Μπράβοι σε σχήμα Π και περαστικοί που κοιτάζουν περίεργοι το θέαμα... Στη μέση ΑΥΤΟΣ, με μαύρο κοστούμι και μαύρο πουκάμισο, όρθιος να μιλάει στο τελευταίας τεχνολογίας κινητό του... Πίσω του ένας από τους μπράβους να κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο ΤΟΥ.
ΑΥΤΟΣ γυρνάει, τραβάει επιδειχτικά μια ρουφηξιά, και το δίνει στον κολαούζο που συνεχίζει να το κρατάει ευλαβικά μέχρι την επόμενη ρουφηξιά ΤΟΥ. «Μπράβος πούρου», να ένα από τα επαγγέλματα του μέλλοντος στην Ελλάδα!
Φθινοπωρινό μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, η δημόσια επίδειξη της υπέρτατης
> ηλιθιότητας. Ναι, ΑΥΤΟΣ είναι ένας από τους πολλούς νεόπλουτους. Έχει λεφτά με ουρά, από που και πως, απροσδιόριστο, όμως τι σημασία έχει; Οι πλούσιοι αυτής της χώρας δεν παράγουν, απλά έχουν και κάνουν ότι μπορούν για να το δείξουν στους υπόλοιπους...
Σαπιοκάραβα στις άγονες γραμμές, προμήθειες-μίζες από εξοπλιστικά προγράμματα, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ομάδες-πλυντήρια, εικονικά συμβόλαια αγοραπωλησίας ποδοσφαιριστών...
Πώληση φαρμάκων στα δημόσια νοσοκομεία στην τριπλάσια τιμή, εισαγωγή εικονικών εμπορευμάτων από τη Κύπρο μέσω εταιρείας offshore, εμπορική εκμετάλλευση της εκκλησιαστικής ακίνητης περιουσίας, καταπάτηση δασών και άλλων δημοσίων εκτάσεων, ανέγερση συγκροτημάτων πολυτελών κατοικιών στη Μύκονο με συνέταιρο κάποιο γνωστό πολιτικό που αναλαμβάνει να προωθήσει την αλλαγή του συντελεστή δόμησης, διαφημιστική καμπάνια υπουργείων, διαχείριση χρημάτων ασφαλιστικών ταμείων, πώληση τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών συχνοτήτων, εικονικές αυξήσεις κεφαλαίου με την ανάλογη σε αυτές τις περιπτώσεις τραπεζική εγγύηση, φούσκες στο Χρηματιστήριο... Και μετά έρχονται οι βίλες με τις πισίνες, τα Καγιέν, τα κότερα, τα πούρα και οι μπράβοι με τον χοντρό σβέρκο...
Οι περαστικοί και οι τουρίστες «απολαμβάνουν» το θέαμα και κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά... Ελλάδα, μία χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει τόσους πολλούς νεόπλουτους... Δεν δημιουργούν πλούτο αλλά έχουν διασυνδέσεις: είναι οι σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις με την κατάλληλη βιτρίνα... Δεν βγάζουν χρήματα, απλά υπεξαιρούν... Ξέρουν πολύ καλά από που προέρχονται τα χρήματά τους γι’ αυτό και τα αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι ως προϊόν εγκλήματος... Γι’ αυτό και τα τρώνε γρήγορα και επιδεικτικά, όπως οι γκάνγκστερ...
Σε ολόκληρο τον κόσμο μόνο δύο άρχουσες τάξεις έχουν υιοθετήσει ως τρόπο ζωής το lifestyle της Κολομβιανής μαφίας: οι Ρώσοι και οι Έλληνες. Θηριώδη τζιπ στα στενά δρομάκια της Αθήνας, παρκαρισμένες Πόρσε και Φεράρι έξω από τα κλαμπ, αστυνομική προστασία, γουόκι τόκι, ημίγυμνες ξανθιές-συνοδοί και μπράβοι με χοντρούς σβέρκους τύπου ΚΔΟΑ: Κτηνώδης Δύναμη Ογκώδης Άγνοια...
Στον υπόλοιπο κόσμο οι πραγματικοί πλούσιοι μοιάζουν με φοιτητές: σνίκερς, φούτερ και Τ-shirts. Ανακάλυψαν ένα τσιπάκι, έστησαν τη Microsoft, την Apple, δημιούργησαν ένα έξυπνο πρόγραμμα software, φαντάστηκαν μια ολόκληρη κοινότητα, το περίφημο FaceBook, έβαλαν την εταιρεία τους στο χρηματιστήριο έναντι αστρονομικού ποσού, κι’ όμως φοράνε ακόμα τζιν και παίζουν ακόμα με τις φοιτητικές τους κιθάρες τραγούδια
της εποχής τους...
Εδώ δεν υπάρχουν κιθάρες. Ούτε πανεπιστήμια. Ούτε ίχνος παιδείας. Μόνο Greek style ληστρικός μικροκαπιταλισμός και κλοπιμαία, πολλά κλοπιμαία… Εδώ οι νεόπλουτοι δεν θέλουν να κρυφτούν, θέλουν να φανούν: ποιος έχει το πιο μεγάλο σπίτι, το πιο μεγάλο κότερο, το πιο πολυτελές αυτοκίνητο. Αγωνιούν για μια φωτογραφία τους σε φτηνές κίτρινες φυλλάδες που λερώνεσαι μόλις τις αγγίξεις… Γι’ αυτό «αγοράζουν» παρέα, δημοσιότητα, σεξ, σταρ, μις, θεές, απόλυτες, υπέρλαμπρες, δίμετρες σιλικονούχες ξανθιές με μαύρη ρίζα, βγαλμένες από τη μαζική παραγωγή των καλλιστείων. Μια-δυό
> γυμνές φωτογραφήσεις στο
Playboy και μετά επιστροφή στον «αγώνα», στο ανελέητο κυνήγι, στη σκληρή ζούγκλα της ζωής...
Ελλάδα, όπου η ανεργία στους νέους και τις νέες φτάνει μέχρι και το 35%... Τα κορίτσια, επηρεασμένα από τα σκουπίδια της τηλεόρασης και τις φυλλάδες που κατακλύζουν τα περίπτερα μετατρέπονται σε πιράνχας που στολίζονται και κόβουν βόλτες από πόρσε σε μπεμ-εμ-βε, από φωτογράφηση σε φωτογράφηση, από πασαρέλα σε κατ’ οίκον επισκέψεις... Το ίδιο παμπάλαιο συγκινητικό όνειρο: που θα πάει, μία μέρα ο «πελάτης» θα την ερωτευτεί και θα την κάνει κυρία... Ναι, ένας γάμος τώρα πριν είναι αργά... Τα χρόνια περνάνε γρήγορα και νέο «εμπόρευμα βγαίνει στην αγορά κάθε σεζόν...
Και τα «πούρα» διαλέγουν την επόμενη trophy wife... Επιλέγουν και επιλέγονται... Τα Ε9 κυκλοφορούν σε φωτοτυπίες... Αγοραπωλησίες και σπουδαία ντιλ... Τα κοσμικά περιοδικά γράφουν για πανέμορφες μοντέλες που φωτογραφίζονται σε ακριβά μαγαζιά με νεαρούς ζεν-πρεμιέ της αθηναϊκής νύχτας... Κορίτσια επαγγελματίες-συνοδοί που συναντάνε γιους νεόπλουτων με την ελπίδα να «κατακτηθούν»...
Νέες ιδιότητες της Ελληνικής κοσμικής ζωής... Πολλά υποσχόμενοι κληρονόμοι και γιοι «εισηγμένων»... Πολύφερνοι γαμπροί με κατακτήσεις στις πρώτες σελίδες των φυλλάδων...
Ο πλανήτης μας εισέρχεται στον τρίτο χρόνο μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης... Έρχεται κρύο και βαρύς χειμώνας... Κι’ όμως οι Ελληνικές πολιτικές εφημερίδες, αυτιστικές όπως πάντα, μέσα στο πιο βαθύ τούνελ της κρίσης, εισάγουν στην ύλη τους
Κοσμικά ένθετα με πολύχρωμα χρώματα και γυαλιστερές φωτογραφίες. Για δες το 16χρονο ζάπλουτο ξέκωλο πως διασκεδάζει στα μπουζούκια. Δες να μορφωθείς!
