Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Που ήσουνα Αγανακτισμένε να διαμαρτυρηθείς:


  • Όταν εσύ (και/ή οι γονείς σου)  κατανάλωνες  12% πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ, ενώ το εισόδημά σου ήταν 5% κάτω του μέσου όρου και η  παραγωγικότητα της εργασίας σου  20% χαμηλότερη;
  • Όταν εσύ (και/ή οι γονείς σου) άρχισες να παίρνεις σύνταξη στα 55 σου παίρνοντας το σκανδαλώδες  ποσοστό του 96% των μέσων αποδοχών και επιβαρύνοντας το ΑΕΠ με 13,5% –ενώ αντίστοιχα οι “μη αγανακτισμένοι” μαλάκες στις χώρες του ΟΟΣΑ άρχιζαν να παίρνουν σύνταξη στα 63, έπαιρναν μόλις το 61% των αποδοχών τους και επιβάρυναν το ΑΕΠ με 10%; 
  • Όταν εσύ(και/ή οι γονείς σου) είχατε στήσει την μεγάλη φιέστα των απεργιών την δεκαετία του 80 υπονομεύοντας έτσι την ανταγωνιστικότητα της χώρας; Σύμφωνα με στοιχεία  του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας  κατά την περίοδο 1976-1988 χάθηκαν, εξαιτίας νομίμων απεργιών και μόνο 0,36 εργάσιμες μέρες ανά 1 εκατομμύριο κατοίκων στην Ελλάδα έναντι 0,06 στις ΗΠΑ και 0,14 στην Ιταλία και την Ισπανία.
  • Όταν ο Ανδρέας έπαιρνε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στις αρχές της δεκαετία του 80 στο 20% και το ανέβαζε μέσα σε μια δεκατία σε 80%;-το μεγαλύτερο μέρος του οποίου δαπανήθηκε όχι σε επενδύσεις αλλά για τους μισθούς και συντάξεις των «πρασινοφρουρών » με τους οποίους γέμισε το δημόσιο;
  • Όταν  Παγκόσμια Τράπεζα κατέτασσε την Ελλάδα 81η από 202 χώρες στην πάταξη της διαφθοράς και  η Διεθνής Διαφάνεια την ταξινομούσε το 2009  σαν την χώρα με τον πιο διεφθαρμένο δημόσιο τομέα μεταξύ των EΕ-27;
  • Όταν οι συντεχνίες επέβαλλαν κάθε είδους εμπόδια στην αγορά εργασίας που καταλαμβάνει τη χειρότερη 5η θέση στον ΟΟΣΑ; Με αποτέλεσμα η ανεργία μεταξύ των νέων να φτάνει στο 20%, και να αποθαρρύνονται οι ξένες επενδύσεις;
  • Όταν  στην Ελλάδα οι «προοδευτικές δυνάμεις» οικοδομούσαν ένα νομικό πλαίσιο που στοχεύει στην εξόντωση των επενδυτών: Σύμφωνα με την μελέτη Doing Business 2011 της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Ελλάδα αξιολογείται  154η μεταξύ 183 χωρών ως προς την ποιότητα και εφαρμογή των νόμων που αφορούν την προστασία των επενδυτών.
  • Όταν οι δημόσιοι υπάλληλοι έστηναν το μεγαλύτερο φαγοπότι που γνώρισε ο πλανήτης δημιουργώντας έναν δημόσιο τομέα όπου οι δαπάνες μισθών και συντάξεων του δημοσίου τo 2009 απορροφούν το 55% των εσόδων του δημοσίου σε σχέση με το 38% αντίστοιχα που απορροφούν στην υπόλοιπη Ευρώπη;
  • Όταν χτιζόταν το τεράστιο Ελληνικό κράτος-δεύτερο σε μέγεθος μετά την Πορτογαλία στην ΕΕ (με βάση τις δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ σε σχέση με το κατά κεφαλή ΑΕΠ);
  • Όταν η Ελλάδα δαπανούσε για την δημόσια διοίκηση το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ απ όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ -19.7%-με μέσο όρο ΟΟΣΑ 13,5%(2004)
  • Όταν η αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα στην  Ελλάδα ήταν στον πάτο μεταξύ των  23 χωρών της ΕΕ (2000);
  • Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες  ύψωναν τους περισσότερους φραγμούς στην επιχειρηματικότητα  σε σχέση με τις άλλες χώρες της ΕΕ;
  • Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες επέβαλλαν την μεγαλύτερη χρήση διοικητικών μέτρων εναντίων των επιχειρήσεων στην ΕΕ;
  • Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες επέβαλλαν το μεγαλύτερο διοικητικό βάρος (κόστος κρατικής γραφειοκρατίας)  στις επιχειρήσεις μεταξύ των χωρών της ΕΕ(το 2003 εκτιμάτο μεταξύ 5,4%-6,8% του ΑΕΠ);
  • Όταν τα τελευταία οκτώ χρόνια η Ελλάδα βρίσκεται  όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας  της στην  προτελευταία θέση μεταξύ των χωρών της ΕΕ-27;
  • Όταν τον Μάιο πριν από ένα έτος κάτι άλλοι «αγανακτισμένοι» δολοφονούσαν εν ψυχρώ τρεις εργαζόμενους επειδή οι τελευταίοι αρνήθηκαν να υπακούσουν στις ντιρεκτίβες τους;
  • Όταν  οι πραιτοριανοί  του ΚΚΕ συνελάμβαναν το περασμένο έτος τους 900 τουρίστες-εισβολείς του  κρουαζιερόπλοιου  Ζενίθ επιβάλλοντας στο ισπανικό πρακτορείο να βγάλει την Ελλάδα από το σχεδιασμό των «ιμπεριαλιστικών» κρουαζιερών  που οργάνωνε;.
  • Όταν οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα μεταξύ των ετών 2003-2008  αντιπροσώπευαν μόνο το 1% του ΑΕΠ όταν ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 4,1%;
  • Όταν οι 11 πιο ζημιογόνες ΔΕΚΟ (με συσσωρευμένες ζημίες 1,7 δις ) στην Ελλάδα πλήρωναν το 2010 μέσο μισθό 40772 ευρώ  ανά εργαζόμενο –διπλάσιο από τον αντίστοιχο του ιδιωτικού;
  • Όταν τα παλληκάρια της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ απαλλοτρίωναν τους κοινωνικούς πόρους για να κάνουν «αγανακτισμένες» κρουαζιέρες στην Άπω Ανατολή η στις Μπαχάμες;
  • Όταν ο μέσος όρος απόδοσης των Ελληνόπουλων στις διεθνείς εξετάσεις στην PIZA ήταν ο χαμηλότερος μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ-με εξαίρεση το Μεξικό και την Τουρκία; Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα απασχολεί τους περισσότερους εκπαιδευτικούς ανά μαθητή σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο;
  • Όταν δεν υπάρχει ούτε ένα ελληνικό ΑΕΙ μεταξύ των καλύτερων 100 στον κόσμο;Ότι  το πτυχίο του ΑΕΙ βελτιώνει μισθούς κατά μόνο 32%, (έναντι 61% στην ΕΕ) αποφέροντας έτσι απόδοση 3,5% στο κόστος της εκπαίδευσης (έναντι 7% στην ΕΕ);
  • Όταν επί δεκαετίες τώρα άλλοι  «αγανακτισμένοι» καταστρέφουν τις πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις, εμποδίζουν τα μαθήματα και  εξευτελίζουν τους καθηγητές απαξιώνοντας έτσι ακόμα περισσότερο την τριτοβάθμια εκπαίδευση;  
  • Όταν τα διπλώματα  ευρεσιτεχνίας στην Ελλάδα είναι μόλις 0,2% δηλαδή δέκα φορές λιγότερα από αυτά που της αναλογούν σε σχέση με τον πληθυσμό της;
  • Όταν τέλος, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ μεταξύ 183 χωρών, η Ελλάδα κατατάσσεται 84η στους θεσμούς, 123η στο μακροοικονομικό περιβάλλον, 94η στην αποδοτικότητα στην αγορά αγαθών, 93η στην ανάπτυξη της χρηματοοικονομικής αγοράς, 74η στην εξειδίκευση των επιχειρήσεων και 79η στις καινοτομίες;
Γιατί Αγανακτισμένε δεν σε είδα ποτέ να διαμαρτύρεσαι για όλα αυτά;

1 σχόλιο :

  1. Συμφωνώ μετ' επιτάσεως σε όλες τις παραπάνω παρατηρήσεις και γι αυτό και δεν συμμετέχω στις διαμαρτυρίες των αγανακτισμένων.
    Θέλω να συμπληρώσω επίσης και κάτι ακόμα.
    Από τη μεταπολίτευση και μετά, χορτάσαμε απεργίες, κινητοποιήσεις, πορείες, εκδηλώσεις που στο τέλος άφηναν την Αθήνα κυρίως, λαμπόγυαλα, για να μην αναφέρω και τους νεκρούς και τραυματίες από όλα αυτά.
    Έχω δύο ερωτήματα:
    Τι καταφέραμε με όλες αυτές τις κινητοποιήσεις;
    Και πόσο κόστισαν σε χρήμα, χρόνο, ψυχολογική κατάσταση και αποτροπή επενδύσεων, τουρισμού, ποιότητας εκπαίδευσης και ότι άλλο μπορείτε να προσθέσετε και εσείς;
    ΥΓ. Και αυτό το περιβόητο άσυλο των πανεπιστημίων, ποια ακριβώς ιδέα ή ιδέες βοήθησε να εκφραστεί και να μην καταπνιγεί, πράγμα που είναι και ο σκοπός ύπαρξής του; Εγώ ξέρω ότι όταν ένας Άγγλος καθηγητής πήγε να μιλήσει στο πανεπιστήμιο στην Πάτρα, μέλη των αριστερών οργανώσεων, από αυτούς που υπερασπίζονται το άσυλο, τον προπηλάκισαν και χτύπησαν δύο άλλους καθηγητές που προσπάθησαν να τον προστατεύσουν ως φιλοξενούμενο, απαγορεύοντάς του τελικά να μιλήσει, γιατί οι ιδέες του ήταν συντηρητικές ή δεν ξέρω τι άλλο. Ποιο είναι το κόστος προς απόδοση του ασύλου των ιδεών;
    Αξίζουμε σωτηρία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...