When the power of love overcomes the love of power, the world will know peace..

by xrisa-fi

Μια μέρα μετά τις εκλογές, η Ελλάδα έμαθε ότι πρωτεύουσα και συμπρωτεύουσα άλλαξαν χρώμα,  η αποχή έκανε τη κάλπη ελαφρότερη, η υπάρχουσα κυβέρνηση θα παραμείνει στη θέση της και η αντιπολίτευση τρέμει για τα νέα πολιτικά ανοίγματα των παραστρατημένων παιδιών της. Και ενώ όλοι οι καλοβαλμένοι δημοσιογράφοι, που μοναδικά σετάρουν τη γραβάτα ή το ταγιέρ τους με το χρώμα του τοίχου από πίσω, αναλύουν ξανά και ξανά τις εκδοχές των συμφερόντων τους, αναρωτιέμαι αν πρωτεύουσα και συμπρωτεύoυσα πέραν από χρώμα θα αλλάξουν και διάθεση, τι συνέβη και οι αγώνες εκείνων που έφτυσαν το αίμα τους για το δικαίωμα της ψήφου στα δεκαοκτώ έπεσε στο κενό.

Αναρωτιέμαι αν το «σοσιαλιστικό» κυβερνόν κόμμα μπορεί έστω και τελευταία στιγμή να μας τραβήξει απ’ τη μπλούζα πριν γκρεμιστούμε εντελώς δικαιολογώντας έστω και για μια φορά το όνομα του και αν η αντιπολίτευση μπορεί να καταλάβει ότι μια χώρα σώζεται μέσα από διαφωνίες όταν ξεπερνούν το κομματικό συμφέρον.

Έτσι λοιπόν το 2010 θα μας αποχαιρετήσει με διαφορετικό δέντρο και αυτή είναι η αυτόματη σκέψη όλων των Αθηναίων, μιας και ό τι έχουν να θυμούνται απ’ το δήμαρχο που έφυγε, είναι αυτό το κιτς θέαμα, που ζωσμένο απ’ τις φλόγες φάνταζε τουλάχιστον συμπαθητικό. Πόσος ντόρος τότε αλήθεια? Κάηκε το χριστουγεννιάτικο δέντρο του Συντάγματος εξαιτίας κάποιου αλήτη που πυροβολήθηκε στα Εξάρχεια. Μα καλά τα Εξάρχεια είναι γκέτο, ποτέ θα το καταλάβουν να μυξιάρικα ότι δε πρέπει να κατεβαίνουν εκεί αλλιώς θα πυροβολούνται? Και όμως! Το δέντρο την επόμενη μέρα ήταν ξανά εκεί, να ηρεμήσει τη συνείδηση των καταναλωτών και να τους θυμίσει ότι τα Χριστούγεννα είναι αγάπη. Εδώ  τα καλοκαιριά καίγεται όλη η Ελλάδα το κωλόδεντρο στο Σύνταγμα τους πείραξε, με τα πλαστικά φύλλα και τα πλαστικά χαμόγελα που γεννά. Λυπάμαι κύριε Κακλαμάνη, μάλλον το Κολωνάκι δεν έφτασε για να σας ξαναδώσει «Λαϊκή» εντολή. Μάλλον η Ομόνοια,  τα Εξάρχεια και όλες αυτές οι «κακίες» περιοχές της Αθήνας που τόσο τσαπατσούλικα προσπαθήσατε να καλύψετε χρόνια τώρα βγήκαν στο προσκήνιο με όλο το πόνο και την εξαθλίωση που γνωρίζουν. Λυπάμαι κύριε Κακλαμάνη αλλά τα παιδία χρειάζονται ασφάλεια, παιδεία και υγεία και όχι ταρτάν για ποδόσφαιρο τη μέρα που θα τους αφιερώσετε γεμίζοντας τους δρόμους αφίσες για την οργάνωση των αθλοπαιδιών. Λυπάμαι που χάσαμε τόσο χρόνο μαζί σας.

Δυστυχώς για το πρώην δήμαρχο της Αθήνας έγινε το πρόσωπο των εκλογών και η ήττα του φαντάζει ακόμα πιο σκληρή μιας και παρέδωσε την Αθήνα Του όχι σε κάποιον ομοϊδεάτη,  αλλά σε κάποιον που λίγο πρασινίζει,  λίγο κιτρινίζει,λίγο κοκκινίζει αλλά δε μπλεδίζει. Δυστυχώς για τον πρώην δήμαρχο, συγκεντρώνει στο πρόσωπο του όλα όσα οι πολιτικοί θα έπρεπε να κάνουν και δε κάνουν, θα έπρεπε να οραματίζονται και δε το κάνουν μιας και η λάμψη του ακριβού τους αυτοκίνητου είναι πιο δυνατή. Η αγάπη για δύναμη άφησε για τα καλά στην άκρη τη δύναμη της αγάπης. Είναι τρομερό πως δυο λέξεις μπορούν και αλλάζουν τόσο το νόημα, πως η αγάπη μπορεί να είναι τόσο άδικη.

Η Ελλάδα λοιπόν, η χώρα των τεράστιων κοινωνικών αντιθέσεων. Η χώρα που ο πλούσιος χτίζει παλάτια, ο μεσαίος δανείζεται για να χτισει τουλάχιστον μια καρικατούρα παλατιού και ο φτωχός αναπολεί τη κατοχή που ζούσε καλύτερα από σήμερα. Η χωρά, που η πρωτεύουσα της μετά τα μεσάνυχτα είναι γκέτο, μιας και ναρκομανείς και μετανάστες ζητούν το φως της επιβίωσης στο σκοτάδι, μια χώρα που δίνει ποσοστό  5% στη χρυσή αυγή χωρίς να ανατριχιάζει. Η Ελλάδα είναι Ανατολή και τα ακριβά αυτοκίνητα, η louis vuitton, το Κολωνάκι και οι σπουδές στο

City δε τη κάνουν Δύση. Όσο αυτή η χώρα κυβερνιέται από ανθρώπους τυφλούς,

χοντρούς  και φασίστες με αριστερή φορεσιά θα συνεχίσει να αγκομαχά και να ξεσηκώνεται όταν θρηνεί θύματα.

Ίσως κλασική αλλά όχι κλισέ, η απάντηση σε όλα αυτά εξακολουθεί να είναι η αγάπη. Μια αγάπη που η δύναμη της μπορεί να θυμίσει σε εκείνους που κοιμούνται μαζί με τα σκυλιά ότι ο θεός έπλασε τον άνθρωπο, που μπορεί να γιατρέψει πληγές και ψυχές. Μια αγάπη που χαρίζει ύπνο χωρίς τύψεις και ανασφάλεια. Μια αγάπη που δεν αλλάζει νόημα ανάλογα με κόμμα, θρησκεία, φυλή, χρήμα και δόξα. Αγάπη για αγάπη.. όλα τα άλλα.. απλές ΜΠΟΥΡΔΕΣ!

Υ.Γ. Όπως πολύ εύστοχα είπε μια φίλη: «15 Νοεμβρίου,22 βαθμοί στην Άθηνα, Καμίνη το Κέντρο»

Περαστικά κύριε Κακλαμάνη

Με αγάπη xrisa-fi