Ο Ιγκόρ και ο Μιχάλης Προεστάκης (οι δύο αριστερά) και δίπλα χους ο χειριστής του γεωτρύπανου Τζεφ Χαρτ επί χω έργω, σχην υπόθεση που προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση και έληξε αισίως μόλις την Πέμπτη.
Συνολικά 36 μέρες χρειάστηκαν τα γεωτρύπανα για να φτάσουν 700 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της χιλιανής γης και να καταστεί εφικτός ο απεγκλωβισμός των 33 μεταλλωρύχων. Ένας απεγκλωβισμός που την Πέμπτη σήμανε μέρα εθνικής χαράς για τη χώρα.
Σε αυτή τη χαρά μετέχουν δικαιωματικά δυοΈλληνες, δύο άνθρωποι που έκαναν το όνειρο μιας χώρας πραγματικότητα. Το «Κ» επικοινώνησε με τον «ιθύνοντα νου» του όλου έργου, τον κ. Ιγκόρ Προ-εστάκη, τον 24χρονο υπεύθυνο πωλήσεων τηβ χιλι-ανήβ Drillers Supply SA η οποία κατασκευάζει γεωτρύπανα, βαρύ εξοπλισμό εξορύξεων κ.λπ.
Επί 36 μέρες έμενε και κοιμόταν σε ένα container 40 μέτρα μακριά από το σημείο όπου γίνονταν οι εργασίες διάνοιξης της σήραγγας από την οποία θα αναδύονταν στην επιφάνεια της γης οι μεταλλωρύχοι. Εκείνος συνέλαβε την ιδέα για την διάνοιξη του φρέατος Β΄ που έκανε πραγματικότητα τον ταχύτερο απεγκλωβισμό των άτυχων εργαζομένων.
«Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι πετύχαμε», είναι το πρώτο σχόλιό του κ. Προεστάκη στο «Κ» και κάνει μια σύντομη αναδρομή στις αρχές Σεπτεμβρίου. «Βλέποντας την περιπέτεια αυτών των ανθρώπων σκέφτηκα πώς με τον εξοπλισμό που διαθέτουμε θα μπορούσαμε να συμβάλουμε στον ταχύτερο απεγκλωβισμό τους», αφού από τα μέχρι τότε πλάνα που υπήρχαν θα έβγαιναν στην επιφάνεια ύστερα από 4-5 μήνες.
«Μίλησα με τον θείο μου τον Μιχάλη που εκείνες τις ημέρες βρισκόταν σε διακοπές στα σύνορα με τη Βολιβία, και του ανέπτυξα μια πρώτη ιδέα που είχα. Μια αμερικανική εταιρεία με την οποία συνεργαζόμαστε και είμαστε και αντιπρόσωποί της στη Χιλή, η Center Rock, διέθετε κάποιον εξοπλισμό που πίστευα ότι μπορεί να βοηθή-σει».Έτσι, πήρε το «πράσινο φως» από το top management για να προχωρήσει.
Την επόμενη μέρα επικοινώνησε με τον επικεφαλής γεωλόγο της επιχείρησης απεγκλωβισμού, τον Fellipe Mathious ο οποίος του είπε πως έχει δύο ώρες καιρό να κάνει μια παρουσίαση της ιδέας. «Τηλέφωνα δεν είχαμε, ούτε και ΄Ιντερνετ, αλλά με τα πολλά έφτιαξα στο Power Point μια παρουσίαση». Ο γεωλόγος λίγο ενδιαφέρθηκε, αλλά εντέλει του ζήτησε να επιστρέψει την επόμενη μέρα «με καλύτερη παρουσίαση, και θα δούμε».
Μία εβδομάδα χρειάστηκε συνολικά από τη σύλληψη της ιδέας μέχρι και το τελικό «ΟΚ» από τις αρχές της Χιλής για να αποτελέσει η ιδέα του Igor το «σχέδιο Β». Τρεις ή τέσσερις μέρες το πολύ απαιτήθηκαν για να στεφθεί με επιτυχία. Αλλά όχι εύκολα.
Αυτό που εμπνεύστηκε ο νεαρός Χιλιανός με τις ελληνικές ρίζες ήταν μάλλον απλό: Αντί να δημιουργηθούν από το μηδέν σήραγγες που θα ένωναν την επιφάνεια της γης με το σημείο όπου βρίσκονταν οι μεταλλωρύχοι, θα αξιοποιούνταν η υπάρχουσα «τρύπα», απλώς θα γινόταν διευρυμένη διαπλάτυνσή της. Και το σχέδιο πέτυχε.
Κάνοντας τη γεώτρηση και κατεβαίνοντας όλο και πιο χαμηλά, κάποια στιγμή ο βράχος ήταν τόσο σκληρός που πραγματικά χτύπησαν «τοίχο». «Για ενάμισι μέτρο δεν θα καταφέρναμε να προσεγγίσουμε το σημείο όπου βρίσκονταν οι 33 εγκλωβισμένοι. Κρατιόμασταν από την ελπίδα και καταφέραμε να τους φτάσουμε». Και φυσικά ήταν εκείνος που άνοιξε την πρώτη σαμπάνια!
«Οι συνθήκες ήταν δύσκολες για μας που δεν ήμασταν 700 μέτρα κάτω από τη γη, οπότε δεν μπορώ να διανοηθώ πώς πέρασαν τόσο καιρό εκεί μέσα αυτοί οι άνθρωποι», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Αν και έμεινε πάνω από ένα μήνα στις JL JL εργασίες, «κοιμόμουν τρεις ώρες την ημέρα ή και λιγότερο» θα μας πει, τις ημέρες του απεγκλωβισμού επέλεξε να μην είναι εκεί. Υπερβολικά συγκινησιακό το φορτίο και παρακολουθώντας από την τηλεόραση την επιχείρηση «όταν είδα τον πρώτο μεταλλωρύχο να βγαίνει στην επιφάνεια, ξέσπασα σε κλάματα».
Δίπλα του και ο θείος του Μιχάλης Προεστάκης, 41 ετών, ο επικεφαλής της εταιρείας και μηχανικός που συμμετείχε επίσης στις λειτουργίες της γεώτρησης ως υπεργολάβος για την Geotec, τη χιλιανή μεταλλευτική εταιρεία που αγόρασε τα μηχανήματα γεώτρησης από τον κατασκευαστή Schramm του West Chester, PA.
Τί δουλειές κάνουν οι Mijali και Igor Proestaki
Η εταιρεία τους Drillers Supply SA, με τις κρητικές ρίζες, κατασκευάζει γεωτρύπανα, άλλα βαριά εργαλεία εξορύξεων κ.λπ.
Η Drillers Supply SA δραστηριοποιείται από το 1993 στην εξορυκτική και μεταλλευτική βιομηχανία, παρέχοντας τον κατάλληλο εξοπλισμό για γεωτρήσεις. Οι παραγωγικές μονάδες της μέχρι και το 2001 ήταν στο Τέξας του Χιούστον, ενώ στη συνέχεια δημιουργήθηκε μια δεύτερη εταιρεία στη Χιλή, την οποία «τρέχει» η οικογένεια. Στη Χιλή κατασκευάζεται το 100% της παραγωγής των εξοπλισμών που εμπορεύεται και έχει έντονη εξαγωγική παρουσία. Σύμφωνα με στοιχεία από τα χιλιανά ΜΜΕ, οι εισαγωγές της εταιρείας από την Αμερική ανήλθαν σε 3,3 εκατ. δολάρια το 2009, ενώ αντίστοιχα οι εξαγωγές προς τις ΗΠΑ έφτασαν το 1,486 εκατ. δολάρια. Τα αντίστοιχα μεγέθη του το 2007 ήταν 1,92 εκατ. δολάρια και 510.763 δολάρια. Η παρουσία του πρώτου Μιχάλη Προεστάκη στη Χιλή πάει πίσω στο 1909, όταν ο προπάππους του Ιγκόρ έφυγε από τα Χανιά για να αναζητήσει μια καλύτερη τύχη στην ξενιτιά. Και όπως με χιούμορ σχολίασε ο Ιγκόρ, «καλώς ή κακώς οι επόμενες γενιές γέννησαν όλες αγόρια και το όνομα διατηρήθηκε». Ελληνικά δεν μιλάει, «τη χάσαμε τη γλώσσα», είπε χαρακτηριστικά, αλλά τόνισε πως συχνά η οικογένεια κάθεται στο τραπέζι και «θυμάται» την Ελλάδα μέσα από τις παραδοσιακές γεύσεις της κουζίνας.
* Αναδημοσίευση από το "Κεφάλαιο" της 16ης Οκτωρίου 2010.
Κάνοντας τη γεώτρηση και κατεβαίνοντας όλο και πιο χαμηλά, κάποια στιγμή ο βράχος ήταν τόσο σκληρός που πραγματικά χτύπησαν «τοίχο». «Για ενάμισι μέτρο δεν θα καταφέρναμε να προσεγγίσουμε το σημείο όπου βρίσκονταν οι 33 εγκλωβισμένοι. Κρατιόμασταν από την ελπίδα και καταφέραμε να τους φτάσουμε». Και φυσικά ήταν εκείνος που άνοιξε την πρώτη σαμπάνια!«Οι συνθήκες ήταν δύσκολες για μας που δεν ήμασταν 700 μέτρα κάτω από τη γη, οπότε δεν μπορώ να διανοηθώ πώς πέρασαν τόσο καιρό εκεί μέσα αυτοί οι άνθρωποι», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Αν και έμεινε πάνω από ένα μήνα στις JL JL εργασίες, «κοιμόμουν τρεις ώρες την ημέρα ή και λιγότερο» θα μας πει, τις ημέρες του απεγκλωβισμού επέλεξε να μην είναι εκεί. Υπερβολικά συγκινησιακό το φορτίο και παρακολουθώντας από την τηλεόραση την επιχείρηση «όταν είδα τον πρώτο μεταλλωρύχο να βγαίνει στην επιφάνεια, ξέσπασα σε κλάματα».
Δίπλα του και ο θείος του Μιχάλης Προεστάκης, 41 ετών, ο επικεφαλής της εταιρείας και μηχανικός που συμμετείχε επίσης στις λειτουργίες της γεώτρησης ως υπεργολάβος για την Geotec, τη χιλιανή μεταλλευτική εταιρεία που αγόρασε τα μηχανήματα γεώτρησης από τον κατασκευαστή Schramm του West Chester, PA.
Τί δουλειές κάνουν οι Mijali και Igor Proestaki
Η εταιρεία τους Drillers Supply SA, με τις κρητικές ρίζες, κατασκευάζει γεωτρύπανα, άλλα βαριά εργαλεία εξορύξεων κ.λπ.
Η Drillers Supply SA δραστηριοποιείται από το 1993 στην εξορυκτική και μεταλλευτική βιομηχανία, παρέχοντας τον κατάλληλο εξοπλισμό για γεωτρήσεις. Οι παραγωγικές μονάδες της μέχρι και το 2001 ήταν στο Τέξας του Χιούστον, ενώ στη συνέχεια δημιουργήθηκε μια δεύτερη εταιρεία στη Χιλή, την οποία «τρέχει» η οικογένεια. Στη Χιλή κατασκευάζεται το 100% της παραγωγής των εξοπλισμών που εμπορεύεται και έχει έντονη εξαγωγική παρουσία. Σύμφωνα με στοιχεία από τα χιλιανά ΜΜΕ, οι εισαγωγές της εταιρείας από την Αμερική ανήλθαν σε 3,3 εκατ. δολάρια το 2009, ενώ αντίστοιχα οι εξαγωγές προς τις ΗΠΑ έφτασαν το 1,486 εκατ. δολάρια. Τα αντίστοιχα μεγέθη του το 2007 ήταν 1,92 εκατ. δολάρια και 510.763 δολάρια. Η παρουσία του πρώτου Μιχάλη Προεστάκη στη Χιλή πάει πίσω στο 1909, όταν ο προπάππους του Ιγκόρ έφυγε από τα Χανιά για να αναζητήσει μια καλύτερη τύχη στην ξενιτιά. Και όπως με χιούμορ σχολίασε ο Ιγκόρ, «καλώς ή κακώς οι επόμενες γενιές γέννησαν όλες αγόρια και το όνομα διατηρήθηκε». Ελληνικά δεν μιλάει, «τη χάσαμε τη γλώσσα», είπε χαρακτηριστικά, αλλά τόνισε πως συχνά η οικογένεια κάθεται στο τραπέζι και «θυμάται» την Ελλάδα μέσα από τις παραδοσιακές γεύσεις της κουζίνας.
* Αναδημοσίευση από το "Κεφάλαιο" της 16ης Οκτωρίου 2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου