GUY RITCHIE

By Freud

 Είναι λοιπόν 12 το πρωί. Ανοίγεις το παντζούρι σου για να διαπιστώσεις ότι η φωτεινότητα του δωματίου σου έχει παραμείνει ίδια. Κοιτάς έξω και το μόνο που βλέπεις να απλώνετε στον ορίζοντα είναι μαύρα σύννεφα. Η βροχή γεμίζει με σταγόνες το τζάμι σου. Τα λεφτά σου έχουν τελειώσει από τα σφηνάκια που έπινες χθες, οπότε τι άλλο μπορείς να κάνεις από το να αράξεις σπίτι σου κάτω από την κουβέρτα σου και να λιώσεις στις ταινίες; Κάπως έτσι λοιπόν ξεκίνησε και η δική μου μέρα χθες. Το κλίμα μου θύμιζε Αγγλία και είπα λοιπόν να δω μία ταινία του σκηνοθέτη που τιμά με άπειρο style την πατρίδα του. Ο λόγος, για ποιόν άλλο εκτός του Guy Ritchie. Και τότε ήρθε το δύσκολο μέρος. Πια απ’ όλες;  Ξεκίνησα λοιπόν να τις σκέφτομαι χρονολογικά:

 Lock, Stock & Two Smoking Barrels

Το αριστουργηματικό του ντεμπούτο. Ήταν 1998 όταν βγήκε αυτή η ταινία. Φυσικά την είδα κάποια χρόνια μετά. Τι να πρωτοπεί κανείς για αυτή την ταινία; Ο Guy εισάγει ένα τελείως δικό του style τόσο σκηνοθετικά όσο και σεναριακά. Η υπόθεση ξεκινά με την παρέα των Eddy, Bacon, Soap και Tom να βρίσκονται στην δυσάρεστη θέση να χρωστάνε στον Harry “ the Hatchet “ Lonsdale, τον τύπο που δεν θες να χρωστάς. Από αυτό το σημείο και μετά στην υπόθεση εμπλέκεται όλη η εγκληματική σκηνή της περιοχής. Το cast: Jason Statham, Jason Flemyng, Dexter Fletcher, Sting, Vinnie Jones… απλά ιδανικό για να υποδυθεί τους ρόλους που έχει “ ζωγραφίσει “ o Guy. Η ταινία απλά φοβερή.

Snatch

Η πρώτη ταινία του Guy που είδα. Τι μπορώ να πω γι’ αυτήν την ταινία; Είναι απλά η πρώτη φορά που ένιωσα πραγματικά ερωτευμένος. Την είδα 3 φορές χωρίς να σηκωθώ από τον καναπέ ούτε για κατούρημα. Ίδιο style  με το ” lock stock “ οι χαρακτήρες εκπληκτικοί, κυνικοί, αστείοι και πάνω απ’ όλα εγκληματίες. Όλος ο υπόκοσμος του Λονδίνου εκεί μέσα. Παράνομα στοιχήματα box, ένα κλεμμένο διαμάντι, gangsters και μικροαπατεώνες συνθέτουν το σενάριο. Το cast …… τα αγαπημένα τέκνα του Guy, Jason Statham και Vinnie Jones, Brad Pitt, Alan Ford, Dennis Farina. Και όπως και στο ” lock stock “ το soundtrack εκπληκτικό.

Swept Away

Αυτό  το μαύρο πρόβατο στην σκηνοθετική πορεία του Guy Ritchie είναι η τιμωρία του για τον γάμο του με την Madonna, η οποία πρωταγωνιστεί σ’ αυτήν την - ο θεός ας την κάνει - ταινία και που είμαι πεπεισμένος ότι τον ανάγκασε να την κάνει. Μόνο Guy Ritchie δεν είναι αυτή η ταινία.

 

Revolver

Το Revolver είναι μια φοβερή ταινία η οποία  ακολουθεί το μοτίβο του “ lock stock “ και του “ snatch “. Για ακόμα μια φορά η ταινία κινείται γύρω από την εγκληματική σκηνή και φυσικά ποιος άλλος θα πρωταγωνιστούσε από τον  Jason Statham. Μαζί του ο Ray Liotta και ο Andre Benjamin “ Andre 3000 “ των Outkast σε φοβερούς ρόλους. Αρκετά ποιο εγκεφαλική ταινία από τις προηγούμενες του αφού είναι πολύ πιθανό στο τέλος να το χάσεις λίγο. Οι τρελές σκηνές δίνουν και παίρνουν και μέσα στην παράνοια τους σε χαοτίζουν. Την έχω δει 5 φορές κι ακόμα δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι το τέλος είναι αυτό που πιστεύω.

RocknRolla

Από τις πλέον εμπορικές του και η ταινία που τον έκανε γνωστό στον περισσότερο κόσμο. Κλασσική σκηνοθεσία και πλοκή Guy Ritchie που δεν σε κουράζει ποτέ.  Απαράμιλλο style, σε κρατάει όλη την ώρα συγκεντρωμένο στην οθόνη. Σημαντικό στοιχείο της ταινίας είναι ότι σ’ αυτήν δεν συμμετέχει ο Jason Statham. Τον υπόκοσμο του Λονδίνου ενσαρκώνουν οι φοβεροί Tom Wilkinson, Gerard Butler,  Mark Strong, Idris Elba, Thandie Newton…..  και απλά η μουσική επένδυση της ταινίας για ακόμα μια φορά τα σπάει.

Sherlock Holmes

Ο παγκοσμίως γνωστός detective μέσα από τα μάτια του Guy Ritchie. Η μεγαλύτερη εμπορική του επιτυχία. Παρουσιάζει έναν Sherlock που η μόνη σχέση που φαίνεται να έχει με τον κλασσικό ήρωα είναι η ικανότητα να βγάζει σωστά συμπεράσματα από τις πιο μηδαμινές λεπτομέρειες και η πίπα που καπνίζει. Κατά τα αλλά ο Sherlock του Guy είναι κυνικός όσο δεν παίρνει, ξεκαρδιστικός και ρίχνει το ξύλο της αρκούδας. Ποιος θα μπορούσε να υποδυθεί καλύτερα έναν τέτοιο χαρακτήρα από τον Robert Downey Jr.;  Δίπλα του ο Jude Law σαν Watson, μακριά από τον απλό χοντρό κολαούζο του Sherlock αφού κι αυτός δεν ντρέπεται στο να ξυλοφορτώσει μερικούς. Η σχέση μεταξύ τους ακουμπάει τα όρια του ζεύγους. Ο Guy Ritchie μεγαλούργησε ακόμα μία φορά.

Τελικά το μόνο που κατάφερα να αποφασίσω ήταν κάτι που ήδη ήξερα, ότι δεν θα ξαναέβλεπα το swept away ούτε τότε ούτε στην υπόλοιπη ζωή μου. Οπότε χωρίς πολύ σκέψη…… τις είδα όλες.  GUY RITCHIE = ΘΕΟΣ  !!!