Εγώ θα είμαι επιεικής γιατί πάω και το Σταύρο και τον Άλεξ. Σε μερικά σημεία το κείμενο ήταν πάρα πολύ καλό και η σκηνοθεσία επίσης. Ο συνδυασμός χάνει μίας και δεν υπάρχει εναρμόνισή του κειμένου με την εικόνα. Επίσης η απώλεια έντονης μουσικής υπόκρουσης βοηθάει στο να καταλήξει το αποτέλεσμα να είναι μία ευθεία γραμμή χωρίς δραματουργική ή νοηματική κορύφωση. Καλή αρχή παιδιά, το επόμενο θα είναι ακόμα καλύτερο!
Κατ' αρχήν θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη από τους αναγνώστες για το σχόλιο του Karl. Βρίσκεται στο εξωτερικό και εκεί δεν ψεκάζουν τόσο συχνά, καταλαβαίνετε.. Κατά δεύτερον, θέλω να εκφράσω τον ενθουσιασμό μου για την ανάρτηση πρωτογενούς δημιουργίας, κάτι για το οποίο έχω ξαναγράψει. Μπράβο στα παιδιά. Και φυσικά δεν πρόκειται να είμαι επιεικής, γιατί αυτό δεν προσφέρει ποτέ τίποτα σε κανέναν. Και τώρα κινηματογραφική κριτική: Η σκέψη της εικονογράφησης ενός ποιήματος, δεν είναι βέβαια κάτι πρωτότυπο, έχει ξαναγίνει και είναι σχεδόν πάντα άστοχη. Η εικόνα στον κινηματογράφο θα πρέπει να έχει πάντα τον πρώτο λόγο και το κείμενο όχι τον δεύτερο, αλλά απλώς να μοιράζεται το λίγο χώρο που απομένει με τα άλλα στοιχεία της ταινίας, το σκηνικό, το μοντάζ, την επιλογή των γωνιών λήψης, τη μουσική κλπ. Η υπερβολή στη χρήση του λόγου αποτελεί συνηθισμένο λάθος του ευρωπαϊκού κινηματογράφου και του ξερού παρακλαδιού του, του ελληνικού. Η ταινία των παιδιών έχει πολύ καλή εικονογράφηση,(με αρκετά λάθη, που όμως δεν πειράζουν) αλλά αυτή υπονομεύεται από την αφήγηση, όπως προσπάθησε (κάπως άστοχα βέβαια), να ψελλίσει και ο Karl. Νομίζω ότι η ταινιούλα θα κέρδιζε πολύ αν έλειπε εντελώς η αφήγηση και την αντικαθιστούσαν με μουσική μόνο. Δείτε χαρακτηριστικά την ταινία το τρέιλερ της οποίας ανάρτησε ο mathepeze, το Goodbye Lenin. Είναι ένα υπόδειγμα κινηματογραφικότητας, κάτι που με εξέπληξε τα μάλλα όταν την πρωτοείδα. (καθότι ευρωπαϊκή) Δείτε και την επόμενη ανάρτησή μου σχετικά και συνεχίστε να μας φτιάχνετε.
Ο xray το ξέρει;
ΑπάντησηΔιαγραφήpontarw sthn opoia epieikia tou..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑστειεύεσαι φυσικά… άλλη μια λέξη που δεν υπάρχει για τον xray.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ θα είμαι επιεικής γιατί πάω και το Σταύρο και τον Άλεξ. Σε μερικά σημεία το κείμενο ήταν πάρα πολύ καλό και η σκηνοθεσία επίσης. Ο συνδυασμός χάνει μίας και δεν υπάρχει εναρμόνισή του κειμένου με την εικόνα. Επίσης η απώλεια έντονης μουσικής υπόκρουσης βοηθάει στο να καταλήξει το αποτέλεσμα να είναι μία ευθεία γραμμή χωρίς δραματουργική ή νοηματική κορύφωση. Καλή αρχή παιδιά, το επόμενο θα είναι ακόμα καλύτερο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' αρχήν θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη από τους αναγνώστες για το σχόλιο του Karl. Βρίσκεται στο εξωτερικό και εκεί δεν ψεκάζουν τόσο συχνά, καταλαβαίνετε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά δεύτερον, θέλω να εκφράσω τον ενθουσιασμό μου για την ανάρτηση πρωτογενούς δημιουργίας, κάτι για το οποίο έχω ξαναγράψει. Μπράβο στα παιδιά.
Και φυσικά δεν πρόκειται να είμαι επιεικής, γιατί αυτό δεν προσφέρει ποτέ τίποτα σε κανέναν.
Και τώρα κινηματογραφική κριτική: Η σκέψη της εικονογράφησης ενός ποιήματος, δεν είναι βέβαια κάτι πρωτότυπο, έχει ξαναγίνει και είναι σχεδόν πάντα άστοχη. Η εικόνα στον κινηματογράφο θα πρέπει να έχει πάντα τον πρώτο λόγο και το κείμενο όχι τον δεύτερο, αλλά απλώς να μοιράζεται το λίγο χώρο που απομένει με τα άλλα στοιχεία της ταινίας, το σκηνικό, το μοντάζ, την επιλογή των γωνιών λήψης, τη μουσική κλπ.
Η υπερβολή στη χρήση του λόγου αποτελεί συνηθισμένο λάθος του ευρωπαϊκού κινηματογράφου και του ξερού παρακλαδιού του, του ελληνικού. Η ταινία των παιδιών έχει πολύ καλή εικονογράφηση,(με αρκετά λάθη, που όμως δεν πειράζουν) αλλά αυτή υπονομεύεται από την αφήγηση, όπως προσπάθησε (κάπως άστοχα βέβαια), να ψελλίσει και ο Karl. Νομίζω ότι η ταινιούλα θα κέρδιζε πολύ αν έλειπε εντελώς η αφήγηση και την αντικαθιστούσαν με μουσική μόνο.
Δείτε χαρακτηριστικά την ταινία το τρέιλερ της οποίας ανάρτησε ο mathepeze, το Goodbye Lenin. Είναι ένα υπόδειγμα κινηματογραφικότητας, κάτι που με εξέπληξε τα μάλλα όταν την πρωτοείδα. (καθότι ευρωπαϊκή)
Δείτε και την επόμενη ανάρτησή μου σχετικά και συνεχίστε να μας φτιάχνετε.