Η γκόμενα απέναντι μου παλιά μου γνωστή απ'το σχολείο.Δική της η πρωτοβουλία να πάμε στο καμενάδικο πράγμα κάπως λογικό αν σκεφτεί κανείς οτι είχε τρία χρόνια να φανεί θεσσαλονίκη και δεν 'ηξερε καθόλου απο μαγαζιά.Αυτό εξηγεί και τη μεγάλη μου έκπληξη απ'αυτο το απρόσμενο τηλεφώνημα.Γύρω στις οκτώ το απόγευμα είδα πρώτη φορά το όνομά της στην οθόνη του τηλεφώνου μου, το σηκώνω,πρέπει να ήταν λιώμα, ακουγόταν σαν να μιλάει από κινητό στον δρόμο. Βροχή, κόρνες, αντιπαθητικά γκαρίσματα που φοδράρουν τον ψευτομάγκικο μονόλογο της. Μου λέει ότι δεν είναι στο "κωλοχώρι" μας, έχει έρθει βόλτα με κάτι φίλες της και με σκέφτηκε.Το μυαλό μου μπαίνει σε διαδικασία γρήγορων προϋπολογισμών - αν την γουστάρω θα την σπιτώσω ένα διήμερο, θα την ταΐζω, θα της πληρώνω τους καφέδες, περίπου 20 euro την ημέρα. Φτηνότερα από βίζιτα! και κακά τα ψέματα το γκομενάκι το θυμόμουν λίγο και ήταν πρόθυμη απο μικρή. Παρ'όλα αυτά βρισκόμουν σε περίοδο φοβερής αγαμίας κι έπρεπε να πιέσω την κατάσταση εκείνο το βράδυ κι είπα εκτός απ'τα ωραία ρούχα και το καλό μου χαμόγελο να πάρω μαζί μου κι ένα απ'τα "μαγικά" χάπια που μου είχε αφήσει ο φίλος μου ο Γιαννάκης, ο γιατρός.Άσε που κι ο ίδιος ο γιατρός τα είχε χρησιμοποιήσει με μεγάλη επιτυχία και μου είχε μιλήσει εκτενώς γι'αυτά, απαντώντας στις πιεστικές και γεμάτες ενδιαφέρον ερωτήσεις με τις οποίες τον βομβάρδιζα.Ποιόν πάω να ξεγελάσω;.Τις περισσότερες φορές είχα υπάρξει υπερβολικά ντροπαλός ή κοινώς μεγάλος φλώρος με τις γυναίκες.δεν ξέρω αν έχω τα κότσια να κάνω τη φάση με το χάπι...Σκοτεινές σκέψεις.
Το ραντεβού είναι σε δυο ώρες.Αρχίζω να συγυρίζω νευρικά, λες και η κοπέλα θα έρθει σε δέκα λεπτά, λες και είμαι ακόμα στην φάση που πιστεύω ότι ένα καθαρό και περιποιημένο σπίτι θα είναι ένας λόγος για να μην με εγκαταλείψει όποιος με επισκεφτεί.
Η τηλεόραση αναμένη αλλά σιωπηλή, φωτίζει την απομίμηση ζωής που βλέπει γύρω της με την απομίμηση ζωής που εκείνη πιστεύει ότι θα έπρεπε να είναι αληθινή. Αντί το ένα ψέμα να εξουδετερώνει το άλλο, τακιμιάζουν μεταξύ τους και φτιάχνουν μια σούπα από μπλε, πράσινες και κόκκινες σκιές, μια σούπα χλιαρή, πνιγηρή, γνώριμη σαν αναγούλα.Στρίβω ένα γάρο, και αράζω στον μισοκαθαρισμένο, μισοσκισμένο καναπέ μου. Καπνίζω, η φούντα κάνει το ευλογημένο της έργο στο κεφάλι μου, ξαναγράφει το σενάριο, όλα γίνονται λιγότερο επικίνδυνα, περισσότερο υποφερτά, σχεδόν χαίρομαι...Ίσως αξίζει ν'αργήσω λίγο. Να μαι λοιπόν στο προαναφερθέν -κακόγουστο στέκι της κολλητής της που σπουδάζει εδώ και το προτιμάει σαν επιλογή. σκέφτομαι στα γρήγορα τι άτομο παίζει να ναι η κολλητή της και τι καλά που δεν ήρθε μαζί της.Ένα χάλι το κατάστημα, όμως εκείνη έχει αλλάξει πολύ προς το καλύτερο, ή εγώ όταν έχω καιρό να γαμήσω τις βλέπω όλες κομψές,χειμώδεις και κατάλληλες για κάθε είδους ερωτική ανωμαλία.Την έχω απέναντι και μου μιλάει ακατάπαυστα,το παίζει φοβερά φεμινίστρια. Πάντα έτσι ήταν,πολυλογού και ψευτοτσαμπουκαλού, ενώ όλη αυτή η φάση με τον υπερβολικό φεμινισμό σαν αντίδραση εξωτερική-εσωτερικών προβλημάτων μου μυρίζει.Δεν ξέρω τι θέλει να αποδείξει.Δηλαδή βγήκα να την πέσω στη μόνη γκόμενα που δείχνει να μη χρειάζεται κανέναν άντρα, παρά μόνο όταν πιστεύει οτι τον χρησιμοποιεί; Περιπτωσάρα πάλι γαμώ την τύχη μου.Μωρέ το χρειάζεσαι εσύ το χάπι σου μ'αυτά που μου λες. Κι εγώ δηλαδή θα το χρειαστώ αλλιώς δε βλέπω να σε γαμάω.Ακούω να μου λέει ηλίθιες γενικότητες και διάφορες μαλακίες του στυλ "ότι μπορεί να κάνει ένας άντρας,μια γυναίκα μπορεί να το κάνει εκατό φορές καλύτερα" και "εγώ δεν θα εξαρτηθώ ποτέ και απο κανέναν άντρα" κλπ....έχω ήδη καυλώσει! Ονειρεύομαι οτι ένα σαββατοκύριακο θα την έχω μπουκομένη με πούτσα, το κεφάλι μου να πονάει από τον ψυχαναγκασμό του συνεχούς γαμησιού και τις μαλακίες που θα λέει. Ετοιμάζομαι ήδη να γιατροπορέψω τον ψευτοφεμινιστικό αυτισμό της, να υποκριθώ ότι ακούω και εκτιμώ τις άναρθρες βλακείες της, να υποστώ την σιχαμένη της έπαρση. Ετοιμάζομαι να κάνω τα πάντα προκειμένου το εγώ της να μαλάζεται αρκετά, ώστε να επιτρέψει στο μουνί της να υγρανθεί.
Το κακό βέβαια είναι οτι όλη η διαστροφή κι η καύλα είναι στη σκέψη μου μόνο, ενώ η εικόνα της συζήτησης κάθε άλλο παρά ερωτική ατμόσφαιρα έχει.Μοιάζουμε οι δυο μας μάλλον περισσότερο με πανελίστες του Πρετεντέρη που συζητάνε για ζητήματα ισότητας των δύο φύλων.Κάπου εκεί μου ανακοινώνει οτι πρέπει να πάει στην τουαλέτα.Να η ευκαιρία που περίμενα! Βγάζω προσεκτικά απο την τσέπη μου και της χορηγώ τη "συνταγή" του γιατρού στο ποτό της χωρίς να προβληματιστώ στιγμή για τις πιθανές επιπτώσεις της ανάμιξης της κόκα κόλας και του μπακάρντι με την «φλιμπανσερίνη».
Πρόκειται πραγματι για το γυναικείο viagra, ένα χάπι το οποίο στην ουσία αυξάνει την ερωτική επιθυμία της γυναίκας και κυκλοφορεί στην αγορά κανονικότατα εδώ και αρκετό καιρό.Δεν είναι κάτι το οποίο προκαλεί εξωπραγματικά αποτελέσματα καύλας όπως το αντρικό αντίστοιχό του, απλώς πιάνει στιγμιαία το μέγιστο επίπεδο έκρηξης της λίμπιντο που κρύβει μέσα της η εκάστοτε γυναίκα.Εν ολίγοις εξαρτάται πάρα πολύ απο την ξεχωριστή ψυχοσωματική σύνθεση της κάθε γυναίκας.Και είμαι πολύ περίεργος να δω τι αντίκτυπο θα έχει σε μια ορκισμένη φεμινίστρια.Θα της είναι πιο εύκολο να αφεθεί λόγω της αντίληψης περί ίσης αντιμετώπισης του σεξ ή θα είναι πιο κουμπομένη γιατί ακόμα και στο πήδημα, δε θα θέλει να παραδωθεί σε άντρα; Αμφίβολο. Επιστρέφει, πίνει λίγο απ'το ποτό,εγώ παρακολουθώ σιωπηλός και παριστάνοντας τον αδιάφορο.Ξαναπίνει μια γουλιά, σκύβει και μου ρίχνει ένα πεταχτό φιλί στα χείλη.Αδύνατον! Δεν μπορεί να έχει επιδράσει τόσο γρήγορα.Ο γιατρός μου το χε ξεκαθαρίσει, πιάνει μετά απο 30 με 45 λεπτά και τα συμπτώματα εκδηλώνονται διαφορετικά σε κάθε γυναίκα.Η συνήθης συμπεριφορά σε δημόσιο χόρο είναι να κάθονται σφιχτά σταυροπόδι με το χέρι ανάμεσα απ'τα μπούτια κι 'ενα αναψοκοκκινισμένο σχεδόν ντροπαλό ύφος στο πρόσωπο, μόλις πρωταρχίσουν να μουσκεύονται, πιέζοντας με τους μύες των ποδίων την ήδη ροδαλή και σαρκωμένη κλειτορίδα τους.
Όμως ένα αθώο φιλάκι απο μια εντελώς χαλαρή κοπέλα απέχει πολύ απο την προηγούμενη εικόνα, ενώ έχουν περάσει μόλις λίγα λεπτά απ'την πρώτη γουλιά.Λογικά λοιπόν καταλαβαίνω πως δεν είναι το χάπι, είναι η δική της ελεύθερη βούληση που μου δωσε το φιλί! Είναι μια περισυλογή που πιθανώς πραγματοποίησε κι αυτή στην τουαλέτα, για την έκβαση της βραδιάς μας, την οποία ομως εκείνη επεδίωξε ν'αλλάξει με φυσικό τρόπο,σε αντίθεση μ'εμένα.
Ανταπέδωσα το φιλί αισθανόμενος μεγάλος μαλάκας κυρίως απέναντι στον εαυτό μου που οι ανασφάλειες μου, με οδήγησαν να εκβιάσω τεχνητά, την διάθεση της σεξουαλικής ελευθερίας ενός ανθρώπου, που είχε προαποφασίσει οτι θα μου τη διέθετε έτσι κι αλλιώς.Όμως με τις γυναίκες και δη όσες διατείνονται φεμινίστριες ποτέ δε μπορείς να είσαι σίγουρος οτι όλα θα παν καλά. Κι ενώ ακόμα δεν έχει σκάσει το χάπι που θα την κάνει να φέρεται σα σκύλα που σέρνει, της λέω :απόψε θα μου ανήκεις ολοκληρωτικά...
-δεν ανήκω σε κανέναν άντρα.Μόνο στον εαυτό μου ανήκω.... Ακριβώς η απάντηση που περίμενα για να σκάσω το πρώτο χαμόγελο αυτοπεποίθησης της βραδιάς. Κάνει πως θυμώνει και ίσως και να θύμωσε δεν ξέρω, κάτι παραμιλάει για δεδομένους,για δεδομένες,για μεγάλες κουβέντες.Δε δίνω σημασία, έχω προσηλωθεί στο να καταρίψω κάθε απόσταση, κάθε άμυνα και κυρίως, κάθε ηθική που μέσα στο κεφάλι της, την εμποδίζει να σκεφτεί, οτι ο ρόλος της γυναίκας στο σεξ είναι παθητικός, είναι να επιτρέπει στον άντρα να μπει μέσα της,παραδινόμενη σ'αυτον.Είναι το αρχέγονο σεξουαλικό της ένστικτο, που την προστάζει να εμπιστευτεί έναν άντρα για να πραγματοποιήσει αυτός με τη σειρά του, τη σωστή δυείσδηση στο σώμα της ελέγχοντας ανπόφευκτα την ύπαρξή της.Έστω για κείνες μόνο τις στιγμές. Κι έχω για σύμμαχο σ'αυτή μου την προσπάθεια, το χάπι που δεν θα επιτρέψει να χάσω την αυτοπεποίθησή μου για το υπόλοιπο της βραδιάς.
Πηγαίνω κοντά της, δίπλα της. Τη φιλάω απαλά στο λαιμό, εξιστορόντας της παράλληλα ψιθυριστά, τον απίστευτο μονόλογο του Αλ Πατσίνο στο δικηγόρο του διαβόλου, για το πως ο γυναικείος λαιμός είναι η ζώνη του πυρός στη μάχη του μυαλού με το σώμα και οι ώμοι μιας γυναίκας αποτελούν την πρώτη γραμμή της μαγικής της μυστικότητας.Κινείται πλέον σαν υπνοτισμένη και κάθε έννοια λογικής στο μυαλό της αντικαθίσταται απο πάθος,λαγνεία και προσμονή ηδονικής ικανοποίησης.Με φιλάει παθιασμένα αυτήν τη φορά, σχεδόν άγρια,πρωτόγονα.Η γλώσσα της στροβιλίζεται μανιοδώς και ανεξέλεγκτα μέσα στο στόμα μου κι είναι πλέον φανερό οτι βρίσκεται σε άλλη διάσταση.Πιάνει το χέρι μου με το δικό της και το τοποθετεί απροκάλυπτα στα στήθη της κατεβάζοντας τις τιράντες του φορέματός, που πλέον την πνίγει και κεντρίζοντας έτσι εντελώς, την προσοχή των υπολοίπων θαμόνων του μαγαζιού, που απο ώρα μας κρυφοέπαιρναν μάτι.
-Τι κάνεις; πρόλαβα να ψελίσσω φουντωμένος
- Δεν μπορώ να περιμένω να πάμε σπίτι, μου ψιθύρισε στο αυτί, το οποίο μόλις τελείωσε η φράση άρχισε να κατασπαράζει,να γλύφει, να φιλάει,να ρουφάει κι οτι είναι δυνατόν να κάνει ένα στόμα σ'ένα αυτί για να το ερεθίσει.
Σηκώθηκα ελαφρά ζαλισμένος απ΄τα ποτά και παραπατώντας σαν το κοτόπουλο απ'την καύλα, κατεβάζω ελάχιστα το τζιν και της δίνω τον ήδη σκληρό πούτσο μου στο στόμα,τινάζοντας τη λεκάνη μου ολοένα και πιο δυνατά προς το μέρος της,όλοι τριγύρω είχαν σαστίσει και ο μαγαζάτορας που διατελούσε και χρέη μπάρμαν στο μικρομάγαζό του, δεν μπορούσε να χειριστεί μια κατάσταση που προφανώς δεν του χε ξανατύχει. Τη σηκώνω,την βάζω πάνω στο τραπέζι και πριν το καταλάβω εχει εξαφανίσει το στρινγκ και με περιμένει με το φόρεμα σηκωμένο.Δεν κρατάει πολύ αυτή η προσμονή... της ανοίγω τα πόδια, όσο πάει σχεδόν στις 180 μοίρες και ξεσκίζω τα τοιχώματα του κόλπου, απο κάθε πιθανή γωνία, προσφέροντας στους θεατές μας ένα πολύ πετυχημένο γαμήσι, συνοδευτικό με το ποτό τους και δεν είναι περίεργο που κανείς δεν φεύγει.
ΟΜΩΣ
Ούτε είναι περίεργο οτι κανένας απ' τους δύο πρωταγωνιστές μας δε νιώθει να εκτίθεται.Στέκονται τώρα πάνω σ'ενα σκαμπό, ο άντρας μισόγυμνος με γυρισμένη την πλάτη στο μπαρ κι η γυναίκα τσίτσιδη καβάλα στον πούτσο του αλλά με πλάτη σε αυτόν. Τα γεννητικά τους εκτεθημένα φάτσα φόρα μπροστά σε όλους... και σε απόσταση αναπνοής ο εμβρόντητος και ανήμπορος μπάρμαν να κοιτάει τις πλάτες τους.Κλείνουν τα μάτια και η άλλωτε ασήμαντη μουσική μιας playlist τώρα παίζει μόνο γι' αυτούς και μόνο αυτοί μπορούν να την ακούσουν... χάρη σ'ένα τυχαίο χάπι που μπορεί ποτέ να μην το χρειάστηκαν πραγματικά, οστόσο τους ξεμπλόκαρε απ'τα σοβαρά κολλήματά τους,χάρη σ'ένα χάπι που τους ξεγύμνωσε για να δούν την αλήθεια του εαυτού τους και το πόσο καταπίεζαν τα φυσικά τους ένστικτα, χάρη σ'ένα χάπι που τους έκανε ελεύθερους...
http://andartis.weebly.com
Wraios.....
ΑπάντησηΔιαγραφήHAHAHAHAHHAHAHAHAHA
ΑπάντησηΔιαγραφή