Από την Αργεντινή και την Βραζιλία, μέχρι την Αίγυπτο, την Ιαπωνία και πίσω στην Ευρώπη, παντού υπάρχει ένα μεγάλο παιχνίδι που περιμένουν πως και πως οι ποδοσφαιρόφιλοι. Το “ThePlayer”, με αφορμή το ελληνικό «ντέρμπι των αιωνίων», σας παρουσιάζει δέκα εκ των κορυφαίων συγκρούσεων, άλλες πασίγνωστες και άλλες λιγότερο δημοφιλής, που ξεσηκώνουν τα πλήθη στον ποδοσφαιρικό κόσμο.
1. Το δημοφιλές “El Clásico”
Μπαρτσελόνα vs. Ρεάλ Μαδρίτης. Ανάμεσα σε δύο ομάδες που... λατρεύουν να μισούνται, πραγματοποιείται το πιο διάσημο ντέρμπι σε ολόκληρο τον κόσμο. Πολιτικές κόντρες, αρπαγές παικτών, αυτοκτονίες, δολοφονίες, αλλά και ο ισπανικός εμφύλιος μεταξύ Καστιγιάνων και Καταλανών έχουν σημαδέψει αυτή την αναμέτρηση.
Η κόντρα τους ξεκίνησε από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ύπαρξής τους, ωστόσο η... αγάπη του βασιλικού καθεστώτος προν την ομάδα της Μαδρίτης, η απέλαση του ιδρυτή της Μπαρτσελόνα, Ζοάν Γκαμπέρ, το 1925 και η αυτοκτονία του το 1930, η δολοφονία του προέδρου των «μπλαουγκράνα» Ζοζέπ Σουνιόλ στις 6 Αυγούστου του 1936 από το δικτατορικό καθεστώς του Φράνκο, αλλά και η «αρπαγή» του Αλφρέντο Ντι Στέφανο από την Ρεάλ κι ενώ ο μεγάλος Αργεντίνος ποδοσφαιριστής είχε αρχικά συμφωνήσει με την Μπαρτσελόνα, είναι τα σημεία αναφοράς της διαμάχης.
Σε αυτά, βέβαια, πρέπει να προστεθεί και το ότι επί δικτατορίας, η Μπαρτσελόνα, μαζί με την Αθλέτικ Μπιλμπάο βέβαια, είχε μετατραπεί σε... εθνικό σύμβολο αντίστασης, με την Βαρκελώνη, μάλιστα, να γίνει στόχος αεροπορικών βομβαρδισμών το 1938 και να μετράει 3.000 νεκρούς...
2. Το “Old Firm”
Ρέιντζερς vs. Σέλτικ. Ή αλλιώς προτεστάντες εναντίον καθολικών. Όταν η θρησκεία εισβάλει στο ποδόσφαιρο μπορεί να γεννηθεί ένα από τα πιο αιματοβαμμένα ντέρμπι στον κόσμο. Κι όμως αυτές οι δύο ομάδες είχαν καλές σχέσεις όταν ιδρύθηκε η Σέλτικ το 1888. Για πέντε χρόνια συνεργάζονταν και είχαν τα μεγαλύτερα έσοδα από εισιτήρια και ότι άλλο σχετιζόταν με τους αγώνες. Κάπου εκεί, όμως, οι Ρέιντζερς έγιναν η κυρίαρχη δύναμη και γεννήθηκε το αρχαιότερο ντέρμπι της Ευρώπης, γνωστό και ως “Old Firm”.
Ένα ντέρμπι που έχει σημαδευτεί από τραγικά γεγονότα, όπως ο θάνατος του γκολκίπερ της Σέλτικ, Τζον Τζόμσον, το 1931, όταν σε αγώνα μεταξύ των δύο ομάδων, δέχτηκε κλωτσιά στο κεφάλι, όταν προσπάθησε να πάρει την μπάλα από τα πόδια αντίπαλου επιθετικού ή ο χαμός 66 φίλων των Ρέιντζερς το 1971, κατά τη διάρκεια πανηγυρισμών για το νικητήριο γκολ που πέτυχε η ομάδα τους στις καθυστερήσεις.
Επίσης, σε αγώνα μεταξύ των δύο ομάδων το 1980, για τον τελικό του κυπέλλου Σκοτίας, σημειώθηκε μίας από τις μεγαλύτερες... εισβολές οπαδών στον αγωνιστικό χώρο και το ξύλο που έπεσε μεταξύ των δύο πλευρών ανάγκασε τους Σκοτσέζους να απαγορεύσουν το αλκοόλ στα γήπεδα!
3. Το “Superclásico”
Μπόκα Τζούνιορς vs. Ρίβερ Πλέιτ. Το 2004 η αγγλική εφημερίδα “The Observer”, σε άρθρο της, τοποθέτησε το συγκεκριμένο ντέρμπι στην κορυφή της λίστας με τα «50 πράγματα, συσχετισμένα με τον αθλητισμό, που πρέπει να κάνει-παρακολουθήσει ένας άνθρωπος μέχρι να πεθάνει», λέγοντας: «Η μέρα του ντέρμπι στο Μπουένος Άιρες κάνει το “Old Firm” να μοιάζει με ποδοσφαιρικό αγώνα στο νηπιαγωγείο».
Το παραπάνο παράδειγμα, τα λέει όλα για την σύγκρουση των δύο... γιγάντων του αργεντίνικου ποδοσφαίρου. Μια σύγκρουση που έχει κοινωνικό-οικονομικές ρίζες, με την Μπόκα Τζούνιορς να θεωρείται η ομάδα του λαού και την Ρίβερ Πλέιτ αυτή των ανώτερων κοινωνικών τάξεων. Το μίσος μεταξύ των δύο πλευρών είναι τεράστιο και έχει οδηγήσει στο θάνατο οπαδούς των δύο ομάδων.
Το μέγεθος του μίσους φαίνεται από ένα συμβάν στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Η Ρίβερ είχε νικήσει στην έδρα της την Μπόκα με 2-0. Λίγο μετά το παιχνίδι, δύο οπαδοί των νικητών δολοφονήθηκαν και την επομένη του ντέρμπι, στους τοίχους έξω από το γήπεδο Μονουμεντάλ αναγραφόταν: «Ρίβερ-Μπόκα 2-2. Δύο γκολ εσείς, δύο νεκρούς εμείς»!
Λίγα χρόνια νωρίτερα, τα επεισόδια μεταξύ οπαδών των δύο ομάδων είχαν πάρει τέτοια έκταση που ανάγκασαν τις αστυνομικές δυνάμεις να κάνουν χρήση αληθινών πυρομαχικών, με αποτέλεσμα να υπάρξουν 70 νεκροί... Ακόμα πιο παλιά και συγκεκριμένα, το 1968, 71 άνθρωποι έχασαν τη ζωή του στο Μονουμεντάλ, όταν κατέρρευσε εξέδρα του γηπέδου της Ρίβερ.
4. Στο στενό του Βοσπόρου...
Γαλατασαράι vs. Φενέρμπαχτσε. Μια κόντρα που ξεκίνησε από ένα φιλικό παιχνίδι. Η ιστορία-μίσους μεταξύ των δύο ομάδων της Κωνσταντινούπολης ξεκινάει στις 23 Φεβρουαρίου του 1934. Τότε, στο στάδιο Ταξίμ, διεξαγόταν φιλικό παιχνίδι μεταξύ της Γαλατά και της Φενέρ, με τους παίκτες να παίζουν παθιασμένα. Το πάθος, αυτό, δεν άργησε να φέρει τα νεύρα που μετατράπηκαν σε μπουνιές και κλωτσιές. Ο αγωνιστικός χώρος, αλλά και οι κερκίδες μετατράπηκαν σε... πεδίο μάχης και ο διαιτητής αναγκάστηκε να διακόψει τον αγώνα, έτσι ώστε να μην υπάρξουν θύματα.
Από τότε η κόντρα καλά κρατεί μεταξύ των δύο ομάδων που χωρίζονται από τη θάλασσα του Βοσπόρου, με την Γαλατασαράι να βρίσκεται στην ευρωπαϊκή πλευρά της Κωνσταντινούπολης και την Φενέρμπαχτσε στην ασιατική. Το αξιοπερίεργο, είναι ότι το πιο διάσημο συμβάν, σε ντέρμπι του Βοσπόρου, σημειώθηκε εξαιτίας ενός... Σκοτσέζου. Ο λόγος για τον Γκρέιαμ Σούνες, ο οποίος ως προπονητής της Γαλατά, την σεζόν 1995-1996, πανηγύρισε την κατάκτηση του κυπέλλου Τουρκίας με έναν... προκλητικό τρόπο. Στον πρώτο τελικό μεταξύ των «εχθρών», η ομάδα του Σούνες νίκησε 1-0 και στον επαναληπτικό πήρε το τρόπαιο στην παράταση. Με τη λήξη του αγώνα, ο Σκοτσέζος τεχνικός πήρε μια τεράστια σημαία της Γαλατά και την κάρφωσε στο κέντρο του γηπέδου. Του γηπέδου της Φενέρ! Γεγονός που τον έκανε ήρωα στα μάτια των “Ultraslan”, αλλά και υπαίτιο για τα βίαια επεισόδια που ακολούθησαν από τους οπαδούς της Φενέρ.
5. Το ντέρμπι της πρωτεύουσας
Λάτσιο-Ρόμα. Πριν από περίπου 2.000 χρόνια, το... κέντρο της Ρώμης δεν ήταν άλλο απο το Κολοσσαίο. Εκεί που οι θρυλικοί μονομάχοι έδιναν την ζωή τους για να ικανοποιήσουν το... φιλοθεάμον κοινό. Στη σύγχρονη εποχή, λίγα χιλιόμετρα νοτιότερα, δύο φορές το χρόνο μετατρέπεται σε... αρένα το Στάδιο Ολίμπικο. Εκεί που οι δύο ομάδες της αιώνιας πόλης... μονομαχούν για το ποια είναι η καλύτερη ομάδα της πρωτεύουσας. Τα κοινά μεταξύ Λάτσιο και Ρόμα, λιγοστά. Οι διαφορές τους πολλές, με πρώτη και κυριότερη αυτή των πολιτικών πεποιθήσεων των οπαδών τους, καθώς οι Λατσιάλι ανήκουν κυρίως στην τάξη των πλουσίων και των ακροδεξιών, ενώ οι υποστηρικτές της Ρόμα είναι στο αντίθετο άκρο. Αυτό της εργατικής τάξης και των αριστερών.
Η έχθρα μεταξύ των δύο πλευρών υπήρχε ανέκαθεν, όμως, έπειτα από ένα μεταξύ τους παιχνίδι, το 1979, έγινε ακόμα μεγαλύτερη. Αιτία, ο θάνατος του οπαδού της Λάτσιο, Βιτσέντζο Παπερέλι, από φωτοβολίδα που εκτοξεύτηκε από την κερκίδα της Ρόμα και τον βρήκε στο μάτι. Έκτοτε το ντέρμπι της Ρώμης σημαδεύεται από επεισόδια, μικρής ή μεγάλης έκτασης, με χαρακτηριστικότερα αυτά της 21ης Μαρτίου του 2004. Την ώρα του αγώνα υπήρξε φημολογία ότι ένα παιδί, φίλαθλος της Ρόμα, σκοτώθηκε έξω από το γήπεδο από αστυνομικούς. Οι οπαδοί άρχισαν να πετάνε φωτοβολίδες και καπνογόνα στον αγωνιστικό χώρο και να καίνε τα καθίσματα στις εξέδρες. Το ματς διεκόπη για λίγα λεπτά, ενώ κάποιοι υποστηρικτές της Ρόμα μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο και είπαν στον αρχηγό της ομάδας, Φραντσέσκο Τότι, να ζητήσει την διακοπή του αγώνα, απειλώντας ότι αν δεν συμβεί κάτι τέτοιο θα τον σκοτώσουν. Το παιχνίδι, φυσικά, διεκόπη οριστικά, αλλά τα επεισόδια μεταξύ οπαδών και αστυνομικών δυνάμεων, εντός και εκτός γηπέδου, συνεχίστηκαν για πολύ ώρα.
6. Στην σκιά των πυραμίδων...
Αλ Αχλί-Ζάμαλεκ. «Η νίκη επί της Αλ Αχλί είναι τόσο σημαντική για τους οπαδούς μας, όσο η ιστορία της Αιγύπτου». Τάδε έφη ο γνώριμός μας απ’ το πέρασμά του από τον ΠΑΟΚ, Μαχμούντ Αμπντέλ Ραζέκ Φαντλάλα ή πιο απλά Σικαμπάλα και αυτές του οι λέξεις τα λένε όλα για το ντέρμπι του Κάιρο. Η Αλ Αχλί και η Ζάμαλεκ είναι οι δύο πιο επιτυχημένες ομάδες της Αιγύπτου και ίσως ολόκληρης της Αφρικής και οι μεταξύ τους αναμετρήσεις καθηλώνουν ολόκληρη την αραβική κοινότητα, ανεξαρτήτου χώρας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ντέρμπι του Κάιρο διεξάγονται πλέον σε ουδέτερη έδρα και τα διευθύνουν διαιτητές από άλλη χώρα. Παράλληλα, λόγω των επεισοδίων που έχουν λάβει χώρα κατά καιρούς και έχουν οδηγήσει ακόμα και σε θανάτους φιλάθλων, τα μέτρα ασφαλείας που παίρνονται είναι ανάλογα που αυτά που θα υπήρχαν σε περίπτωση που επισκεπτόταν οποιαδήποτε μουσουλμανική χώρα κάποιος πολιτικός αρχηγός του... δυτικού πολιτισμού.
Η διαμάχη των δύο ομάδων κρατάει περίπου 100 χρόνια. Η Αλ Αχλί ήταν αυτή που ιδρύθηκε πρώτη το 1907, από εθνικιστές σπουδαστές που πάλευαν ενάντια στην αποικιοκρατία και αντιτίθονταν στον βρετανικό στρατό που ήλεγχε την χώρα. Το όνομά της, μάλιστα, μεταφράζεται ως «Η Εθνική». Τέσσερα χρόνια αργότερα (1911), ιδρύθηκε η Ζάμαλεκ, για να αποτελέσει το αντίπαλο δέος και συνδέθηκε με την άρχουσα τάξη και ότι με ότι είχε να κάνει με τους μη Αιγύπτιους που βρίσκονταν στην πόλη. Μάλιστα, αποτελούσε και την αγαπημένη ομάδα του βασιλιά Φαρούκ, ο οποίος μόνο αγαπητός δεν ήταν στον λαό της χώρας.
7. Το «αιώνιο ντέρμπι»
Ερυθρός Αστέρας-Παρτίζαν. Θεωρείται και μάλλον όχι άδικα, το πιο... βάρβαρο ντέρμπι της Ευρώπης και συναγωνίζεται αυτό μεταξύ της Μπόκα Τζούνιορς με την Ρίβερ Πλέιτ. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το μίσος που υπάρχει κυρίως μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων και τα συχνά ραντεβού... θανάτου, που δίνουν.
Ο Ερυθρός Αστέρας ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 1945 από μια αντιφασιστική οργάνωση, ενώ λίγους μήνες αργότερα, τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, δημιουργήθηκε η ομάδα του στρατού, η Παρτίζαν. Οι συναντήσεις τους σημαδεύονται από τα άγρια επεισόδια μεταξύ των “Delije” (οπαδοί Ερυθρού Αστέρα) και τον “Grobari” (οπαδοί της Παρτιζάν), εξαιτίας των οποίων ένας 17χρονος φίλαθλος του Ερυθρού Αστέρα έχασε τη ζωή του τον Οκτώβριο του 1999, όταν χτυπήθηκε από φωτοβολίδα που εκτοξεύτηκε από την εξέδρα των Παρτιζάνων. Νεκρός έπεσε και ένας “Grobari” το 2006, όταν μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου σε μία από τις συναντήσεις των οπαδών των δύο ομάδων, εκτός γηπέδου.
Να σημειωθεί ότι υποστηρικτής του Ερυθρού Αστέρα ήταν ο εγκληματίας πολέμου, Ζέλικο Ραζνάτοβιτς, γνωστός ως Αρκάν, ο οποίος είχε δημιουργήσει την παραστρατιωτική οργάνωση «Οι Τίγρεις του Αρκάν», στρατολογώντας αρκετούς από τους “Delije”.
8. Το «κλασικό»
Άγιαξ-Φέγενορντ. Πολλοί αποδίδουν την διαμάχη μεταξύ των δύο ομάδων στην... κόντρα που υπάχει μεταξύ του... σοφιστικέ Άμστερνταμ και της πόλης της βιομηχανίας, Ρότερνταμ. Κι όμως ο λόγος που δημιουργήθηκε η μεγαλύτερη κόντρα του ολλανδικού ποδοσφαίρου ήταν μια δικαστική απόφαση. Το 1921 η Φέγενορντ μετέχει για πρώτη φορά στην μεγάλη κατηγορία και στο παιχνίδι με τον Άγιαξ, ο «Αίαντας» παίρνει τη νίκη με ένα γκολ που κακώς μέτρησε. Η Φέγενορντ ζήτησε την παρέμβαση της δικαιοσύνης και πήγε το ματς οδηγήθηκε στα... δικαστήρια, όμως, η ομάδα του Ρότερνταμ δεν δικαιώθηκε κι έτσι οι υποστηρικτές βρήκαν τον μεγάλο εχθρό τους.
Από τότε, τα παιχνίδια των δύο ομάδων συνοδεύονται από έντονα επεισόδια, με χαρακτηριστικότερο την «μάχη του Μπέβεργουικ». Το Μπέβεργουικ είναι μια κωμόπολη κοντά στο Άμστερνταμ, όπου το 1997, σε ένα χωράφι δίπλα σε αυτοκινητόδρομο, έλαβαν χώρα επεισόδια μεταξύ οπαδών του Άγιαξ και της Φέγενορντ και είχαν ως αποτέλεσμα έναν νεκρό και πολλούς τραυματίες.
Θλιβερά επεισόδια πραγματοποίηθηκαν και το 2005, έξω από το «Ντε Κάιπ» του Ρότερνταμ, όταν οπαδοί της Φέγενορντ επιτέθηκαν σε αυτούς του Άγιαξ, θέλοντας να ξεσπάσουν για την ήττα της ομάδας τους.
9. Η μέρα του... κόκκινου πολέμου
Λίβερπουλ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Όταν οι δύο «γίγαντες» του αγγλικού ποδοσφαίρου συγκρούονται, οι υπόλοιποι απλά παρακολουθούν. Το μίσος υπήρχε πριν την ίδρυση των δύο ομάδων, καθώς η κόντρα μεταξύ της πόλη του Λίβερπουλ και αυτή του Μάντσεστερ ήταν τεράστια. Αιτία, η δημιουργία του καναλιού του Μάντσεστερ, το οποίο έδωσε θαλάσσια πρόσβαση στην πόλη και παράλληλα οδήγησε σε εκατοντάδες απολύσεις στο λιμάνι του Λίβερπουλ.
Η κόντρα αυτή, λοιπόν, πέρασε και στο ποδόσφαιρο, από την πρώτη μέρα που ιδρύθηκαν οι δύο πιο επιτυχημένες ομάδες της Αγγλίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1964 δεν έχει πραγματοποιηθεί απ’ ευθείας μεταγραφή από την μία ομάδα στην άλλη. Το μίσος έχει επηρρεάσει και τους παίκτες που αγωνίζονται αυτή την εποχή στις δύο ομάδες, με τον γεννημένο στο Λίβερπουλ και οπαδό της Έβερτον, Γουέιν Ρούνει, να δηλώνει δημόσια την απέχθειά του προς τους «κόκκινους» της γενέτειρας του, αλλά και τον Στίβεν Τζέραρντ να επιδεικνύει σε τηλεοπτική εκπομπή την συλλογή από εμφανίσεις που έχει από αντίπαλους παίκτες και να περηφανεύεται ότι σε αυτή δεν βρίσκεται ούτε μία των «κόκκινων διαβόλων».
Φυσικά δεν λείπουν και οι συγκρούσεις των οπαδών των δύο ομάδων, ειδικότερα τον καιρό που στο αγγλικό ποδόσφαιρο... βασίλευε ο χουλιγκανισμός. Και στην πρόσφατη ιστορία, όμως, υπάρχει διάφορα περιστατικά που δείχνουν το μίσος των οπαδών προς την αντίπαλη ομάδα.
Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του τελικού του κυπέλλου το 1996, όταν μετά το παιχνίδι, οπαδός της Λίβερπουλ έφτυσε τον Ερίκ Καντονά και έριξε μπουνιά στον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον ή αυτό το 2006, όταν μετά από ένα παιχνίδι μεταξύ των δύο ομάδων, οπαδοί της Λίβερπουλ επιτέθηκαν σε ασθενοφόρο που μετέφερε σε νοσοκομείο τον τραυματία από το ματς, Άλαν Σμιθ.
10. Το αρχαιότερο όλων...
Πενιαρόλ-Νασιονάλ. Όταν διεξάγεται το πιο παλιό ντέρμπι παγκοσμίως, η Ουρουγουάη χωρίζεται στη μέση. Οι δύο ομάδες του Μοντεβιδέο υποστηρίζονται από ένα ποσοστό φιλάθλων που ξεπερνάει το 80% του πληθυσμού της χώρας και αυτό από μόνο του αρκεί για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της διαμάχης.
Ένα ντέρμπι που μπορεί να μην έχει την λάμψη άλλων, όμως, όταν συγκρούονται οι «Μανιακοί» της Πενιαρόλ με τους «Χρηματιστές» της Νασιονάλ, το μίσος είναι παρών...
Το παράδειγμα του μεταξύ τους αγώνα το 2000, άλλωστε, μιλάει από μόνο του, καθώς οι παίκτες των δύο ομάδων το... έριξαν στην πυγμαχία και εννέα εξ’ αυτών, μαζί με τον προπονητή της Πενιαρόλ, οδηγήθηκαν στην φυλακή για ένα μήνα.
Δέκα χρόνια νωρίτερα (1990), άλλο ένα ντέρμπι του Μοντεβιδέο διεκόπη αναγκαστικά, καθώς τα νεύρα και η ένταση ήταν τέτοια, που ο διαιτητής μοίρασε από έντεκα κόκκινες κάρτες σε κάθε ομάδα!
* Αυτά είναι ορισμένα από τα μεγάλα ντέρμπι που διεξάγονται κάθε χρόνο ανά την υφήλιο. Είναι δεδομένο ότι υπάρχουν δεκάδες ακόμα περιπτώσεις που θα μπορούσαν να βρίσκονται σε αυτό το αφιέρωμα. Επιφυλασσόμεθα για το μέλλον. Άλλωστε, υπάρχει και δεύτερος γύρος...
http://www.theplayer.gr/index.php?ID=6ciEUYRFPINDr2Xl&Rec_ID=20454
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου