Το σενάριο επιστροφής στη δραχμή για ένα Σαββατοκύριακο

Share

Τα σενάρια επιστροφής στη δραχμή για ένα Σαββατοκύριακο

Η εικόνα που έχουν οι ξένοι για την Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι ανάλογη αυτής που είχε η Αργεντινή κατά την περίοδο της κατάρρευσης. Η κοινή γνώμη έξω έχει την εντύπωση ότι βρισκόμαστε ένα βήμα πριν τις λεηλασίες και ότι το κίνημα των συγκρούσεων και της βίαιης ανατροπής ουσιαστικά ελέγχει τη δημόσια τάξη.

Είναι η ψευδής εικόνα που μεταφέρουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην προσπάθεια να εντυπωσιάσουν.

Τι βλέπουν οι ξένοι

Οι εικόνες τραπεζών να πυρπολούνται με τους ανθρώπους που δουλεύουν μέσα να βρίσκουν τραγικό θάνατο, σοβιετικές σημαίες στην Ακρόπολη καθώς η αριστερά στη Δύση δεν χρησιμοποιεί σφυροδρέπανα εδώ και δεκαετίες, και κάτι τύπους που δεν αφήνουν κρουαζιερόπλοια να πιάσουν Πειραιά...

Οι σοβιετικές σημαίες και οι αποκλεισμοί λιμανιών και υπουργείων γίνονται επίσης από μερικές εκατοντάδες «επαγγελματίες» διαμαρτυρόμενους που κινητοποιεί το κόμμα ανά πάσα στιγμή σε μια επίδειξη επαναστατικής γυμναστικής χάριν της συσπείρωσης των γραμμών.  Αν μειωθούν ή ελεγχθούν αυστηρότερα οι απουσίες και οι συνδικαλιστικές άδειες στις δημόσιες υπηρεσίες του κέντρου  οι κινητοποιήσεις θα αποδεκατιστούν...

Ο Αλαβάνος ανήγγειλε την ίδρυση του νέου ΕΑΜ στους 500 γνωστούς αριστεριστές που παρεπιδημούν στο ελληνικό παραπολιτικό οικοσύστημα από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν.

Στο κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ το λεγόμενο «βαθύ» κίνημα απαρτίζεται από τους ίδιους πόλους και «φάτσες» που απαρτίζονταν και τη δεκαετία 1974-84. Οι ίδιοι γραφικοί σταλινικοί, τροτσκιστές και μαοϊκοί που συναντούσε όποιος ψαχνόταν στα αμφιθέατρα νέος. Τώρα βέβαια ασπρομάλληδες και καλοζωισμένοι λόγω και των κρατικών επιχορηγήσεων  που μεταγγίζουν...

Ούτε οι τελευταίες δολοφονικές και τραγικές  πυρπολήσεις οφείλονται σε τίποτα παραπάνω από τις συνηθισμένες ομάδες των «μπαχαλάκηδων» που αριθμούν πάνω κάτω τον ίδιο αριθμό των μερικών εκατοντάδων.

Το Δεκέμβριο του 2008 ο χώρος αυτός είναι ο μόνος που έδειξε ικανός να εκφράσει την αντίδραση της απόγνωσης ενός παραμελημένου κομματιού της νεολαίας που βιώνει την απουσία μέλλοντος... Είναι ο μόνος που θέλει προσοχή γιατί δεν φέρει το βάρος της εξ επαγγέλματος πολιτικής διαφθοράς, αλλά ευτυχώς δεν υπήρξε συνέχεια του 2008...

Σημάδια ωριμότητας…

Θέλω να επισημάνω ότι η ελληνική κοινωνία εμφανίζει πολύ σημαντικά σημάδια αντοχής και συνείδησης του προβλήματος και δεν ακούει τις «σέχτες» που με ευκολία αποδίδουν τα αίτια στο κεφάλαιο, τους Εβραίους, τους Τούρκους και λοιπές δυνάμεις του σκότους...

Το ελληνικό πρόβλημα σήμερα δεν έχει να κάνει με την ελληνική κοινωνία, αλλά την πολιτική ηγεσία σύσσωμη η οποία δείχνει αδυναμία εκπόνησης και εφαρμογής σχεδίου πλοήγησης και οδήγησης της χώρας σε ασφαλές λιμάνι.

Φτάσαμε στο σημείο η μόνη σοβαρή πυξίδα να είναι το μνημόνιο της τρόικας. Ένας σχέδιο το οποίο μας το επέβαλε μια ομάδα τεχνοκρατών μετά από 15 μέρες επεξεργασίας των στοιχείων του ελληνικού προβλήματος.

Η ελληνική κοινωνία σε αντίθεση με την εικόνα που έχει η διεθνής κοινότητα, δείχνει ήρεμη, στωική, έτοιμη να κάνει θυσίες και προβληματισμένη με την πολιτική κατάσταση, αλλά χωρίς εναλλακτική λύση εμφανή.

 Αυτό που με φοβίζει μόνο είναι το κύμα φυγής από τη χώρα των νέων και δημιουργικών ανθρώπων. Τα υπόλοιπα μοιάζουν με συμπτώματα γρίπης που πρέπει να κάνουμε υπομονή να περάσουν, απλά προσέχοντας τις υποτροπές...

Πηγή: www.capital.gr