Πώς γεννήθηκαν το φλας, το καλαμάκι, η κατάψυξη...

Rick Beyer – Συναρπαστικές επιστημονικές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ.

Το 1965 ο Τζορτζ και η Σάρλοτ Μπλόνσκι ψάχνοντας έναν τρόπο για να διευκολύνουν τον τοκετό πρότειναν την κατασκευή ενός κρεβατιού που θα περιστρεφόταν με επιτάχυνση εφτά φορές μεγαλύτερη από αυτή της βαρύτητας και το βρέφος θα εκτοξευόταν σε ένα στρατηγικά τοποθετημένο δίχτυ!!! Και την αίτηση για την ευρεσιτεχνία αυτή τη συνόδευαν με την εκτίμηση ότι αυτό θα οδηγούσε σε «μια γέννηση με λιγότερο στρες».

 

Την έχει και αυτή μέσα το εξαιρετικά ερεθιστικό βιβλίο του Rick Βeyer, παραγωγού επιστημονικών ντοκυμαντέρ. Ο συγγραφέας κάνει στην ουσία μια παρουσίαση εκατό περίπου πολύ πιο ρεαλιστικών εφευρέσεων και των ιστοριών που κρύβονται πίσω τους. Η καθεμία καταλαμβάνει δύο σελίδες και ο αναγνώστης μαθαίνει από το ποιος επινόησε το φρένο στον ανελκυστήρα και το αγκαθωτό συρματόπλεγμα ως το πλυντήριο πιάτων ή το τσιμπιδάκι των μαλλιών.

Εκπλήσσεσαι όταν μαθαίνεις ότι μια ηθοποιός, η Φλόρενς Λόρενς, με μανία για τα αυτοκίνητα και την οδήγηση, το 1914, επινόησε τους δείκτες πορείας, το γνωστό μας «φλας», και λίγο αργότερα το άναμμα της κόκκινης λάμπας με το φρενάρισμα ενώ είναι επίσης αξιοσημείωτο το γεγονός ότι την κατάψυξη των τροφίμων την εμπνεύστηκε κάποιος βιολόγος που ταξιδεύοντας στη χώρα των Εσκιμώων είδε πώς μόλις έβγαιναν από το νερό τα ψάρια πάγωναν στους-45 βαθμούς και όταν τα ξεπάγωναν ήταν σαν ζωντανά.

Το βιβλίο το διάβασα όλο μέσα σε ένα κυριακάτικο πρωινό αλλά η αξία του δεν νομίζω ότι περιορίζεται στην απλή αυτή ευχαρίστηση μερικών ωρών. Κατά τη γνώμη μου και την αγρίως και ανεδαφικώς καλπάζουσα φαντασία μου θα άξιζε να είναι αντικείμενο πιο προσεκτικής σπουδής μέσα σε μια τάξη παιδιών- εκεί μεταξύ έντεκα και δεκατριών ετών που θα θέλαμε να τα προτρέψουμε να αρχίσουν να δημιουργούν. Να φυτέψουμε τον δίδυμο σπόρο της ανησυχίας και της δημιουργίας για να συνεχίσουν μετά οι καθηγητές τους με ουσιαστικές προτάσεις μέσα στο μάθημα της Τεχνολογίας και να κάνουν εργασίες επάνω σε ουσιαστικά πράγματα και όχι να «ξεπετούν» το μάθημα διδάσκοντες και διδασκόμενοι κοροϊδεύοντας με σφεντόνες (ναι, είναι αλήθεια) και προπλάσματα κινητών σε γύψο (και αυτό είναι αλήθεια).

Βέβαια οι γονείς δεν πρέπει να τα περιμένουν όλα από τους δασκάλους γιατί μπορεί να μείνουν στη... στάση να περιμένουν για δεκαετίες ενώ τα παιδιά τους θα έχουν μεγαλώσει και θα είναι πλέον άνεργοι, ίσως και οικογενειάρχες. Χρειαζόμαστε μικρούς εφευρέτες που όταν περάσουν τα χρόνια θα γίνουν κάπως πιο μεγάλοι και για τους εαυτούς τους και για τους άλλους.

Η έκδοση είναι πολύ επιμελημένη, ελάχιστες τυπογραφικές αβλεψίες έχουν παρεισφρήσει και η καλή εκτύπωση έχει δώσει ένα πολύ ελκυστικό αποτέλεσμα.

ΑΛΚΗΣ ΓΑΛΓΑΔΑΣ

πηγή: tovima