Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Άραγε είμαστε στην αρχή, στη μέση ή στο τέλος ;

Ζούμε σε μια κοινωνία που βράζει, επείδη βλέπει να καταστρατηγούνται τα δικαίωματα της τα οποία με αγώνες απέκτησε το προηγούμενο αιώνα. Αλλά ποιά ακριβώς δικαιώματα; Δικαιώματα που θα προστατεύουν τον αδύναμο από τον ισχυρό, τον εργαζόμενο από τον εργοδότη , τον πολίτη-άνθρωπο από τους κακούς κυβερνώντες και το παρακράτος. 


Από τότε που το μνημόνιο και το ΔΝΤ πέρασαν το κατώφλι της χώρας κάποιοι πολιτικοί καθώς αμέριμνα έκαναν τις βόλτες τους, δέχτηκαν βρισιές και λοιδορίες από αγανακτισμένους πολίτες καταγγελοντάς τους ότι εκμεταλλεύτηκαν στο έπαρκο τον πολιτικό τους θώκο και με επιτυχία απέτυχαν, ενώ από τύχη δεν λούστηκαν από γιαούρτια. Προχτές, όμως κάποιοι δεν αρκέστηκαν μόνο σε γιουχάρισμα και κράξιμο αλλά σήκωσαν τα χέρια τους και εξαπέλυσαν μπουνίες και γρονθοκοπήματα ενάντια σε πρώην υπουργό (Χατζιδάκη). Πόσο λυπητερό φαινόταν το θέαμα, να χτυπάνε τόσοι έναν ανυπεράσπιστο άνθρωπο, ο οποίος μέχρι πρότεινως δεν ντρεπόταν να βγαίνει στα τηλεοπτικά πάνελ και στις ειδήσεις των 8 και με καρδινάλιο υφάκι  να κατηγορεί τους βουλευτές της κυβέρνησης και νυν υπουργός ότι οδηγούν τη χώρα σε φούντο με τα αντιλαικά μέτρα που παίρνουν , ξεχνώντας ότι και το κόμμα του έχει τεράστιο μερίδιο για την σημερινή κατάσταση.Πώς γίνεται ένας πολιτικός που δεν προσέφερε τίποτα απολύτως, όταν του δόθηκε η ευκαιρία να προσφέρει και να κάνει έργα, τώρα με περίσσιο θράσος κρίνει και κατακρίνει τα λάθη που έγιναν και  γίνονται.

Την επομένη μέρα(καθώς απεργούσαν τη μέρα του συμβάντος) δεν έλλειψε η καταδίκη του γεγονότος από τους «αγαπητούς» δημοσιογράφους, οι οποίοι με το αλάθητο που τους έχει δώσει ο θεός να κρίνουν ,κατανόμασαν τους διαδηλωτές ως φασιστικό όχλο και τραμπούκους, που επιδίδονται μόνο σε επεισόδια και καταστροφές με αποτέλεσμα να μην διστάζουν να υποστηρίξουν ότι θα πρέπει να επιβληθούν  «περιορισμοί» στις διαδηλώσεις. Τα επεισόδια και οι καταστροφές είναι η χαρά των δημοσιογράφων  μόνο αυτά προβάλλονται , οι άνθρωποι που ειρηνικά διαδηλώνουν δεν αποτελούν τηλεθέαση με αποτέλεσμα να πετιούνται στα σκουπίδια. Πρώτη φόρα χτύπησαν πολιτικό και ο σούσουρος που έγινε ήταν μεγάλος τόσα στα εν οίκο όσο και έξω από τα σύνορα. Το πόσοι αθώοι και πώς χτυπιούνται στις πορείες αδίκως τόσοι άνθρωποι δεν απασχολεί κανένα media αλλά μόνο τους τραυματισμένους. Εκείνων που ανοίγουν τα κεφάλια από τα γκλοπ της αστυνομίας και εκείνοι που πάνε στα νοσοκομεία από αναπνευστικά προβλήματα  λόγω της τεταμένης χρήσης χημικών από την αστυνομία δεν απασχολεί κανέναν πολιτικό και κανέναν δημοσιογράφο. Αυτοί είναι αλήτες και τους αξίζει ε ;

Υ.Γ 1 Η βία δεν είναι η λύση,η βία μόνο βία μπορεί να φέρει.
Υ.Γ 2 Γιατί η πολιτική έχει γίνει θέατρο ;
Υ.Γ 3 Πώς γίνεται να ξέρουν ορισμένοι, σε ποιό πολιτικό χώρο ανήκουν αυτοί που φοράνε    κουκούλες;

4 σχόλια :

  1. h via den einai lush analoga sto poio einai to provlhma

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. h via mono via fernei alla h via den einai mono to 3ulo kai oi molotof uparxei ki allh via drash antidrash einai auta

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η οργή του δικαιώματος είναι στοιχείο προόδου,
    το δικαίωμα έχει οργή.
    Βίκτωρ Ουγκώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βία είναι το να οδηγείς με την πολιτική σου σε εξαθλίωση μεγάλο μέρος των πολιτών μιας χώρας. Βία είναι να έχεις φάει τα χρήματα που προορίζονταν για τη δημιουργία εθνικών οδών και δρόμων, με αποτέλεσμα να σκοτώνονται χιλιάδες άνθρωποι στην άσφαλτο. Βία είναι να οδηγείς ανθρώπους σε αυτοκτονία, επειδή δεν έχουν να πληρώσουν τα χρέη τους (αλήθεια, τους μετράει κανείς;).

    Βία είναι να αδιαφορείς για τα εξαθλιωμένα πρεζόνια, με αποτέλεσμα αυτά να επιτίθενται άγρια σε ανήμπορους ηλικιωμένους για να βρουν χρήματα να πάρουν τη δόση τους. Γενικά, το θέμα «βία» είναι ένα τεράστιο θέμα και όσοι το προσεγγίζουν με φράσεις όπως «καταδικάζω τη βία» ή «είμαι εναντίον της βίας απ’ όπου κι αν προέρχεται» είναι μάλλον αφελείς και ανιστόρητοι.» έγραψε ο pitsirikos...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...