Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Βιβλίο, ο καλύτερος φίλος (άντε και το ποδήλατο).



Αυτά είναι τα βιβλία που διάβασα τους μήνες που φθίνουν τα οπώρα και είπα να τα μοιραστώ. Ζωή που δεν μοιράζεται, είναι ζωή χαμένη. Αυτή είναι μία από τις παραφρασμένες φράσεις του Γιάννη, που όταν δεν είναι ρομαντικός είναι έξυπνος. Εγώ, είμαι ο Γιάννης και η απότιση τιμής είναι η πιο εκλεπτυσμένη μορφή εμπαιγμού.


Μια ζωή λοιπόν, σ’ ένα δωμάτιο, μια κουζίνα κι ένα μπάνιο τόσο μικρά, που για να κάνεις στροφή πρέπει ν΄ ανοίξεις την πόρτα και να στρίψεις στον δρόμο. Ένα τασάκι γεμάτο αποτσίγαρα, θλιβερά σαν πρωταγωνιστές της μεγάλης οθόνης που κατάντησαν συνταξιούχοι. Ααα, κι ένα κεφάλι γεμάτο φροντίδες.

Μεγαλύτερος ρουφιάνος από τον εαυτό μας δεν υπάρχει. Μας προδίνει πάντα πρώτος και συνήθως δεν υπάρχει κανείς να απορήσει ή να συμφωνήσει μαζί μας, για το πώς τόσα πολλά είχαν τελικά τόσο λίγη σημασία.

Μάλλον, τείνω να γίνω φουκαράς. Μάλλον το σαπούνι που πλένομαι είναι πράσινο και μάλλον, λατρεύω τις οικονομικές αρετές του καταψυγμένου. Αν ήμουν γυναίκα θα πασαλειφόμουν με όλα εκείνα τ’ αντικέιμενα αυτοκαταστροφής που καμουφλάρουν την θλίψη. Κρέμες, πούδρες, αϊλάινερ, κραγιόνια, μάσκαρες…

Ουφ! Ευτυχώς, ένοιωσα λίγο καλύτερα! Όχι άλλο κάρβουνο! Σταματώ εδώ. Θέλω να είμαι σοβαρός σ’ αυτή την ανάρτηση - αν και η σοβαρότης είναι ο μόνος τρόπος να εκφράσεις μία γελοία κατάσταση…

*****

Με συγχωρείτε δεν σας γνώρισα, έχω αλλάξει πολύ.
Η φυσικότητα είναι μια πόζα που πολύ δύσκολα την διατηρείς.
Εμένα δώστε μου τα περιττά, γιατί τα αναγκαία όλοι μπορούν να τα έχουν.
Οι νέοι φαντάζονται πως το χρήμα είναι το παν και όταν μεγαλώσουν επιβεβαιώνονται.
Καμία ζωή δεν έχει καταστραφεί εκτός από εκείνη που έχει πάψει να εξελίσσεται.

Αυτά κι άλλα παρόμοια από τον Ουάιλντ. Από τον Άλλαν Πέρσυ μικρές ενδιαφέρουσες αναλύσεις - αναφορές – προτροπές κάτω από κάθε ευφυολόγημα του Όσκαρ.




*****

Μια παρέα πήγε σ’ ένα χάνι για φαγητό. Ο λογαριασμός ήταν 24 ευρώ και συμφώνησαν να τον μοιράσουν εξίσου. Διαπίστωσαν όμως, πως δυο από αυτούς είχαν φύγει χωρίς να πληρώσουν. Έτσι ο καθένας από αυτούς που έμειναν έπρεπε να δώσει από 1 ευρώ επιπλέον. Πόσοι ήταν αρχικά;

Ο Raymond Smullyan μετατρέπει αφηρημένα και δυσνόητα θέματα των μαθηματικών & της λογικής, σε ελκυστικά αινίγματα με ιδιαίτερη παιδαγωγική αξία. 





*****

Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να υπογραμμίσω την μοναδική υπογράμμιση του συγγραφέα: το δοκίμιο αυτό δεν είναι καρπός κυνισμού ούτε μια άσκηση κοινωνικής ηττοπάθειας – τουλάχιστον όχι περισσότερο απ’ όσο ένα βιβλίο μικροβιολογίας. 

Τα λόγια περιττά!




*****

Αν έχεις ποτέ βιώσει μια στιγμή δέους ή ελευθερίας πάνω σε ένα ποδήλατο, αν έχεις δραπετεύσει από την θλίψη πάνω σε δυο τροχούς που γυρίζουν ρυθμικά, αν έχεις αισθανθεί την ελπίδα να ξαναγεννιέται ενώ ανεβαίνεις στην κορυφή ενός λόφου, αν ενώ κατεβαίνεις πετώντας σαν πουλί αναρωτήθηκες μήπως η γη σταμάτησε να γυρίζει, αν έστω και μία φορά έκανες ποδήλατο με την καρδιά σου να τραγουδάει κι ένιωσες κοινός θνητός που αγγίζει τους θεούς, τότε μας ενώνει κάτι θεμελιώδες…

Αυτά τα λέει ο Ρόμπερτ Πεν κι εσείς μην ανησυχείτε για την μελό αφήγηση σε δεύτερο πρόσωπο. Το περιεχόμενο του βιβλίου έχει ιστορικό, ταξιδιωτικό & τεχνικό χαρακτήρα.




*****

Κατά τον Τζορτζ Φρήντμαν στα μέσα του 21ου αιώνα θα εμφανιστούν ισχυρές και γεμάτες αυτοπεποίθηση χώρες που σήμερα δεν θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικές. Ιαπωνία, Τουρκία και Πολωνία θα είναι οι χώρες που θα αντιμετωπίσουν τις ΗΠΑ μέχρι τα μέσα του αιώνα. Στο βιβλίο αυτό αναλύει το πώς και το γιατί οι χώρες αυτές θα εμπλακούν στον επόμενο παγκόσμιο πόλεμο, μ’ επιχειρήματα όχι και τόσο σαθρά θα έλεγα. 
Γενικότερα πείθει.




*****

 Οι έξυπνοι άνθρωποι είναι αισθαντικοί, έχουν μία αδιόρατη θλίψη πάνω τους. Το αντίθετο ισχύει με τον ηλίθιο, που είναι λίγο αδιάβροχος σε αυτά, αφού όσα λιγότερα εννοεί τόσα λιγότερα νοιώθει. Είναι όπως λέμε «χοντρόπετσος» δεν «συν- αισθάνεται». Συνήθως αντιλαμβάνεται και θαυμάζει ποσότητες, απτά μεγέθη, χειροπιαστά: ώρες δουλειάς και όχι αποτέλεσμα, μεγάλη ορχήστρα και όχι άκουσμα, πολλά λεφτά, μεγάλο σπίτι, πολύ φαΐ, μεγάλα βυζιά...





*****

Συνήθως, υπερασπιζόμαστε τις θέσεις μας είτε έχουμε δίκιο είτε άδικο. Αυτό οφείλεται στην εγγενή ποταπότητα της ανθρώπινης φύσης. Αν η ανθρώπινη φύση δεν ήταν ποταπή αλλά έντιμη, θα έπρεπε σε κάθε αντιπαράθεση ν’ αποβλέπουμε μόνο στην αποκάλυψη της αλήθειας.




*****

Αν κάποιος ήθελε να περιέχουν μόνο αλήθεια τα βιβλία που εκδίδει, δεν θα έπρεπε πλέον να εκδίδει ούτε Όμηρο ή Ηρόδοτο, διότι αυτοί ως γνωστόν περιέχουν αναλήθειες.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΣΙΜΩΝΙΔΗΣ.

Απάτες, διεθνή σκάνδαλα, φυλακή, πλαστή βιογραφία, αδιευκρίνιστες συνθήκες θανάτου, από ένα μούτρο πραγματικά σπάνιας ράτσας!




*****

Κάποτε πίστευα ότι ο εγκέφαλός μου είναι το σημαντικότερο όργανό μου. Έπειτα σκέφτηκα: για μια στιγμή, ποιος μου το λέει αυτό;
Αισθήσεις, συναισθήματα, έρωτας & ζευγάρωμα, ευτυχία, μνήμη, όνειρα, ναρκωτικά, πνευματικότητα, φαιά ουσία & κινηματογραφική οθόνη, σκεπτόμενη σάρκα, βιολογικά ρολόγια, έλεγχος βάρους, επιβίωση σε πάρτι … κι άλλα τέτοια όμορφα, ανθρώπινα & επιστημονικά.





*************************

Παίδες, αν θέλετε, αλλά δεν μπορείτε να διαλέξετε, μη ντρέπεστε, ρωτήστε. Επίσης, ευκαιρία είναι για κανένα δωράκι. 
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.



Λάθος..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Αυτό είναι το σωστό παλικάρι...







7 σχόλια :

  1. Ώρες ώρες αναρωτιέμαι τι κάνει σε αυτό το μπλογκ ο mathepeze!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναζητώ τη συγκίνηση, πόσες φορές θα το πω.

      ΥΓ. Κάτι χρωστάς εσύ.

      Διαγραφή
  2. Τα εξής μικρά : κουζίνα, δωμάτιο, μπάνιο χωρούν τόσους πολλούς… Χωρούν ακόμη τόνους δακρύων κι αγκαλιές αγάπης, γέλια και μπουγελώματα, παρηγοριές και μαλώματα. Άρα, είναι τεράστια. Εχει και το ωραιότερο τραπέζι που υπάρχει … Αααα! Εχει και ενα κρυφό φως που ανακάλυψα… εγώ.
    Λείπει εκείνη που θα σου φροντίσει το γεμάτο φροντίδες κεφάλι σου, εκείνη που θα σου μαλακώσει την "εξυπνάδα" για να αναδυθεί ένας γλυκός και τρυφερός Γιάννης. Εκείνος ο ρομαντικός. Εκείνη γυρίζει έξω και σε ψάχνει, όμως πως να σε βρει αφού δεν σε γνωρίζει.
    Έχε την πόρτα της καρδιάς σου ανοιχτή και όταν νιώσεις το ρεύμα.. μην το αγνοήσεις. Οι αληθινοί έρωτες γεννιούνται σε στενότητες… όταν δεν έχει κανείς τίποτα να κερδίσει, παρά μόνο να ελπίζει, και να ονειρεύεται. Να ερωτεύεται!
    Εγώ λέω να σταθώ στον καθρέπτη για καλλιτεχνικό μακιγιάζ. Ξέρεις πόσο κάλα τα κατφέρνω στην αυτοκαταστροφή και στο καμουφλάζ. Κι όμως θα γίνω ΚΑΙ όμορφη - μόνο για μένα.
    "… και πιο πολύ δεν έχει…"

    Η καλύτερη του φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά, χρυσά & όμορφα αυτά τα γλυκανάλατα & μπράβο σου για το θάρρος!

      Να ξεκαθαρίσω, πως η συντροφικότητα – με τον τρόπο που την μεταφράζεις – αποτελεί παρελθόν για μένα εδώ και χρόνια. Το "μοιράζεται" δεν είναι απαραίτητο να απευθύνεται στο αιώνιο ζευγάρι. Προσωπικά αισθάνομαι το "μοιράζεται" λίγο πιο… global.

      Τώρα αν με φλερτάρεις δημοσίως, μπράβο σου και πάλι για το θάρρος!

      :*

      Διαγραφή
    2. Με εξέθεσες και τώρα η μόνη λύση είναι να με αποκαταστήσεις. Με σπαθί ή δαχτυλίδι θα πρέπει να υπερασπιστείς την τιμή μου...
      Να σου πω κάτι μωρό μου, "μοιράσου" όπως γουστάρεις γιατί κάποιοι σαν εσένα δεν πρέπει να ανήκουν σε καμία. Άλλωστε εμείς τα αιώνια τα τολμήσαμε για να τα "σπάσουμε". Όμως, σου τονίζω πως απαγορεύω σ' εκείνη, εκείνη αλλά και εκείνη να χρησιμοποιήσει το θεραπευτικό παρασκεύασμα που άφησα στο ντουλάπι του μπάνιου σου. Μόνο εγώ! Εσύ πρόσεχε μη μου κρυώσεις και έχει υγρασία και είμαι μακριά. :*

      Καλή χρονιά σε όλους!

      Διαγραφή
  3. Mathepeze, το "λάδι" δεν τέλειωσε! Ελπίζω να μην είναι από εκείνα τα έργα που δεν ολοκληρώνονται ποτέ. Όχι, όχι! Θα βγει. Απλά, λόγω συγκίνησης, μπλέχτηκε η εικόνα σου και η "πάστα" δεν μπορώ να ξεκαθαρίσω αν διορθώνει ή συμπληρώνει. Ήταν και τα "Γενέθλια" του νευρικού υιού, ήταν και δάκρυα, γέλια, φιλία, αγάπη, φλερτ, σεξ, τραπέζι, κρυφό φως, ντουλάπι μπάνιου - πόσα ν' αντέξω? Γυναίκα είμαι... Θέλω παράταση χρόνου και την παίρνω από μόνη μου.
    (Steve, δε λησμονώ. Μετά είναι το δικό σου.)

    Το ότι μπορώ να διαλέξω και το ποδήλατο... Τιμή μου! Εγώ και μόνο εγώ? Είσαι ήδη γλυκός. Αυτό το βιβλίο είχα ξεχωρίσει! Ξέρω πως μπορεί να μη γίνει πιστευτό, γιατί η αλήθεια είναι δύσκολη και ύποπτη.
    Μάθε και παίξε (!), εκεί που τα οπώρα κάτι παθαίνανε όπως είπες εσύ - ;) - διαβάζαμε μαζί τον Όσκαρ φυσικά, μα και τον Σοπενχάουερ. Τα παράτησα. Λέω ν' αγοράσω τον Χαριτόπουλο, επειδή με βολεύει που ο αισθαντικός είναι ο έξυπνος κι ας έχει μία αδιόρατη θλίψη πάνω του.

    Ευχές μου οι πόθοι σου για τη χρονιά του φιδιού! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...