Το ξέρω… είναι καταθλιπτικό, μα χρειάζονται κι αυτά που και που.
Κι ενώ κάποιοι τον θεωρούν μάγο της φωτογραφίας, άλλοι τον κατηγορούν σαν τον πιο ακραίο φορμαλιστή φωτογράφο. Κι ενώ άλλοι τον θαυμάζουν, κάποιοι τον κατηγορούν ότι εκμεταλλεύτηκε την δυστυχία των ανθρώπων, φωτογραφίζοντάς τους, για να πλουτίσει.
Υπάρχουν δεκάδες βιβλία με φωτογραφίες του που μιλούν από μόνες τους.
*****
Όσοι έχουν κοινωνικές ευαισθησίες, ας ρίξουν μια ματιά στο καταπληκτικό έργο του - κοινωνικού ντοκιμαντέρ - φωτογράφου Sebastiao Salgado ο οποίος ξεκίνησε ως… οικονομολόγος!
Οι φωτογραφίες του καταγράφουν τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τη δυστυχία ανθρώπων ενός κατώτερου θεού (του γνωστού). Είναι τόσο δραματικές και συγκλονιστικές, που δεν θα ήταν υπερβολή να τις παρομοιάσουμε με πίνακες ζωγραφικής.
Την γνωριμία μου με τον καλλιτέχνη την οφείλω στο εξαιρετικό άλμπουμ Casual Gods του Jerry Harrison – ιδρυτής των Talking Heads μαζί με τον David Byrne. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν φιλοξενούνται στο ένθετο του LP που κυκλοφόρησε το 1988 (ναι… είναι κληρονομιά του περασμένου αιώνα … της εποχής του βινυλίου).
Οι φωτογραφίες είναι από μια έκθεση που πραγματοποίησε το 1986 σχετικά με τους ανθρακωρύχους στη Sierra Pelada. Sierra Pelada είναι μια περιοχή του Δήμου Curionópolis, η οποία ανήκει στην Βραζιλία. Το 1976 ένας γεωλόγος βρήκε δείγματα χρυσού και το 1979 άρχισε να διαχειρίζεται της Sierra Pelada το προσχωσιγενείς χρυσορυχείο. Από τότε, ήρθαν χιλιάδες ιθαγενής για να εργαστούν κυριολεκτικά σαν σκλάβοι.
21 Μαΐου 1980, η κυβέρνηση παρενέβη, για να θέσει υπό τον έλεγχο της Στρατιωτικής Αστυνομίας τα ορυχεία. Το ποσοστό των εργαζομένων (σκλάβων) από 30.000 αυξήθηκε σε 80.000 κατά τα επόμενα έτη, και καθ’ όλη την διάρκεια… είχε άδεια λειτουργίας από την κυβέρνηση της Βραζιλίας.
Το 1992 δεν ανανεώθηκε η άδεια και οι μάχες στο δικαστήριο κράτησαν για δέκα χρόνια, μέχρι το 2001 όπου ανέκτησε εκατό στρέμματα. Όμως τίποτα δεν είχε απομείνει πια από τον χρυσό και έκλεισαν.
Στην ταινία Serra Pelada (1982) οι εικόνες είναι πραγματικές και όχι προϊόν ... κινηματογραφικής παραγωγής «τύπου» Μπεν Χουρ ή Κβο Βάντις.
Περισσότερα για το έργο του Βραζιλιάνου:
Μπράβο! Απίστευτες σκηνές, είναι σαν σκηνοθετημένες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά – ειδικά - την τραγωδία… ποτέ δεν μπόρεσε η φαντασία να ξεπεράσει την πραγματικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφή