Θα ήθελα να σχολιάσω στίχους, ερμηνεία και σύνθεση του πανέμορφου Speaking of Happiness αλλά και το ανεπανάληπτο Seven που το φιλοξένησε στο εξαιρετικό του soundtrack.
Στο πεδίο της 7 τέχνης θα μείνω σιωπηλός. Για το Speaking of Happiness … θα αρκεστώ σε αυτό:
Η μουσική μας αποκαλύπτει ένα ιδιωτικό παρελθόν που ως τότε το αγνοούσαμε και μας κάνει να θρηνήσουμε για δυστυχίες που … δεν μας συνέβησαν και λάθη που … δεν κάναμε.
ΥΓ. Αυτό μου το θύμισε το Xrisa-fi με τα συναισθήματα του.
:))) kai esu nomizw evales mia polu omorfh mousikh s auta ..
ΑπάντησηΔιαγραφή