Ζηλεύεις; Δες και το νεαρό κληρονόμο της «εισηγμένης» αγκαλιά με τη θεά, την προκλητική Miss Young. Θα κάνουν άραγε προγαμιαίο συμβόλαιο ή θα προλάβει να του τα φάει; Και ‘συ αγωνιάς...
Η Ωραία Ελένη ρίχνει με νάζι το τιραντάκι για να φανεί η ρόγα μήπως και ανέβει η τηλεθέαση.... 5.000 άτομα ήταν στο γάμο, τραγούδησε ο Ρέμος, εσύ γιατί δεν ήσουν εκεί;
Ζηλεύεις; Όμως εσένα ο πατέρας σου δεν έκανε λαθρεμπόριο πετρελαίου και η μαμά σου δεν ήταν συμβολαιογράφος στα μεγάλα ντιλ μεταβίβασης της εκκλησιαστικής ακίνητης περιουσίας... Αλλά και ‘συ βρε κορίτσι μου, δεν ξέρεις ούτε ένα γενικό γραμματέα υπουργείου, έναν ταμία κόμματος έστω; Είσαι άξια της μοίρας σου...
Όλα διορθώνονται όμως, άρχισε από τώρα, κάνε κοιλιακούς, κάνε προσθετική στήθους, κάνε μποτοξάκια, κάνε πλαστική κώλου, κάνε λιποαναρρόφηση, κάνε κάτι τέλος πάντων! Αν δεν μπορείς να είσαι αγοραστής, γίνε τουλάχιστον εμπόρευμα... Η Ελλάδα σαν αδιόριστη πτυχιούχος, κλείνει τα μάτια και πέφτει στο κρεβάτι για μια μονιμοποίηση στο δημόσιο...
Κι’ όταν γίνει υπέρβαρη πηδάει απ’ το μπαλκόνι... Γυρνάει το ρολόι μια ώρα πίσω μεσάνυχτα Κυριακής κι’ ετοιμάζεται για τον πιο βαρύ χειμώνα... Μπερδεμένη, πεινασμένη, σε πλήρη σύγχυση, συνεχίζει να δηλώνει αθώα...
Ήταν ωραίο το έργο, εύκολο, χωρίς κόπο, θεαματικό σαν μεταμεσονύχτια Κολομβιάνικη σαπουνόπερα του Άλφα με βαρόνους κοκαΐνης, μπράβους και μικρά κοριτσάκια που πάνε στον πλαστικό χειρούργο με παιδιάστικη αφέλεια για να μεγαλώσουν τα βυζιά τους,
να πιάσουν την καλή, να τις διαλέξει ο αρχηγός της συμμορίας, να γίνουν «κυρίες»...
Όμως το έργο κρατάει μόνο 45 λεπτά... Μετά ακολουθεί τελεμάρκετινγκ: κατσαρόλες, στρώματα νερού, και όργανα γυμναστικής, 29,99 ευρώ σε 6 δόσεις.
Πάρε κόσμε!
Που είναι η άλλη Ελλάδα; Η Ελλάδα του 5%, η Ελλάδα της γνώσης, της επιστήμης και
της έρευνας; Η Ελλάδα της τέχνης, του πολιτισμού και του πνεύματος; Η Ελλάδα του
αντοπάριστου αθλητισμού, της ευγενούς άμιλλας και του θαυμασμού για το ωραίο, το μεγάλο, το αληθινό; Η Ελλάδα της δουλειάς, της προκοπής και της εξέλιξης; Η Ελλάδα του μέτρου, της μετριοφροσύνης και της σύνεσης; Κι’ όμως υπάρχει ΚΑΙ αυτή η Ελλάδα, υπάρχει ανάμεσά μας, αναπνέει και λειτουργεί, μόνο που είναι χαμένη στο υπόλοιπο 95%... Αυτό το 95% που χρεοκόπησε την Ελλάδα...
Η διάσωση, αν υπάρξει, θα έρθει από τον καθένα μας. Γίνετε και ‘σεις μέλος του 5%,
ανακαλύψτε το, αποκαλύψτε το, διαδώστε το, ενισχύστε το, συμπληρώστε το... γιατί μόνο τότε ίσως φανεί η αρχή της ελπίδας...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου