Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Dead or Alive

Όπως ο Έλβις ή ο Κένεντι, ο Οσάμα Μπιν Λάντεν γεννά περισσότερο μυστήριο δηλωμένος νεκρός παρά τον καιρό που ζούσε, όπως διαβάσαμε στο περιοδικό ΄Playboy΄. Θεωρίες συνωμοσίας ή αλήθειες που δε θα αποδειχτούν ποτέ; Ο Θεός ξέρει. Κι ο Ομπάμα, η CIA, ίσως κι ο Αχμαντινετζάντ.
Το ενδεχόμενο της σύλληψης του Οσάμα μπιν Λάντεν δεν έπεσε ποτέ στο τραπέζι. Ζωντανός θα προκαλούσε περισσότερα προβλήματα.
Το τελευταίο συνιστά μια καλή βάση για να ξεκινήσει κανείς από τη στιγμή που ο όγκος των λεπτομερειών που έχουν δει το φως της δημοσιότητας είναι τέτοιος, που μοιάζει πολύ δύσκολο να μην οφείλεται σε προσεκτικά μελετημένη επιλογή. Η χώρα που σε αρκετές περιπτώσεις έχει αποφύγει να επιβεβαιώσει μέχρι και την πλέον ασήμαντη (πλην γνωστή σε όλους) πληροφορία, εγκλωβισμένη στη -βολική κατά περίσταση-λογική «ο κόσμος το ΄χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι», αποφάσισε, όπως έχει κάνει και όποτε έχει κριθεί χρήσιμο, να μοιραστεί με κάθε ενδιαφερόμενο διάφορα πιστευτά και απίστευτα από τη μακράν σημαντικότερη επιτυχία της, έστω και συμβολική, στον κηρυγμένο από την ίδια πόλεμο κατά της διεθνούς τρομοκρατίας. Και τι δε μάθαμε για όσα συνέβησαν την πρωτομαγιά στο Πακιστάν. Την επιχείρηση έφεραν εις πέρας δύο γκρουπ απαρτιζόμενα από 12 «φώκιες» το καθένα, υποστηριζόμενα από ακόμα 54 κομάντος και από ένα σκύλο για την ανίχνευση εκρηκτικών. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης τρία ειδικά προσαρμοσμένα για το σκοπό Stealth ελικόπτερα, εκ των οποίων το ένα αναγκάστηκαν οι Αμερικανοί να το ανατινάξουν όταν παρουσίασε βλάβη. Έγινε γνωστό ότι ο (δισεκατομμυριούχος, ας μην ξεχνάμε) Μπιν Λάντεν είχε πάνω του 500 ευρώ και δύο αριθμούς τηλεφώνων, την ώρα που το σπίτι δε διέθετε σύνδεση στο Διαδίκτυο.

Στην πρώτη του τοποθέτηση ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε πως ο θάνατος του ηγέτη της Αλ Κάιντα επήλθε με τη μέθοδο του «double tap» (μία σφαίρα στην καρδιά και μία στο κεφάλι) κατόπιν 40λεπτης μάχης, για να ανασκευάσει αργότερα αναφέροντας πως ο τρομοκράτης, αν και άοπλος, αντιστάθηκε! Πλέον γενικώς αποδεκτή είναι η άποψη πως μονάχα ο υπασπιστής του Μπιν Λάντεν πυροβόλησε (με ένα ΑΚ-47) εναντίον των SEALs. Νεκρός έπεσε και ο 22xpovos γιος του Λάντεν, ο οποίος, σύμφωνα με τις πληροφορίες, έτρεξε άοπλος προς το μέρος των κομάντος, ενώ στο πόδι τραυματίστηκε η πέμπτη σύζυγος του αρχιτρομοκράτη, Αμάλ.

Πιθανώς προς σπίλωση του ονόματος του ηγέτη της Αλ Κάιντα, οι Αμερικανοί άφησαν να διαρρεύσει πως στην έπαυλη βρέθηκε και άφθονο πορνογραφικό υλικό σε μορφή DVD, μολονότι δε διευκρινίζουν αν αυτό ανήκε στον ίδιο ή στους σωματοφύλακές του (οποίους θέλει να πιστέψει ότι ο Μπιν Λάντεν ήταν από τους τύπους που θα ανεχόταν η φρουρά του να βλέπει τσόντες μπορεί να το κάνει). Τέλος, η υπόθεση κλείνει με την εναπόθεση του πτώματος στη θάλασσα, αφού ένας χερσαίος τάφος σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου θα μετατρεπόταν αυτομάτως σε τόπο προσκυνήματος.

Και τώρα ξεκινούν τα ερωτήματα. Αφού ο Μπιν Λάντεν ήταν άοπλος, γιατί δε συνελήφθη; Επισήμως ο Ομπάμα δήλωσε πως η αποστολή των SEALs ήταν πρωτίστως να συλλάβουν το Σαουδάραβα τρομοκράτη και μόνο στην περίπτωση που αυτό δεν καθίστατο δυνατό να τον σκοτώσουν. Ανεπισήμες πηγές από το Πεντάγωνο αναφέρουν πως το ενδεχόμενο της σύλληψης δεν έπεσε ποτέ στο τραπέζι, καθώς ο Οσάμα θα προκαλούσε περισσότερα προβλήματα στις ΗΠΑ ζωντανός, από τον τόπο και τις συνθήκες κράτησής του μέχρι και τη «δίκαιη» δίκη που θα έπρεπε να του εξασφαλίσουν υπό το βλέμμα ολόκληρου του κόσμου. Συζητήσεις εγείρει και το κατά πόσον είχαν οι Αμερικανοί το δικαίωμα να τον σκοτώσουν. Σύμφωνα με τον υπουργό Δικαιοσύνης των Ηνωμένων Πολιτειών, επρόκειτο για πράξη εθνικής αυτοάμυνας, μιας και οι ΗΠΑ βρίσκονται σε πόλεμο με την Αλ Κάιντα. Έντονα, όμως, αμφισβητείται από νομικούς η δυνατότητα να θεωρείται ένα μεμονωμένο άτομο ως νόμιμος στρατιωτικός στόχος.

Πέραν, τώρα, της αδιαμφισβήτητης συμβολικής (πρωτίστως για τους Αμερικανούς) σημασίας του γεγονότος, η πλειονότητα των αναλυτών επισημαίνει πως η δολοφονία του Οσάμα μπιν Λάντεν δεν αποτελεί κάποια ιδιαίτερη επιτυχία στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Ο Σαουδάραβας θεωρούνταν σχεδόν «συνταξιοδοτημένος», ενώ και ιδεολογικά η Αλ Κάιντα φέρεται να δέχτηκε τεράστιο πλήγμα έπειτα από τις επαναστάσεις στην Αίγυπτο, τη Λιβύη και σε άλλα αραβικά κράτη. Κι αυτό γιατί τα κινήματα αυτά ήταν κοσμικά και όχι θρησκευτικά, απόδειξη ότι «οι λαοί δεν επιθυμούν κάποιο χαλιφάτο ή ισλαμικό κράτος, αλλά ελευθερία και δημοκρατία» (Ρόμπερτ Φίσκ στο Βήμα). Υπάρχουν, άραγε, απτά κέρδη από το θάνατο του Μπιν Λάντεν τη δεδομένη στιγμή;

Πολλούς υποστηρικτές βρίσκει η άποψη του προέδρου του Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, η οποία βέβαια πρέπει να λαμβάνεται υπόψη με επιφύλαξη, καθώς είναι γνωστές οι σχέσεις που διατηρεί με τις ΗΠΑ. Κατά τον Ιρανό, ο Μπιν Λάντεν τελούσε ήδη υπό κράτηση από τις αμερικανικές αρχές, οι οποίες επέλεξαν τώρα να τον σκοτώσουν, ώστε να καρπωθεί ο Ομπάμα τα πολιτικά οφέλη σε μια δύσκολη γι΄ αυτόν στιγμή. Για να το πιάσουμε από το τέλος, η δημοτικότητα του Αμερικανού προέδρου άγγιζε μέχρι πρότινος ιστορικό χαμηλό. Η εξόντωση του Σαουδάραβα, εκτός από το προφανές γκελ που κάνει στην κοινή γνώμη, δίνει στον Ομπάμα και τη δυνατότητα να κάνει σιγά σιγά πράξη και μία από τις υποσχέσεις που βοήθησαν τα μέγιστα στην εκλογή του: τη σταδιακή αποχώρηση των 100.000 Αμερικανών στρατιωτών από το Ιράκ από τη στιγμή που ένας από τους σπουδαιότερους λόγους της εκεί παρουσίας τους έχει εκλείψει οριστικά (οριστικότερα δε γίνεται). Υπέρ Αχμαντινετζάντ συνηγορεί και το γεγονός ότι η επιχείρηση έλαβε χώρα στο φιλοδυτικό Πακιστάν. Μοιάζει αδύνατο η κυβέρνηση του κράτους να μη γνώριζε ότι στο έδαφός της κρυβόταν ο No 1 καταζητούμενος στον πλανήτη, περιτριγυρισμένος μάλιστα από πακιστανικά όπλα.

Όντως η διαμονή του Οσάμα στο Αμποταμπάντ, σε ένα μάλλον φτωχό περιβάλλον για άνθρωπο με την οικονομική επιφάνεια του τρομοκράτη, χωρίς καμία ιδιαίτερη φύλαξη ή μέτρα ασφαλείας που να αντιστοιχούν στον κίνδυνο που τον περιέβαλλε και με την περίφημη προσωπική του φρουρά μυστηριωδώς απούσα, μοιάζει περισσότερο με κατ΄ οίκον περιορισμό παρά με εκούσια παραμονή. Και ασφαλώς η ευκολία με την οποία οι ΗΠΑ έσπευσαν να «βγάλουν λάδι» την ταλαντευόμενη πακιστανική κυβέρνηση «ομολογώντας» πως έδρασαν εν αγνοία της θρέφει περαιτέρω το συγκεκριμένο σενάριο.

Την εντύπωση ότι το έργο ήταν καλά σκηνοθετημένο έρχονται να ισχυροποιήσουν και άλλα στοιχεία, όχι άγνωστα, αλλά που πάντως δεν είχαν λάβει τη σημασία που τους αναλογούσε. Μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους η κυβέρνηση Μπους είχε τη δυνατότητα να συλλάβει τον Μπιν Λάντεν τρεις φορές: Μόλις ένα μήνα μετά, τον Οκτώβριο του 2001, οι Ταλιμπάν προθυμοποιήθηκαν να τον παραδώσουν αν οι ΗΠΑ τους παρείχαν ενοχοποιητικά στοιχεία για την εμπλοκή του. Κατόπιν πρότειναν να τον παραδώσουν σε κάποια ουδέτερη χώρα με αντάλλαγμα την παύση των αμερικανικών βομβαρδισμών. Το Δεκέμβριο αμερικανικά στρατεύματα είχαν περικυκλώσει τον Οσάμα μπιν Λάντεν στα όρη της Τόρα Μπόρα. Με πρόσχημα, όμως, την αποφυγή οποιουδήποτε κινδύνου για τις ζωές των Αμερικανών στρατιωτών (!), η σύλληψη του ανατέθηκε σε Αφγανούς φύλαρχους (!) με προφανή συνέπεια την απόδραση του τρομοκράτη (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία). Πρόκειται για υποθετικό σενάριο, αλλά οι περισσότεροι μπορούν να φανταστούν κατά πόσο η εξόντωση του Μπιν Λάντεν πριν από δέκα χρόνια θα είχε μεταβάλει την εξωτερική πολιτική της υπερδύναμης αυτό το διάστημα, αφαιρώντας πολλά από τα ερείσματα για τις αμερικανικές επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή. Στις 15 του περασμένου Μαΐου, τέλος, το ρωσικό κρατικό κανάλι Pervyi Kanal μετέδωσε τις δηλώσεις ενός Τούρκου τσετσενικής καταγωγής, ο οποίος, αφού αυτοσυστήθηκε (ως πρώην πράκτορας της CIA), υποστήριξε ότι «ο Μπιν Λάντεν πέθανε άρρωστος το 2006 και οι αμερικανικές ειδικές δυνάμει απλώς ανακάλυψαν τον τάφο του». Το γεγονός σχολίασε ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ. «Είναι άραγε αλήθεια;». «Σύμφωνα με τον Τούρκο, ναι, κύριε πρόεδρε». «Ε, τότε, οι Αμερικανοί έχουν κάθε λόγο να θορυβηθούν»...

Η αλήθεια είναι ότι πολλά από τα παραπάνω έχουν λογική βάση. Γιατί υπάρχουν και παράλογες θεωρίες. Η κορυφαία του είδους αναφέρει ότι τη δολοφονία του Οσάμα Μπιν Λάντεν οργάνωσαν οι... Illuminati! Για τους «πεφωτισμένους» η πρωτομαγιά είναι η σπουδαιότερη γιορτή του έτους και για τον εορτασμό της απαιτούνται «επιφανείς» ανθρωποθυσίες. Πρωτομαγιά ανακοινώθηκε ο θάνατος του Μπιν Λάντεν, πρωτομαγιά και η δήθεν «αυτοκτονία» του Χίτλερ! Το μόνο σίγουρο είναι ότι και οι δύο είναι νεκροί. Ή μήπως όχι;

5 θάνατοι ζητούν πτώμα

To 2002 ο Πακιστανός πρόεδρος Περβέζ Μουσάραφ είχε δηλώσει ότι ο Μπιν Λάντεν έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια και ότι είχε ζητήσει ένα μηχάνημα αιμοκάθαρσης. Την ίδια χρονιά ο Ντέιλ Γουάτσον, ανώτατος αξιωματούχος της αντιτρομοκρατικής του FBI, είχε πει: «Πιστεύω ότι είναι πιθανόν ο Οσάμα μπιν Λάντεν να μη βρίσκεται πια μαζί μας». Στις 21 Δεκεμβρίου του 2002 ηγέτης των Ταλιμπάν είχε δηλώσει στην εφημερίδα Pakistan Observer ότι ο Μπιν Λάντεν έπασχε από σοβαρή επιπλοκή των πνευμόνων, ότι πέθανε στα μέσα Δεκεμβρίου στα βουνά της Τόρα Μπόρα και ότι θάφτηκε με τιμές. Επίσης, κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικής εκπομπής του δημοσιογράφου Άλεξ Τζόουνς είχε αναφερθεί ότι ο Οσάμα Μπιν Λάντεν πέθανε από νεφρική ανεπάρκεια στις αρχές του 2002. «Την είδηση έχω από υψηλού επιπέδου πηγές μέσα από την κυβέρνηση Μπους. Η οικογένεια του έχει δώσει στη CIA τη σορό, η οποία συντηρείται και θα τη χρησιμοποιήσουν πριν από τις εκλογές ισχυριζόμενοι ότι τον σκότωσαν». Τέλος, η πρώην πρωθυπουργός του Πακιστάν Μπεναζίρ Μπούτο, που σκοτώθηκε σε επίθεση αυτοκτονίας στο τέλος του 2007, είχε δηλώσει το Νοέμβριο του ίδιου έτους ότι ο Μπιν Λάντεν σκοτώθηκε από τον Αχμέντ Ομάρ Σαΐντ Σεΐκ, καταδικασμένο για την απαγωγή και τη δολοφονία του δημοσιογράφου Ντανιέλ Περλ.

Αναδημοσίευση από το τεύχος Ιουνίου Νο186 του περιοδικού ΄Playboy΄.


Στο μεγάλο τραπέζι από μασίφ ξύλο μια σειρά από laptops μεταφέρουν και αναλύουν συνεχώς πληροφορίες. Ανάμεσα τους ντοσιέ με αναφορές καθώς και εκτυπωμένες λεπτομέρειες ενός σχεδίου που έχει εκπονηθεί αρκετό καιρό πριν και προετοιμαστεί μέχρι τελείας. Καθότι, όμως, η πρακτική εφαρμογή αποδεικνύεται πάντα δυσκολότερη οποιασδήποτε θεωρητικής προσέγγισης, όλοι οι παρευρισκόμενοι είναι καρφωμένοι στη μεγάλη οθόνη που μεταδίδει ζωντανά και κατ΄ αποκλειστικότητα για τους υψηλά ιστάμενους που έχουν στρέψει σ΄ αυτήν την προσοχή τους τις ενέργειες μιας ομάδας ανθρώπων στην άλλη άκρη του πλανήτη. Ο Μπαράκ Ομπάμα, ντυμένος με λευκό πόλο μπλουζάκι και σπορ μπουφάν, παρακολουθεί σοβαρός και με εμφανή αδημονία. Εκδηλη διαγράφεται η ανησυχία και στο πρόσωπο της υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον. Γνωρίζουν και οι δύο πόσα διακυβεύονται από την επιτυχή ή όχι κατάληξη της επιχείρησης με στόχο την εξόντωση του ατόμου με το κωδικό όνομα «Τζερόνιμο». Τζερόνιμο λεγόταν ο μεγάλος αρχηγός των Απάτσι, ο οποίος τον 19ο αιώνα υπήρξε ο ισχυρότερος αντίπαλος του νεοσύστατου αμερικανικού κράτους στην προσπάθεια (του κράτους) να επιβληθεί (για να το θέσουμε κομψά) στους αυτόχθονες Ινδιάνους. Διόλου συμπτωματικά το όνομά του επιλέχθηκε για να χαρακτηριστεί ο No 1 εχθρός των ΗΠΑ και πρώτος στη λίστα καταζητούμενων του FBI, ο Οσάμα μπιν Λάντεν.

Η ταυτότητα του στόχου δεν είναι το μοναδικό στοιχείο που δυσχεραίνει το εγχείρημα, ακόμα κι αν αυτό έχει αναλάβει να το φέρει εις πέρας η creme de la creme του αμερικανικού στρατού, όπως θεωρείται (και είναι) η «SEAL Team Six», η οποία στελεχώνεται από ανθρώπους εξαιρετικά εκπαιδευμένους σε συνθηκες που όχι μόνο είναι αυτές ενός πολέμου, αλλά και που αρκετές φορές τις ξεπερνούν. Παρά το λεπτομερέστατο σχεδιασμό, οι «φώκιες» δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν πόση ακριβώς αντίσταση θα συναντήσουν, ενώ το γεγονός ότι το Αμποταμπάντ, όπου κρύβεται ο ηγέτης της Αλ Κάιντα, όχι μόνο βρίσκεται εν μέσω των συγκεντρωμένων Ενόπλων Δυνάμεων του Πακιστάν, αλλά και συνορεύει με τη Στρατιωτική Ακαδημία της χώρας, θεωρητικά απειλεί, με τον πρώτο (άντε το δεύτερο) λανθασμένο χειρισμό, να μετατρέψει την επιχείρηση σε μακελειό. Πόσο μάλλον όταν ο Λευκός Οίκος δρα εν αγνοία της πακιστανικής κυβέρνησης. Ωστόσο, οι «εκλεκτότεροι των εκλεκτών» δικαιολογούν πλήρως τόσο τη φήμη που τους συνοδεύει όσο και την αποτελεσματικότητα του καταρτισμένου γι’ αυτούς πλάνου. Λίγη ώρα αργότερα ο πρόεδρος και η υπουργός Εξωτερικών αλληλοσυγχαίρονται ενθουσιασμένοι, τα νερά και οι καφέδες αντικαθίστανται από καλό ουίσκι και τα απαραίτητα πούρα της νίκης, ενώ μετά το προεδρικό διάγγελμα προς το λαό των ΗΠΑ (και τον υπόλοιπο πλανήτη) χιλιάδες Αμερικανοί βγαίνουν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν (συμπεριφορά, πάντως, που δεν αρμόζει για οποιονδήποτε θάνατο) μια εκδίκηση που καθυστέρησε σχεδόν δέκα χρόνια, από το Σεπτέμβριο του 2001. Μόνο που, όπως και τότε, τα ερωτήματα παρουσιάζουν εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον με τα γεγονότα, άμεση συνέπεια της πάγιας τακτικής της αμερικανικής πολιτικής να υπερπληροφορεί κάθε φορά που επιθυμεί να παραπληροφορήσει.


http://www.capital.gr/weekend_articles.asp?id=1219161&ppg=0

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...