Οι φοιτητές σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν βρίσκονται συμβολίζουν τη νεανική τρέλα, τη ζωντάνια και την ατελείωτη διάθεση του να εκμεταλλευτείς στο έπακρο τη ζωή που έχεις μπροστά σου. Στη Σουηδία και συγκεκριμένα στη γειτονιά Flogsta της νοτιοανατολικής πόλης Uppsala, όπου υπάρχει και το ομώνυμο πανεπιστήμιο, οι σπουδαστές έχουν ένα περίεργο έθιμο που ονομάζεται «Το ουρλιαχτό Flogsta». Magnify Image Δορυφορική φωτογραφία με το συγκρότημα των πολυκατοικιών.
Tι είναι αυτό; Κάθε μέρα στις 10 μ.μ , όσοι φοιτητές κατοικούν σε μία από τις πολυκατοικίες της περιοχής βγαίνουν στα μπαλκόνια, παράθυρα ή τις ταράτσες και ουρλιάζουν όσο πιο δυνατά μπορούν για να λάβουν την αντίστοιχη απάντηση των άλλων. Μόλις κάποιος ξεκινήσει, οι υπόλοιποι αμέσως ακολουθούν, συνθέτοντας έτσι μία ολιγόλεπτη τρομαχτική χορωδία ουρλιαχτών, βγαλμένη από ταινία τρόμου.
Πηγή: www.lifo.gr
Tι είναι αυτό; Κάθε μέρα στις 10 μ.μ , όσοι φοιτητές κατοικούν σε μία από τις πολυκατοικίες της περιοχής βγαίνουν στα μπαλκόνια, παράθυρα ή τις ταράτσες και ουρλιάζουν όσο πιο δυνατά μπορούν για να λάβουν την αντίστοιχη απάντηση των άλλων. Μόλις κάποιος ξεκινήσει, οι υπόλοιποι αμέσως ακολουθούν, συνθέτοντας έτσι μία ολιγόλεπτη τρομαχτική χορωδία ουρλιαχτών, βγαλμένη από ταινία τρόμου.
Πότε ξεκίνησε αυτό το
έθιμο;
Οι απόψεις διίστανται για το πώς και πότε ξεκίνησε αυτή η καθημερινή
συνήθεια των φοιτητών, καθώς οι ντόπιοι κάτοικοι υποστηρίζουν ότι έχει
τις ρίζες της από το άγχος της εξεταστικής περιόδου.
Μία πιο μακάβρια και σκοτεινή εκδοχή θέλει το ζωώδες ουρλιαχτό των νέων
να ξεκίνησε τη δεκαετία του ’70, ύστερα από την αυτοκτονία ενός φοιτητή.
Οι ξένοι σπουδαστές, που είναι πολλοί στην πόλη, βλέπουν την παράδοση
αυτή ως ένα παιχνίδι που δεν θα μπορούσαν να παίξουν στη χώρα τους και
που τους επιτρέπει να ξεσπάσουν από την ενδεχόμενη συσσώρευση του
καθημερινού στρες.
Όποια κι αν είναι η εξήγηση, οι φοιτητές κατά πάσα πιθανότητα έχουν βρει
το δικό τους «ηρεμιστικό χάπι» και αντί να είναι επιθετικοί καθ’ όλη τη
διάρκεια της ημέρας (ή να καταπνίγουν συναισθήματα), επιλέγουν να
«αδειάσουν τα εσώψυχά τους», μιλώντας μία παγκόσμια και ακατανόητη
«γλώσσα», τόσο ισχυρή που προκαλεί την αίσθηση της προσωπικής κάθαρσης.
Πηγή: www.lifo.gr
Πότε ξεκίνησε αυτό το έθιμο; Οι απόψεις διίστανται για το πώς και πότε ξεκίνησε αυτή η καθημερινή συνήθεια των φοιτητών, καθώς οι ντόπιοι κάτοικοι υποστηρίζουν ότι έχει τις ρίζες της από το άγχος της εξεταστικής περιόδου. Μία πιο μακάβρια και σκοτεινή εκδοχή θέλει το ζωώδες ουρλιαχτό των νέων να ξεκίνησε τη δεκαετία του ’70, ύστερα από την αυτοκτονία ενός φοιτητή. Οι ξένοι σπουδαστές, που είναι πολλοί στην πόλη, βλέπουν την παράδοση αυτή ως ένα παιχνίδι που δεν θα μπορούσαν να παίξουν στη χώρα τους και που τους επιτρέπει να ξεσπάσουν από την ενδεχόμενη συσσώρευση του καθημερινού στρες. Όποια κι αν είναι η εξήγηση, οι φοιτητές κατά πάσα πιθανότητα έχουν βρει το δικό τους «ηρεμιστικό χάπι» και αντί να είναι επιθετικοί καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας (ή να καταπνίγουν συναισθήματα), επιλέγουν να «αδειάσουν τα εσώψυχά τους», μιλώντας μία παγκόσμια και ακατανόητη «γλώσσα», τόσο ισχυρή που προκαλεί την αίσθηση της προσωπικής κάθαρσηςΠηγή: www.lifo.gr
Πότε ξεκίνησε αυτό το
έθιμο;
Οι απόψεις διίστανται για το πώς και πότε ξεκίνησε αυτή η καθημερινή
συνήθεια των φοιτητών, καθώς οι ντόπιοι κάτοικοι υποστηρίζουν ότι έχει
τις ρίζες της από το άγχος της εξεταστικής περιόδου.
