Στηρίζουμε Σώστη

Προμηθέας Αλειφερόπουλος

Μετά το θέατρο, αναδύεται από τις πολυσυζητημένες ταινίες του νέου ελληνικού σινεμά, το «Γάλα» και το «Tungsten».

- Mεγάλωσα στη Δάφνη. Οταν πήγαινα λύκειο μετακομίσαμε και πήγαμε στα Βριλήσσια. Από τα 18 όμως μένω μόνος μου. Πάντα ήθελα να το κάνω, όχι επειδή βίωνα κάποιο δράμα στο σπίτι μου, αλλά επειδή μου άρεσε να είμαι ανεξάρτητος. Φέτος μου θύμισε η μητέρα μου ότι από τα 16 τής είχα δηλώσει ότι θέλω να φύγω. «Ούτε να το σκέφτεσαι» μου είχε απαντήσει. Ολη μου τη ζωή την έχω ζήσει στην Αθήνα. Πέρασα στη Φιλοσοφική Αθηνών, στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, αλλά πήγα μόνο τα πρώτα δύο χρόνια. Πάντα ήξερα τι θέλω να κάνω, ήθελα όμως να ζήσω λίγο και τη φοιτητική ζωή. Οταν πέρασα όμως στο Θέατρο Τέχνης την άφησα τη σχολή, γιατί όταν επιθυμώ κάτι πολύ θέλω να αφοσιώνομαι ολοκληρωτικά σε αυτό.

- Τον ρόλο του Λευτέρη, του μικρότερου γιου της οικογένειας τον οποίο υποδύομαι στο «Γάλα», θα τον έπαιζε ο Κωνσταντίνος Παπαχρόνης, όπως και στην αντίστοιχη θεατρική παράσταση. Είχα γνωρίσει πριν από κάποια χρόνια τον σκηνοθέτη της ταινίας, τον Γιώργο Σιούγα, και ήμασταν και οι δύο φίλοι με τον Κωνσταντίνο. Οταν ο Κωνσταντίνος σκοτώθηκε, άρχισε να σκέφτεται εμένα για τον ρόλο. Στην αρχή δεν ήθελα να το κάνω. Σκεφτόμουν ότι θα ήταν περίεργο να παίξω τον ρόλο που ανήκε σε εκείνον, ότι ήταν κάτι κακό. Μετά το είδα ακριβώς αντίστροφα, ότι ίσως έτσι έπρεπε να είναι.
- Σε έναν από τους πρώτους ρόλους μου στο θέατρο, στο «Με τη σιωπή», έπαιξα έναν προβληματικό έφηβο. Ο σκηνοθέτης Νίκος Καραγιώργος, που έκανε κάστινγκ, δεν έψαχνε όμως κάποιον που να δείχνει προβληματικός. Μου είπε ότι με διάλεξε επειδή το πρόσωπό μου βγάζει καθαρότητα και, μολονότι ο ήρωας είναι αυτιστικός, είναι ταυτόχρονα αυτός που κουβαλάει όλο το φως. Μετά, στο «Ξύπνημα της άνοιξης», και πάλι υποδύθηκα έναν μπερδεμένο έφηβο, τον Μόριτς, όμως αρχικά ο Νίκος Μαστοράκης ήθελε να μου δώσει τον ρόλο που υποδύθηκε τελικά ο Κωνσταντίνος Παπαχρόνης, αυτόν του πιο ισορροπημένου Μέλχιορ. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι ο Κωνσταντίνος είχε πει στον Νίκο: «Βαρέθηκα να παίζω πια όλους τους άρρωστους, θέλω να κάνω αυτόν που επιλέγει τη ζωή».
- Στο «Tungsten» του Γιώργου Γεωργόπουλου, το οποίο, σημειωτέον, προηγήθηκε από το «Γάλα», παίζω μαζί ξανά με τον Ομηρο Πουλάκη, υπάρχει χημεία μεταξύ μας, είμαστε της ίδιας γενιάς. Ο Γεωργόπουλος είναι εξαιρετικός τύπος, έχει όραμα, ταλέντο και την πολύ σπάνια ικανότητα να μην παίρνει πολύ στα σοβαρά τον εαυτό του. Το θαυμάζω αυτό, εγώ δεν το έχω καταφέρει ακόμη. Πάντως, θα ήθελα να δοκιμάσω τα όριά μου ως ηθοποιός, να παίξω κάποιον κωμικό ρόλο, και ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία.
- Μεγαλώνοντας νιώθω πιο έντονα την ανάγκη να μη «βαλτώσω». Το θέατρο έχω γνωρίσει και σε αυτό έχω «ψηθεί». Το σινεμά όμως είναι ένα μεγάλο όνειρο για μένα. Οχι μόνο ως ηθοποιό. Με ενδιαφέρει και η κινηματογραφική σκηνοθεσία. Πιο μικρός έγραφα σεναριάκια, έκανα και μια μικρού μήκους ταινία που ήταν υποψήφια στη Δράμα προτού περάσω στη σχολή. Στο επίκαιρο δίλημμα «μένω ή φεύγω» εγώ θα επιλέξω μάλλον το δεύτερο, όπως και πολλοί άλλοι συνομήλικοί μου. Σκέφτομαι διάφορα, δεν ξέρω ακριβώς πώς και τι, αλλά θα ήθελα να πάω για ένα διάστημα στο εξωτερικό, να ζήσω κάπου αλλού και να διευρύνω τους ορίζοντές μου. Πάντα το ήθελα, δεν σχετίζεται απαραίτητα με την τωρινή κατάσταση αυτή η απόφαση. Βέβαια, ένα από αυτά τα σενάρια είναι και η «επιστροφή στη φύση», σε έναν πιο απλό τρόπο ζωής.
- Οχι, δεν άλλαξα το όνομά μου από Σπύρος σε Προμηθέα. Με βάφτισαν και με τα δύο ονόματα. Μικρός ντρεπόμουν να με φωνάζουν Προμηθέα και είχα πει, θυμάμαι, στη μητέρα μου: «Μην τυχόν και με φωνάξεις έτσι στο σχολείο». Οταν μεγάλωσα όμως άλλαξα γνώμη. Ο πατέρας μου επέλεξε το όνομα αφενός επειδή είχε «κόλλημα» με τη μυθολογία, αφετέρου επειδή πιστεύει ότι ο πατέρας του – ο Σπύρος – πρόσφερε πράγματα στον κόσμο. Οπότε μου έδωσε το όνομά του, αλλά και ένα δεύτερο, μυθολογικό, που συμπυκνώνει την ουσία της προσωπικότητάς του.

«Το γάλα» του Γιώργου Σιούγα θα βγει στις αίθουσες από την Odeon στις 6 Οκτωβρίου. Θα κάνει πρεμιέρα στις 24 Σεπτεμβρίου στο «17o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, Νύχτες Πρεμιέρας-ConnX». Το «Τungsten» του Γιώργου Γεωργόπουλου θα προβληθεί αργότερα μέσα στη χρονιά.