Προσωπικά Ζητήματα

Γράφει η *tain

Νομίζω πως η χειρότερη στιγμή στη ζωή ενός ανθρώπου έιναι όταν χάνει τις σταθερές του. Έρχεται μια μέρα που όλα όσα θεωρούσες δεδομένα, με την καλή έννοια, σκορπάνε στο λεπτό. Σίγουρα μπορεί να ευθύνεσαι για ένα μέρος της κατάστασης, όμως μπορείς να ελέγξεις τα συναισθήματα που προκύπτουν από καλά αποφασισμένες πράξεις.  Ναι μπορεί σε μια δεδομένη στιγμή και μετά από πολύ εσωτερική πάλη να αποφάσισες να ξεγράψεις ανθρώπους, καταστάσεις και στιγμές του παρελθόντος. Σίγουρα όμως δεν αποφάσισες να νιώθεις πόνο και οργή για τα όσα έχασες.

Τη μέρα που θα αποφασίσεις να προστατεύσεις τον εαυτό σου, θα πρέπει να οπλιστείς με θάρρος και υπομονή. Θα πρέπει να ξεγράψεις φίλους, να απαγορεύσεις συμπεριφορές, να περιορίσεις σκέψεις και να αναιρέσεις παγιωμένες καταστάσεις. Θα πρέπει να περάσεις το μήνυμα πρώτα στον εαυτό σου και μετά στους υπόλοιπους πως ο άνθρωπος που αφήνεται έρμαιο στις αποφάσεις και στις συμπεριφορές άλλων δεν είναι πια ανάμεσά μας. Η δυνατότητα του να ελλίσεσαι μέσα σε μια ομάδα ανθρώπων, ακόμα κι όταν αυτή είναι δυάδα, διαφέρει από την μεταβολή των προσωπικών σου αξιών και επιθυμιών ώστε να μην εκδιωχθείς από αυτήν. Η απόφαση του να στηρίξεις τις προσωπικές σου επιλογές, απόψεις, αξίες, δυνατότητες είναι μια αιματηρή διαδικασία που μπορεί να σε καταστήσει απόκληρο στα μάτια των μέχρι τότε οικίων σου.

Τελικά αξίζει; Προσωπικά θα σου πω πως ναι. Μην ξεχνάς πως ο πρώτος, και ίσως ο μόνος, άνθρωπος με τον οποίο πρέπει να τα έχεις βρει είναι ο εαυτός σου. Μόνο όταν οι δυο σας τα πηγαίνετε καλά μπορείτε να αρχίσετε να ανοίγεστε και σε άλλους. Μόνο όταν ξέρεις ότι μπορείς να στηριχτείς στα πόδια σου έχεις τη δυνατότητα να στηρίξεις κι άλλους. Μόνο όταν σέβεσαι το πραγματικό εγώ σου θα μπορέσεις να βρεις τον σεβασμό από τους ανθρώπους που θες ο ίδιος να σέβεσαι.  Μην λυπηθείς για όσους φύγουν.. Να θυμάσαι απλά πως ο καθένας τους σε έφτασε εδώ που είσαι σήμερα. Και να είσαι ευγνώμων.

*tain.