Μία πιο μακάβρια και σκοτεινή εκδοχή θέλει το ζωώδες ουρλιαχτό των νέων
να ξεκίνησε τη δεκαετία του ’70, ύστερα από την αυτοκτονία ενός φοιτητή.
Οι ξένοι σπουδαστές, που είναι πολλοί στην πόλη, βλέπουν την παράδοση
αυτή ως ένα παιχνίδι που δεν θα μπορούσαν να παίξουν στη χώρα τους και
που τους επιτρέπει να ξεσπάσουν από την ενδεχόμενη συσσώρευση του
καθημερινού στρες.
Όποια κι αν είναι η εξήγηση, οι φοιτητές κατά πάσα πιθανότητα έχουν βρει
το δικό τους «ηρεμιστικό χάπι» και αντί να είναι επιθετικοί καθ’ όλη τη
διάρκεια της ημέρας (ή να καταπνίγουν συναισθήματα), επιλέγουν να
«αδειάσουν τα εσώψυχά τους», μιλώντας μία παγκόσμια και ακατανόητη
«γλώσσα», τόσο ισχυρή που προκαλεί την αίσθηση της προσωπικής κάθαρσης.
Πηγή: www.lifo.gr
Πότε ξεκίνησε αυτό το
έθιμο;
Οι απόψεις διίστανται για το πώς και πότε ξεκίνησε αυτή η καθημερινή
συνήθεια των φοιτητών, καθώς οι ντόπιοι κάτοικοι υποστηρίζουν ότι έχει
τις ρίζες της από το άγχος της εξεταστικής περιόδου.
Μία πιο μακάβρια και σκοτεινή εκδοχή θέλει το ζωώδες ουρλιαχτό των νέων
να ξεκίνησε τη δεκαετία του ’70, ύστερα από την αυτοκτονία ενός φοιτητή.
Οι ξένοι σπουδαστές, που είναι πολλοί στην πόλη, βλέπουν την παράδοση
αυτή ως ένα παιχνίδι που δεν θα μπορούσαν να παίξουν στη χώρα τους και
που τους επιτρέπει να ξεσπάσουν από την ενδεχόμενη συσσώρευση του
καθημερινού στρες.
Όποια κι αν είναι η εξήγηση, οι φοιτητές κατά πάσα πιθανότητα έχουν βρει
το δικό τους «ηρεμιστικό χάπι» και αντί να είναι επιθετικοί καθ’ όλη τη
διάρκεια της ημέρας (ή να καταπνίγουν συναισθήματα), επιλέγουν να
«αδειάσουν τα εσώψυχά τους», μιλώντας μία παγκόσμια και ακατανόητη
«γλώσσα», τόσο ισχυρή που προκαλεί την αίσθηση της προσωπικής κάθαρσης.
Πηγή: www.lifo.gr
Οι φοιτητές σε όποιο
μέρος του κόσμου κι αν βρίσκονται συμβολίζουν τη νεανική τρέλα, τη
ζωντάνια και την ατελείωτη διάθεση του να εκμεταλλευτείς στο έπακρο τη
ζωή που έχεις μπροστά σου.
Στη Σουηδία και συγκεκριμένα στη γειτονιά Flogsta της νοτιοανατολικής
πόλης Uppsala, όπου υπάρχει και το ομώνυμο πανεπιστήμιο, οι σπουδαστές
έχουν ένα περίεργο έθιμο που ονομάζεται «Το ουρλιαχτό Flogsta».
Magnify Image
Δορυφορική φωτογραφία με το συγκρότημα των πολυκατοικιών.
Tι είναι αυτό;
Κάθε μέρα στις 10 μ.μ , όσοι φοιτητές κατοικούν σε μία από τις
πολυκατοικίες της περιοχής βγαίνουν στα μπαλκόνια, παράθυρα ή τις
ταράτσες και ουρλιάζουν όσο πιο δυνατά μπορούν για να λάβουν την
αντίστοιχη απάντηση των άλλων.
Μόλις κάποιος ξεκινήσει, οι υπόλοιποι αμέσως ακολουθούν, συνθέτοντας
έτσι μία ολιγόλεπτη τρομαχτική χορωδία ουρλιαχτών, βγαλμένη από ταινία
τρόμου. Πηγή: www.lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου