Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

O Νανόπουλος πήρε αυτά τα μπλε τα χαπάκια τα Mitsubishi...


«Το τέλος της Γης πλησιάζει»
Δεν υπάρχει μόνο ένα, αλλά πάρα πολλά σύμπαντα, ίσως και μπροστά στη μύτη μας, χωρίς όμως να τα βλέπουμε, όπως επίσης δεν αντιλαμβανόμαστε ότι πιθανότατα ζούμε σε δέκα διαστάσεις, τονίζει ο Δημήτρης Νανόπουλος. Δεν αποκλείεται μάλιστα στο μέλλον να δημιουργούμε σύμπαντα στο εργαστήριο

Δεν πρόκειται για ευφυολογήματα κάποιου συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας, αλλά για θεωρίες και υποθέσεις -με βάσιμες πιθανότητες να ανταποκρίνονται στην αλήθεια- ενός από τους πιο διάσημους Έλληνες επιστήμονες, του Δημήτρη Νανόπουλου, διακεκριμένου καθηγητή Φυσικής του πανεπιστημίου του Τέξας A&M (ΗΠΑ) και τακτικού μέλους της Ακαδημίας Αθηνών, ο οποίος μίλησε χθες βράδυ, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, σχετικά με το πείραμα του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN) και την πειραματική διερεύνηση της ύπαρξης του Πολυσύμπαντος (multiverse).
Ο κ. Νανόπουλος παρουσίασε μερικές νέες επιστημονικές ιδέες που ανέπτυξε πρόσφατα με την ερευνητική ομάδα του στο αμερικανικό πανεπιστήμιο και οι οποίες δίνουν μια πολύ συγκεκριμένη μορφή στην έννοια του Πολυσύμπαντος. Εκτιμά, με βάση μαθηματικές εξισώσεις, ότι είναι δυνατό να υπάρχουν δέκα εις την πεντακοσιοστή σύμπαντα (ο αριθμός 10 με εκθέτη τον αριθμό 500!), σύμφωνα με τη θεωρία της Υπερσυμμετρίας (SUSY) και των Υπερχορδών, η οποία προβλέπει ότι, εκτός από τις γνωστές τέσσερις “μεγάλες” διαστάσεις -τρεις του χώρου (μήκος, πλάτος, ύψος) και ο χρόνος- υπάρχουν ακόμα έξι ή επτά, που βρίσκονται “διπλωμένες” σε τρομερά μικρό χώρο, ανεβάζοντας σε 10 ή 11 τον συνολικό αριθμό των διαστάσεων. “Ζούμε σε δέκα διαστάσεις, αλλά δεν το αντιλαμβανόμαστε” είπε ο κ. Νανόπουλος.
Η θεωρία του πολυσύμπαντος ή των πολλών παράλληλων συμπάντων έχει διάφορες εκδοχές, μια από τις οποίες προωθεί σθεναρά ο κ. Νανόπουλος, ο οποίος αρχικά ήταν αντίθετος στην όλη ιδέα, αλλά στη συνέχεια την αποδέχτηκε και την επεξεργάστηκε. Τόνισε όμως ότι μια τέτοια θεωρία έχει νόημα μόνο αν καταστεί δυνατό να αποδειχτεί πειραματικά και σε αυτό μπορεί να βοηθήσει ο επιταχυντής του CERN, για τον οποίο είπε ότι πλέον “δουλεύει ρολόι”, αν και οι φυσικοί που αναλύουν τις συγκρούσεις των σωματιδίων, είναι αναγκασμένοι “να ψάχνουν ψύλλους στα άχυρα”.
Σε μια προηγούμενη ομιλία του στην Αθήνα, ο κ. Νανόπουλος είχε πάντως δηλώσει ότι αν τελικά τα πειράματα του CERN δεν φέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αποτυγχάνοντας να βρουν νέα σωματίδια και να επιβεβαιώσουν πειραματικά την υπερσυμμετρία, τότε “αυτό θα αποτελέσει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα για τη Φυσική, θα προκαλέσει μια μεγάλη κρίση”, καθώς θα σημαίνει, όπως είχε πει χαρακτηριστικά, ότι “πήραμε λάθος δρόμο”.
Σύμφωνα με τον έλληνα φυσικό, κάθε επιμέρους σύμπαν (μεταξύ αυτών το δικό μας) μέσα σε αυτό το πολυσύμπαν μπορεί να έχει τους δικούς του ξεχωριστούς φυσικούς νόμους, που ισχύουν μόνο σε αυτό, ενώ στα άλλα σύμπαντα οι νόμοι που τα διέπουν, μπορεί να είναι αφάνταστα διαφορετικοί ή και σχετικά παρόμοιοι, έχουν όμως οπωσδήποτε ως κοινό παρονομαστή τη βαρύτητα. Το ένα σύμπαν “γεννάει” το άλλο, μέσα σε μια αέναη διαδικασία παραγωγής συμπάντων, η οποία, όπως είπε, καταργεί την έννοια της αρχής και του τέλους του χρόνου.
Ο κ. Νανόπουλος είπε ακόμα ότι τα άλλα σύμπαντα -τα χαρακτήρισε “φυσαλίδες της πραγματικότητας” που απαρτίζουν το πολυσύμπαν- είναι δυνατό να βρίσκονται πολύ κοντά μεταξύ τους (κυριολεκτικά δίπλα μας!), αλλά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν. Δεν απέκλεισε όμως ότι είναι πιθανώς δυνατό να γίνει μετάβαση από το ένα σύμπαν στο άλλο. Με λίγη δόση χιούμορ, ανέφερε ότι “θα έπρεπε να παρακαλάμε να μην ξυπνήσουμε ένα πρωί και γίνει ξαφνική ολική μεταβολή, για παράδειγμα περάσουμε από ένα σύμπαν με τέσσερις (“μεγάλες”) σε ένα άλλο με έξι διαστάσεις”.
Όλα τα σύμπαντα με τους ιδιαίτερους νόμους τους προκύπτουν κατά βάση από μόνα τους (χωρίς την ανάγκη “νομοθέτη”), σαν μια “τοπική μετάλλαξη” του χώρου σε ένα προϋπάρχον σύμπαν. Μάλιστα, ο κ. Νανόπουλος δεν απέκλεισε ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας τολμηρές υποθέσεις ότι κάποια σύμπαντα θα μπορούσαν π.χ. να αποτελούν δημιούργημα ενός “χάκερ” σε κάποιο άλλο σύμπαν. Επεσήμανε ότι, αν τελικά αποδειχτεί η θεωρία του πολυσύμπαντος, τότε “θα καταλαβαίνουμε τον μηχανισμό παραγωγής συμπάντων”, οπότε, όπως είπε, όσο κι αν ακούγεται εξωφρενικό, “είναι πιθανό στο μέλλον να δημιουργηθεί ένα σύμπαν στο εργαστήριο” (“και δεν είμαι τρελός…”, φρόντισε να διευκρινίσει!).
Συνεχίζοντας να εκπλήσσει, ανέφερε ότι δεν αποκλείεται το σύμπαν που ζούμε τώρα, να δημιουργηθεί ξανά ακριβώς το ίδιο στο μέλλον, ενώ -με την ίδια λογική- το τωρινό σύμπαν μας θα μπορούσε να είναι το νιοστό από το παρελθόν, να έχει δηλαδή ήδη προϋπάρξει πολλές φορές. Ο κ. Νανόπουλος κατέστησε, πάντως, σαφές ότι είναι νωρίς ακόμα για να επιβεβαιωθούν τέτοιες υποθέσεις, πρόσθεσε όμως ότι τελικά αποτελούν λογικές συνέπειες της ευρύτερης θεωρίας του πολυσύμπαντος, που θα έπρεπε κανείς να ακολουθήσει και να διερευνήσει.
Αναφερόμενος σε πρόσφατο δημοσίευμα του περιοδικού “Nature”, που θεωρεί πιθανή την κατάρρευση της θεωρίας της υπερσυμμετρίας, επειδή τα μέχρι τώρα αποτελέσματα των πειραμάτων του CERN δεν την επιβεβαιώνουν, ο έλληνας φυσικός χαρακτήρισε υπερβολική και πρόωρη μια τέτοια εκτίμηση. “Πολύς θόρυβος για το τίποτε” είπε χαρακτηριστικά.
Τόνισε επίσης, ότι το σύμπαν που βλέπουμε (της ορατής ύλης) και το οποίο έχει ηλικία 13,7 δισεκατομμυρίων ετών, δεν είναι παρά το 4%, καθώς το υπόλοιπο είναι αόρατο, αποτελούμενο κατά 23% από “σκοτεινή ύλη” και 73% από “σκοτεινή ενέργεια”. Υπολογίζεται ότι μόνο στο δικό μας σύμπαν υπάρχουν περίπου 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες και κάθε ένας από αυτούς έχει περίπου 100 δισεκατομμύρια ήλιους, γύρω από τους οποίους περιφέρεται ένας τεράστιος αριθμός πλανητών. Ο κ. Νανόπουλος είπε ακόμα ότι ο ήλιος κάποτε θα “σβήσει”, όμως το σύμπαν μας, που συνεχώς διαστέλλεται, είναι “ανοιχτό”, συνεπώς ποτέ δεν θα “πεθάνει”, ενώ είναι πιθανό να κάνει “μετάβαση” σε ένα άλλο σύμπαν-φυσαλίδα.
Ο κ. Νανόπουλος επιτέθηκε στους υπέρμαχους της “ανθρωπικής Αρχής” (που λένε ότι το σύμπαν είναι “κομμένο και ραμμένο” στα μέτρα των ανθρώπων), αντιτείνοντας ότι “δεν του καίγεται καρφάκι του σύμπαντος για εμάς”, ενώ χαρακτήρισε τη θεωρία του πολυσύμπαντος “το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της τελεολογίας”. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, διευκρίνισε ότι δεν έχει χάσει το νόημα της η αναζήτηση μιας “ενοποιημένης θεωρίας του παντός” στην Φυσική, όμως δεν θα αφορά παρά μια λύση μοναδική για το δικό μας σύμπαν και τίποτε περισσότερο.
Τέλος, απαντώντας σχετικά με τις φιλοσοφικές προεκτάσεις της θεωρίας του πολυσύμπαντος, είπε ότι παραπέμπει σε “ένα νέο Διαφωτισμό” που ανοίγει νέους δρόμους για την ανθρωπότητα. Ακόμα, αρνήθηκε ότι υπάρχουν φραγμοί και όρια στις δυνατότητες του ανθρώπινου νου να συλλάβει την πραγματικότητα του σύμπαντος, εκτός από τα αναπόφευκτα ποσοτικά όρια στη συσσώρευση γνώσης στο μυαλό του ανθρώπου, όμως γι’ αυτό, όπως είπε, υπάρχουν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές ως συμπαραστάτες μας, ενώ στο μέλλον η σχέση τους με τους ανθρώπους θα μπορούσε να γίνει ακόμα πιο στενή.
Αρνήθηκε επίσης ότι συσσωρεύοντας ολοένα περισσότερες γνώσεις, οι άνθρωποι χάνουν τη σοφία τους, ενώ -σε κάπως πιο απαισιόδοξο τόνο- συμφώνησε με τις εκτιμήσεις άλλων επιστημόνων ότι η Γη αργά ή γρήγορα “δύσκολα θα αντέξει” στα προβλήματά της, γι’ αυτό είναι ανάγκη να προετοιμαστεί η μετοίκηση της ανθρωπότητας σε άλλους πλανήτες.
Πηγή: News247.gr


Δείτε Περισσότερα: http://www.otherside.gr/2011/03/diakekrimenos-ellinas-fysikos-to-sympan-den-einai-mono-ena/#ixzz1GDsZeHex

6 σχόλια :

  1. Θα προσπαθήσω να πω λίγα, για να μην ισχύσει: σχόλιο > άρθρο.

    Ευθύς εξαρχής, θα διευκρινίσω πως εκτιμώ ιδιαιτέρως τον κ. Νανόπουλο… αλλά…

    Αναρωτιέμαι…

    Γιατί 10 εις την πεντακοσιοστή σύμπαντα και όχι εις την εξακοσιοστή, εφτακοσιοστή…. ή και εις την … νιοστή μωρέ αδερφέ. Δεν μπορεί να λύσει την εξίσωση – μέχρι στιγμής – ο υπολογιστής;
    Γιατί έξι ή επτά διπλωμένες διαστάσεις και όχι εξήντα έξι, εξήντα επτά ή και εξήντα εννέα… αν θέλεις…

    Τώρα, για το αν τα σύμπαντα προκύπτουν κατά βάση από μόνα τους, σαν μια τοπική μετάλλαξη του χώρου σε ένα προϋπάρχον σύμπαν, αναρωτιέμαι… το προϋπάρχον σύμπαν από πού προκύπτει; Από ένα προϋπάρχον σύμπαν φυσικά κτλ. κτλ. Όσο για τα τολμηρά σενάρια - που λίγο ή πολύ όλοι έχουμε κάνει στην ζωή μας - ότι θα μπορούσαν κάποια σύμπαντα να αποτελούσαν δημιούργημα ενός χάκερ….. τον χάκερ ποιος τον δημιούργησε και… ούτω καθεξής.

    Στο συλλογισμό αυτό των άπειρων επαναλήψεων, δίνει την – φιλοσοφική μεν, ολοκληρωμένη δε, κατά την γνώμη μου – απάντηση ο Πλάτων στο «Τίμαιος ή περί φύσεως».

    Σαφώς και θα συμφωνήσω πως το σύμπαν δεν είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του ανθρώπου, αλλά δεν βρίσκω κανένα νόημα στην αναζήτηση μιας «ενοποιημένης θεωρίας του παντός». Το μόνο ενδιαφέρον που έχουν όλες αυτές οι αναζητήσεις είναι το εξελικτικό αποτέλεσμα στην ανθρώπινη αντίληψη, μιας και θα ήθελα να τονίσω πως όλες οι σκέψεις μας είναι ανθρωποκεντρικές. Ο άνθρωπος δηλαδή εξερευνά και αναλύει, σύμφωνα με τον τρόπο που ΑΥΤΟΣ αντιλαμβάνεται τα πάντα γύρω του και αυτό δεν γίνεται να αλλάξει.

    Επίσης οι εκφράσεις… φιλοσοφικές προεκτάσεις της θεωρίας του πολυσύμπαντος, νέος Διαφωτισμός, φραγμοί και όρια στις δυνατότητες του ανθρώπινου νου να συλλάβει την πραγματικότητα του σύμπαντος, αναπόφευκτα ποσοτικά όρια στη συσσώρευση γνώσης στο μυαλό του ανθρώπου, ηλεκτρονικοί υπολογιστές ως συμπαραστάτες μας… μου ακούγονται επιμελώς αόριστες, για να μη πω κινέζικα και επιδείξω θράσος δυσανάλογο με την ευφυΐα μου.

    Τέλος, η Γη δεν έχει προβλήματα. Προβλήματα έχουν οι άνθρωποι και δεν ξέρω αν θα «προλάβουν» να υλοποιήσουν το υπέρτατο όνειρο του σημερινού ανθρώπου… την μετοίκηση σε άλλους πλανήτες…

    ΥΓ. Φυσικά όποιος μπορεί να με διαφωτίσει ή διορθώσει τον ευχαριστώ εκ των προτέρων μιας και δεν είμαι ειδικός στο θέμα και πιθανόν να λέω ανοησίες…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια σου μάθε-παίζε. Μερικές παρατηρήσεις αρχίζοντας από το τέλος του σχολίου σου. Ο άνθρωπος έχει μεν προβλήματα, που όμως επηρεάζουν άμεσα και τη γη. Ένα παράδειγμα μόνο, το μεγάλο φράγμα της Κίνας, το μεγαλύτερο του κόσμου, ήδη, αφού γέμισε με 10 τρισεκατομύρια γαλόνια νερού, μετατόπισε τον άξονα της γης κατά δύο εκατοστά και μίκρυνε τη μέρα κατά 0,06 μικροδευτερόλεπτα. Έχουμε πια σαφώς τη δύναμη να επηρεάσουμε τον πλανήτη και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να έχουμε υπ' όψιν μας. Όσο για την απάντηση του Πλάτωνα, νομίζω ότι ο Ντάγκλας Άνταμς, έχει μια πολύ πιο διασκεδαστική και πλήρη απάντηση, αυτή που δημοσίευσες εσύ κι όλας. Θα ήθελα πολύ να άκουγα την απάντηση του Νανόπουλου σε αυτή την ατάκα.
    Κατά τα άλλα, η αναζήτηση της ενοποιημένης θεωρίας, έχει βέβαια νόημα, πέρα από διανοητική άσκηση, καθώς αποτελεί έναν ακόμα κρίκο στη μακριά αλυσίδα των ανθρώπινων ανακαλύψεων, αυτών που μας έδωσαν τον ηλεκτρισμό, τους υπολογιστές, τα εργαλεία που χρησιμοποιούμε, όλα όσα έχουμε αξιοποιήσει για να φτάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα. Το ίδιο δύσκολο άλλωστε, ήταν (και παραμένει νομίζω) η κατανόηση του νοήματος της θεωρίας της σχετικότητας. Όλα αυτά, οι διαστάσεις του χώρου κλπ, ακούγονται περίεργα μόνο γιατί έχουν πια ξεφύγει από τη δική μας χωροχρονική κλίμακα και δεν μπορούμε να τα "ψηλαφίσουμε" με τα φυσικά αισθητήριά μας. Κατά τα άλλα, οι ανακαλύψεις αυτές δεν βρίσκονται πολύ μακριά από τις διαισθητικές περισσότερο προσεγγίσεις του ανθρώπου σε όλη την ιστορία του, αρχίζοντας από τους σαμάνους και φτάνοντας μέχρι και σε οργανωμένες θρησκείες που διδάσκουν την ύπαρξη άλλων κόσμων, ο καθένας σύμφωνα με το επίπεδο της ενόρασής του. Το Χαμένο Σύμβολο του Νταν Μπράουν, αλλά και ο Τομ Ρόμπινς, για να μην αναφέρω τον Καστανέντα, έχουν όπως και πολλοί άλλοι τονίσει την ύπαρξη τέτοιων αδιόρατων διατάσεων ή συμπάντων αν θέλεις.
    Μια άλλη άποψη, όπως ξέρεις και εσύ, είναι ότι "Η Πραγματικότητα Είναι Μια Παραίσθηση Που Οφείλεται Στην Έλλειψη Αλκόολ. Τι έχει να πει επ' αυτού ο κύριος Νανόπουλος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγώ θα τα πάρω απ’ την αρχή.

    Το μεγάλο φράγμα της Κίνας ή τα καμένα δάση του Αμαζονίου είναι «χάδια» για έναν οργανισμό σαν τη Γη. Η μετατόπιση του άξονα και η μείωση ή αύξηση της μέρας, έχουν ξανασυμβεί πολλάκις στο παρελθόν από τη δύναμη του τυχαίου. Οπότε για να ακριβολογούμε δεν καταστρέφουμε τη Γη, αλλά το περιβάλλον που εξελισσόμαστε. Είναι δεδομένο πως η Γη «σκέφτεται» και «αισθάνεται» διαφορετικά από τον άνθρωπο.

    Σαφώς και έχουμε την δύναμη να επηρεάσουμε τον πλανήτη. Όμως, μιλάμε πάντα για τις καταστροφικές συνέπειες που έχει στον άνθρωπο, γιατί του πλανήτη δεν του καίγεται καρφάκι. Όμως, αμφιβάλω και για το μέγεθος της καταστροφής, μιας και έχουν αρχίσει να επαναπροσδιορίζουν τις απόψεις τους για την αύξηση της θερμοκρασίας, το λιώσιμο των πάγων, μείωση υδάτινων πόρων… κτλ.

    Επίσης σε όλα αυτά υπάρχουν προτάσεις – λύσεις και το μόνο μας θέμα είναι να τα εφαρμόσουμε. Το τελευταίο για τον κ. Νανόπουλο, εκτός και αν σε αυτό το «αργά ή γρήγορα η Γη δύσκολά θ’ αντέξει» τοποθετεί το «γρήγορα» στην επόμενη εικοσαετία.

    Όσο για το Ντάγκλας vs Πλάτωνα κι εγώ Ντάγκλας ψηφίζω. Μόνο που ένας δίνει την απάντηση στο συλλογισμό των άπειρων επαναλήψεων (και «αυτό» ποιος το δημιούργησε;) και ο άλλος μιλάει για τον σκοπό της ύπαρξης του σύμπαντος!!!

    Για την ατάκα του Ντάγκλας, δεν νομίζω να έχει απάντηση ο Νανόπουλος, ούτε καν χιουμοριστική.

    Πιστεύω πως η διανοητική άσκηση μας έδωσε τον ηλεκτρισμό, τους υπολογιστές, τα εργαλεία που χρησιμοποιούμε και όλα όσα έχουμε αξιοποιήσει για να φτάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα και επιμένω πως η αναζήτηση της ενοποιημένης θεωρίας δεν έχει κανένα απολύτως νόημα (βλ. Ντάγκλας Άνταμς), πέρα από την «άσκηση».

    Τώρα για τις διαισθητικές προσεγγίσεις του ανθρώπου και τις «μεταπηδήσεις» σε άλλες διαστάσεις - τα ίδια με τον Δον Χουάν έκαναν και στα Ελευσίνια Μυστήρια με τον ερυσιβώδη όλυρα και άλλες προσμίξεις (που να βρίσκεται αυτή η συνταγή;) – πιστεύω πως δεν απέχουν και πολύ από τα θαύματα. Δεν μπορώ να δεχτώ τις μαρτυρίες όλων αυτών (βλ. κανόνας του Χιούμ), σημειωτέον ότι όλοι ήταν «ντάγκλα» – χωρίς καμία σχέση με τον Άνταμς φυσικά!

    Τέλος θα συμφωνήσω απόλυτα στο ότι «Η Πραγματικότητα Είναι Μια Παραίσθηση Που Οφείλεται Στην Έλλειψη Αλκοόλ» - για να μην κρύβω τις αδυναμίες μου - και δε νομίζω να το συμμερίζεται αυτό ο Νανόπουλος, μιας και όπως λέει ο Karl πίνει από αυτά τα μπλε… τα Mitsubishi…

    ΥΓ. Κάτι πρέπει να γίνει με τα «σεντόνια» και για να μην ξεχνιόμαστε… με το «Συνδεδεμένοι».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Για να τελειώνουμε με τα σεντόνια λοιπόν, θα πω μόνο ότι βλέπω ότι μιλάς με βεβαιότητα για πράγματα που ούτε καν να τα ψηλαφίσουμε διανοητικά δεν μπορούμε ως ανθρωπότητα. Ίσως να ξέρεις κάτι που οι υπόλοιποι δεν ξέρουμε. Δύο παρατηρήσεις - ερωτήσεις μόνο. Πρώτον, γνωρίζεις το περιεχόμενο και την ιστορία της αναζήτησης της ενοποιημένης θεωρίας, ή "θεωρίας των πάντων", όπως λέγεται; Δεύτερον, νομίζεις ότι οι μύστες των Ελευσινίων, ή ο Δον Χουάν είχαν καμιά σχέση με ντάγκλες;
    ΥΓ. Για τους "Συνδεδεμένους", αύριο οπωσδήποτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σεντόνια τέλος…

    Δεν μιλάω, μιλάμε. Εγώ, εσύ, ο Νανόπουλος κτλ…. και για τον λόγο που εσύ ο ίδιος αναφέρεις η αναζήτηση είναι μάταιη.

    Για το περιεχόμενο και την ιστορία της αναζήτησης της ενοποιημένης θεωρίας, είτε το γνωρίζω, είτε όχι, η απάντηση του Ντάγκλας καλύπτει γνώστες και μη.

    Όσο για τους μύστες, δεν γνωρίζω κανέναν που να περνούσε σε «άλλη διάσταση» με αυτοσυγκέντρωση και όχι με χρήση παραισθησιογόνων ουσιών.

    ΥΓ. Τώρα… σε αναγνωρίζω. Καλωσήρθες… χαχαχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...