Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014
Έβαλα άσχετες ετικέτες, μιας και το χουμε χέσει εδω μέσα και δεν μας διαβάζει κανείς, τουλάχιστον να κάνουμε το κομμάτι μας. Εγώ, το κανα. Ωραίο τραγουδάκι btw. Ααααχ αυτό το blog, κάποτε έσφυζε απο ζωή, τώρα... Δεν θα ήθελα να ανήκω σε ένα blog που δέχεται μέλη σαν και εμένα. Επίσης κάνει μια όμορφη μέρα. Όχι τώρα, τώρα είναι βράδυ. Τελικά είμαστε αυτοί που οι γονείς μας μας έλεγαν όταν ήμασταν μικροί, να μην κάνουμε παρέα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Σας θέλω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά τελείωσε.
Σας χαϊδευω τα μάγουλα. Σας τα φιλώ.
Γιατί όπως σας το έκανα εγώ, δεν θα σας το κάνει καμιά. Όχι καλύτερα. Αλλιώτικα.
Και αγκαλιαστήκαμε. Ασώματοι είμασταν. Ένας αέρας.
Έφυγα.
Εσείς θα ξαναβρεθείτε στα μέρη που ξέρετε. Θα κάνετε κύκλους μηνών ή ετών και ξανά και ξανά.
Θα σας θυμάμαι ως την παρέα που με γνώρισε όπως μόνο ένας. Αυτός ο ένας είναι ο δικός μου κύκλος.
<3
(γιατί εκτός των άλλων πέρασε απο δω μια υπερβολική, συναισθηματική, προκλητική και αγαπησιάρα. αυτό να μένει.)
Παρένθεση κάτω απο την παρένθεση:
(Τα γράφω εδώ γιατί είναι σαν μέιλ πια. Ίσως και να το δείτε όλοι. :P)
H ζωή μου όλη είναι ένα τσιγάρο, τα καρδιακά στον ώμο και τα φιλιά στο λαιμό. :*
ΑπάντησηΔιαγραφή(εξηγησέ μου σιγανά, το που παει ο λογισμός σου πλιιιιιςς)