειξη για τη δύναμη μιας σχέσης. Πάνω απ' όλα, διδάσκουμε ότι το σεξ μπορεί να είναι υπέροχο και οι σχέσεις γεμάτες αγάπη, αλλά δεν είναι ποτέ τέλειες και όταν τις εξιδανικεύουμε οδηγούμαστε στην απογοήτευση απ' τον πιο σύντομο δρόμο».

Ενώ η Κουίλιαμ παραδέχεται ότι τα πιο πρόσφατα ρομάντζα του οίκου Mills & Boon είναι περισσότερο πιστά στην πραγματική ζωή, με τους γυναικείους χαρακτήρες πλέον να εργάζονται και να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις όπως η αδυναμία και η οικογενειακή βία αλλά και να απολαμβάνουν «πολλές και ποικίλες» σεξουαλικές δραστηριότητες, εν τούτοις η ίδια πιστεύει πως η τάση φυγής απ' την πραγματικότητα, η τελειοθηρία και η εξιδανίκευση εξακολουθούν «να διατρέχουν το είδος». Τονίζοντας την ανησυχία της επειδή σε μια πρόσφατη έρευνα μόνο το 11,5% των αισθηματικών μυθιστορημάτων αναφέρονταν σε χρήση προφυλακτικών, η Κουίλιαμ επισημαίνει ότι υπήρχε επίσης ένας «ξεκάθαρος συσχετισμός» ανάμεσα στη συχνότητα της ανάγνωσης ρομάντζων και μιας αρνητικής διάθεσης απέναντι στα προφυλακτικά.

«Αν οι αναγνώστριες αρχίσουν να πιστεύουν την ιστορία που τους προσφέρει το ρομάντζο, τότε συσσωρεύουν μπελάδες για τους εαυτούς τους -και φέρνουν αυτούς τους μπελάδες στους χώρους που τους συμβουλεύουμε» συνεχίζει η Κουίλιαμ. «Όταν μιλάμε για το αισθηματικό μυθιστόρημα, το όλο ζήτημα έχει να κάνει με τον χαρακτηρισμό. Το είδος αυτό είναι μυθοπλασία, όχι πραγματικότητα, και παρόλο που το ρομάντζο συνιστά μια υπέροχη βάση για ένα μυθιστόρημα, εντούτοις δεν υπάρχει σ' αυτό μια επαρκώς ισχυρή βάση για να προχωρήσει μια σχέση ζωής. Αλλά, στ' αλήθεια, αναρωτιέμαι πόσες απ' τις πελάτισσές μας το κατανοούν αυτό. Ναι, λένε ότι μπορούν να ξεχωρίσουν την πραγματικότητα απ' τη φαντασία, αλλά όταν έρχεται η ώρα να λάβουν αποφάσεις για τη ζωή τους, δεν έχουν την τάση ν' αφήνουν το συναίσθημα να τις καθοδηγήσει επειδή ακριβώς θαυμάζουν το ρομάντζο;» διερωτάται η Κουίλιαμ, που είναι πεπεισμένη ότι οι αναγνώστριες αυτού του είδους των βιβλίων παραμερίζουν την ορθολογικότητα υπέρ του συναισθηματισμού.

Ο εκδοτικός οίκος Mills & Boon στην απάντησή του αναφέρει πως «το όνομά μας είναι συνώνυμο με το είδος που λέγεται αισθηματικό μυθιστόρημα, το οποίο είναι φυσικά μια διασκεδαστική απόδραση απ' την καθημερινότητα όχι όμως και ένας οδηγός για την πραγματικότητα. Οι αναγνώστριες μας είναι αρκετά ευφυείς ώστε να καταλαβαίνουν τη διαφορά, όπως ακριβώς όσοι παρακολουθούν αισθηματικές ταινίες και κομεντί δεν θα επέλεγαν ποτέ να προβάλουν στις πραγματικές τους ζωές αυτά που βλέπουν στην οθόνη».

to vima

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...