Ασυναρτησίες, θεωρίες, συμβουλές, ευχές, μουσικές, νέα ετικέτα…
Είμαι πάλι μεθυσμένος. Εντάααξει μέθυσα. Δεν είναι έγκλημα. Είναι επιβίωση.
Κάτι τέτοιες στιγμές θέλω, αφού ισιώσω με ζήλο της σκέψεις μου με την βοήθεια υπερσύγχρονων μηχανών χαλάρωσης, ν’ αναπτύξω την θεωρία μου. Μια θεωρία που ξεκινάει - την «δεν θυμάμαι» περίοδο - με την διάσπαση των ερμαφρόδιτων πρωτόγονων οργανισμών και από τότε όλα, τα πάντα, παλεύουν να συμπληρωθούν. Το αγόρι με το κορίτσι, το γεύμα με το κρασί, οι βλάκες με την πλειοψηφία,τα προκαταρτικά με τα υποχρεωτικά, η συνείδηση με τις τύψεις, ο Αγγελόπουλος με την τέχνη… - δεν μπουρου-μπουράρω άλλο, έχω γίνει πλέον ευρέως αντιληπτός. Όμως, όχι, θα νικήσω τον πειρασμό και θα ασχοληθώ με κάτι λιγότερο κουραστικό και περισσότερο ανούσιο, γιατί όλα αυτά δεν είναι καθόλου καθησυχαστικά και- ναι πιστέψτε την υπερβολή και όχι το σχήμα λόγου – εύπεπτα!!!
Αφήνω τα πρώτα και περνώ στο κυρίως…
Δεν υπάρχει λοιπόν, τίποτα πιο ανόητο από τις συμβουλές – παράδειγμα… αν ήξεραν οι νέοι τι έκαναν & οι γέροι τι έλεγαν θα ήμασταν καλύτερα - μιας και είναι γνωστό πως όλοι μπορούμε να κάνουμε μαλακίες από μόνοι μας. Πόσο μάλλον τα ευχολόγια, μιας και είναι ευρέως διαδεδομένη η προτίμηση όλων μας στα «μετρητά». Πάρα ταύτα – εννοώ την γνώση όλων μας - δεν θα δείξω ανωτερότητα και θα υποκύψω. Ας πάρει ο καθένας μας από μια συμβουλή ή ευχή και το μουσικό θέμα ή τραγούδι που πιθανόν του αντιστοιχεί…
Συγχωρέστε μου τα όποια ηθικοπλαστικά, μα διάβαζα την Φωνή του Κυρίου το πρωί - χρονιάρες μέρες που είναι -και είμαι σαφώς επηρεασμένος… αν και κάτι «Είθε να προικισθείτε με ευκαρπίαν» κατάφερα να τα αποφύγω.
*******
Είθε ο Δημιουργός των μεγάλων ερωτημάτων να λυπηθεί… και τα χρυσά κορίτσια να μην σκουριάσουν ποτέ…
Να φύγουν οι φόβοι, να ωριμάσουν οι σκέψεις, και τα άρθρα να γίνουν διηγήματα, με πρώτο το Μάιο – γιατί η Λένα Μαντά είναι καλύτερη;…
Να ξεκινήσει επιτέλους μια επανάσταση… για να γίνουν οι κατώτεροι ίσοι με τους άλλους και οι ίσοι να γίνουν ανώτεροι…
Να μην ολοκληρωθεί ποτέ ο κύκλος της ολοκλήρωσης… για τους ολοκληρωμένους (Eye-removalbeatsname-removal)…
Να δεήσει ο Κύριος και οι μουσικοί που μαζεύονται και παίζουν ασυνάρτητα στα σπίτια, να κλείσουν σε κανένα μπαράκι να μαζευτούμε κι εμείς…
Να γνωρίζουμε νέους ανθρώπους… γιατί με τα χρόνια ο άνθρωπος δεν γίνεται σοφότερος αλλά γεροντότερος…
Να βρεθούμε μια ασέληνη νύχτα με τον Πατρινό και να απαγγείλουμε ποίηση στην γέφυρα του Ρίου-Αντιρρίου…
Πασαένας άσωτος να γυρίσει πίσω όχι γιατί τα μυαλά λειτουργούν όπως τα αλεξίπτωτα και τα ραδιόφωνα, αλλά γιατί… δεν υπάρχει γιατί…
Να πάψουν οι κόντρες πέρι όνου σκιάς… με αυτάδελφους…
*******
Stereophonic Space Sound Unlimited - The Lizard
Alessandro Magnanini - Secret Lover Feat. Jenny B
Josh Wink - Higher State Of Consciousness
Paul Murphy - Seven samurai (Theme from the Kurosawa film)
Genia tou xaous - Mpastardokratia/Μπασταρδοκρατία
Nicola conte - A time for spring
United Future Organization - Off Road
Michel Camilo, Horacio Hernandez and Anthony Jackson - And Sammy walked in
Ζητώ συγγνώμη από λοιπούς συνεργάτες και αρθρογράφους που δεν ασχολήθηκα μαζί τους, μα πιο πολύ ζητώ συγγνώμη από σένα ευγενικέ και θαρραλέε αναγνώστη, γιατί χωρίς τα πολύτιμα «κλικ» σου, θα επέστρεφα στα… παλιά γνωστά και μη εξαιρετέα προσωπικά μου – μια προοπτική που ομολογώ απεχθάνομαι ιδιαίτερα.
Δυστυχώς είναι 4:01… δεν έχω κουράγιο και πρέπει να ξεμεθύσω…
@dude… χαχαχαχαχα με ‘κανες και γέλασα πάλι. Είσαι εντός πνεύματος!!
@ Steve… εύγε νέε μου, πάντα πρόθυμος… ‘Όμως, αν και έχω το ένα από τα δύο αρχικά γνωρίσματα της παρακμής – κοιλιά και φαλάκρα – είμαι σε άριστη φυσική και πνευματική κατάσταση, όσο κι αν ακούγεται απίθανο. Όταν μαζέψουν τα στολισμένα – δεντράκια θα έρθω για να τιμήσω την τόσο δελεαστική σου πρόταση (θέλω και xrisa-fi, που το κρύβετε;). Μη ξεχνας πως η πραγματικότητα είναι μια ψευδαίσθηση που οφείλεται στην έλλειψη αλκοόλ!!!
Θα συνεχίσω με ποίηση – κάνω προπόνηση για την ασέληνη νύχτα…
Χέρια
Οι άνθρωποι το πιο συχνά δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες Ή - το χειρότερο - τα ρίχνουνε στις τσέπες τους και τα ξεχνούνε Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα Ένα σωρό ποιήματα άγραφα
ΥΓ. Steve, άσε την αγνή αυτή φωνή να εκφραστεί ελεύθερα...
Ζητώ συγγνώμη από λοιπούς συνεργάτες και αρθρογράφους που δεν ασχολήθηκα μαζί τους, μα πιο πολύ ζητώ συγγνώμη από σένα ευγενικέ και θαρραλέε αναγνώστη, γιατί χωρίς τα πολύτιμα «κλικ» σου, θα επέστρεφα στα… παλιά γνωστά και μη εξαιρετέα προσωπικά μου – μια προοπτική που ομολογώ απεχθάνομαι ιδιαίτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς είναι 4:01… δεν έχω κουράγιο και πρέπει να ξεμεθύσω…
"πρέπει να ξεμεθύσω"...απαράδεκτες κουβέντες.(το "δεν έχω κουράγιο" δεν το σχολιάζω καν βλέπεις...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΉρθε η ώρα για μερικά spirits ή είναι ιδέα μου?
ΑπάντησηΔιαγραφή@dude… χαχαχαχαχα με ‘κανες και γέλασα πάλι. Είσαι εντός πνεύματος!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Steve… εύγε νέε μου, πάντα πρόθυμος…
‘Όμως, αν και έχω το ένα από τα δύο αρχικά γνωρίσματα της παρακμής – κοιλιά και φαλάκρα – είμαι σε άριστη φυσική και πνευματική κατάσταση, όσο κι αν ακούγεται απίθανο. Όταν μαζέψουν τα στολισμένα – δεντράκια θα έρθω για να τιμήσω την τόσο δελεαστική σου πρόταση (θέλω και xrisa-fi, που το κρύβετε;).
Μη ξεχνας πως η πραγματικότητα είναι μια ψευδαίσθηση που οφείλεται στην έλλειψη αλκοόλ!!!
"Να βρεθούμε μια ασέληνη νύχτα με τον Πατρινό και να απαγγείλουμε ποίηση στην γέφυρα του Ρίου-Αντιρρίου…"
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα χαρώ να μετέχω και εγώ. Κατα τα άλλα, τα μισά δεν τα καταλαβαίνω. Α! Και ίσως μια φορά να γράψεις για αυτή την θεωρία της πρώτης παραγράφου.
Θα κλείσω με ένα ποίημα που έγραψα για τον γέροντα που έπεσε θύμα του πολιτικού μας συστήματος. Μιλάω φυσικά για τον γέροντα Ἐφραίμ.
Μά εἶναι ἄξιο θαυμασμοῦ
Ὑπάρχει δικαιοσύνη;;;
Ὄχι εἶναι ἡ ἀπάντησις
μόνο ὁ Χριστός τήν δίνει.
Καημένη μου Κυβέρνηση
καί σεῖς λοιποί συντρόφοι
μετανοῆστε γρήγορα,
μήν τήν ἐπάθετε ξανά
ὡσάν τόν κακόν ὄφιν.
Με κάτι τέτοιες αήδιες μας κάνει follow η Χρυσή Αυγή στο twitter
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαρίλαε είσαι επίτιμος καλεσμένος. Τέλος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συνεχίσω με ποίηση – κάνω προπόνηση για την ασέληνη νύχτα…
Χέρια
Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους
Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους
Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες
Ή - το χειρότερο - τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε
Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα
Ένα σωρό ποιήματα άγραφα
ΥΓ. Steve, άσε την αγνή αυτή φωνή να εκφραστεί ελεύθερα...
mathepeze
Τι να πω mathepeze - όταν μεθάς, μα όταν μεθάς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέχρι και ποίηση? Ο.Κ. λοιπόν --- ΝΑ ΜΕΘΑΣ!
Άννα Μαρία
Τι να πω mathepeze - όταν μεθάς, μα όταν μεθάς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέχρι και ποίηση? Ο.Κ. λοιπόν --- ΝΑ ΜΕΘΑΣ!