Ναι, οι αμερικανοί είναι υπερβολικά πουριτανοί. Οι Γάλλοι, από την άλλη, φαίνεται να υιοθετούν το laissez-faire για την ιδιωτική ζωή των πολιτικών τους.
Η εικόνα του Ντομινίκ Στρος Καν με χειροπέδες να οδηγείται σε μια φυλακή της Νέας Υόρκης στοιχειώνει τη Γαλλία μέρες τώρα. Η ιστορία αυτή έχει εγείρει πολλά ερωτήματα, ωστόσο ένα από αυτά είναι ιδιαίτερα δυσάρεστο για τους Γάλλους: Μήπως η γαλλική θεωρία και νοοτροπία του laissez-faire απέναντι στην ιδιωτική ζωή των πολιτικών τους προσώπων είναι υπεύθυνη για το θέαμα ενός αξιοσέβαστου πολιτικού ηγέτη να κατηγορείται για σεξουαλική επίθεση εναντίον μιας καμαριέρας;
«Στην πραγματικότητα, δεν εκπλήσσομαι από αυτήν την υπόθεση», λέει ο Jean-Paul Garraud, βουλευτικός εκπρόσωπος της κεντροδεξιάς για δικαστικά θέματα. «Στη Γαλλία, υπάρχει πραγματική ανοχή απέναντι στους πολιτικούς μας/Ισως αυτό ισχύει λόγω του μοναρχικού παρελθόντος μας».
Σύμφωνα με την παραδοσιακή γαλλική άποψη, δεν αφορά κανέναν αν οι πολιτικοί διαπράξουν μοιχεία, πληρώσουν για σεξ ή συμμετάσχουν σε όργια - αρκεί να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να δουν τη διαφορά μεταξύ μιας εξωσυζυγικής περιπέτειας κι ενός βίαιου εγκλήματος, όπως αυτού για το οποίο κατηγορείται ο Στρος Καν και για το οποίο προτίθεται να δηλώσει αθώος. Για τους Γάλλους πολιτικούς, όμως, τα όρια μπορεί να μην είναι τόσο σαφή. Κανείς πολιτικός στην πρόσφατη ιστορία της χώρας δεν έχει απομακρυνθεί από το αξίωμά του λόγω κάποιου σεξουαλικού σκανδάλου - αν κι έχουν δοθεί κατά καιρούς αρκετά ισχυρές αφορμές.
Πέρυσι ο υπουργός Πολιτισμού, Φρεντερίκ Μιτεράν, παραδέχτηκε ότι είχε πληρώσει για ερωτικές περιπτύξεις με αγόρια κατά τη διάρκεια των διακοπών του στην Ασία. Παρέμεινε στη θέση του, αφού εξήγησε ότι τα «αγόρια» αυτά ήταν σε νόμιμη ηλικία.
Ο Μιτεράν είναι ανιψιός του Φρανσουά Μιτεράν, ο οποίος μεγάλωνε το παιδί που είχε με την ερωμένη του, ως επί το πλείστον με δημόσιες δαπάνες, ενώ, παράλληλα, ήταν Πρόεδρος της Γαλλίας την περίοδο 1981-1995. Το γεγονός αυτό ήταν κοινό μυστικό για την πολιτική ζωή και τον γαλλικό Τύπο. Ο διάδοχος του Μιτεράν, Ζακ Σιράκ, ήταν επίσης λάτρης του γυναικείου φύλου.
Σε βιβλίο της που εκδόθηκε το 2001, η σύζυγός του, Μπερναντέτ, δήλωνε ότι γνώριζε για τις εξωσυζυγικές του σχέσεις, αλλά έγραφε: «Ο σύζυγός μου πάντα επέστρεφε σ΄ εμένα». Κλήσεις στο γραφείο του πρώην προέδρου δεν απαντήθηκαν άμεσα.
Αντίστοιχα, το επιθετικό φλερτ του Στρος Καν προς τις γυναίκες ήταν παγκοίνως γνωστό στη Γαλλία, ωστόσο τηρούνταν γενικά σιγή ιχθύος για το θέμα. Ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου, όταν ο Στρος Καν ανέλαβε το 2007 ως επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ήταν ο δημοσιογράφος της αριστερής εφημερίδας «Liberation» Jean Quatremer. Χαρακτηρίζοντας τις σχέσεις του Στρος Καν με τις γυναίκες ως «πρόβλημα», ο Quatremer έγραφε: «Φλερτάρει συχνά με τα όρια της παρενόχλησης». Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, δεν είναι περίεργο αν ορισμένοι Γάλλοι πολιτικοί παίρνουν το μήνυμα ότι μπορούν να ενεργούν όπως θέλουν.
Μάλιστα, μπορεί να έχουν και δίκιο να το νομίζουν: Αν η καμαριέρα ενός ξενοδοχείου στη Γαλλία κατήγγελλε απόπειρα βιασμού από κάποιον επιφανή πολιτικό, λέει ο Garraud, «δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν το γεγονός θα αντιμετωπιζόταν με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίστηκε από την αμερικανική Δικαιοσύνη».
Τα παραστρατήματα του Μπιλ Κλίντον
«Στην πραγματικότητα, δεν εκπλήσσομαι από αυτήν την υπόθεση», λέει ο Jean-Paul Garraud, βουλευτικός εκπρόσωπος της κεντροδεξιάς για δικαστικά θέματα. «Στη Γαλλία, υπάρχει πραγματική ανοχή απέναντι στους πολιτικούς μας/Ισως αυτό ισχύει λόγω του μοναρχικού παρελθόντος μας».
Σύμφωνα με την παραδοσιακή γαλλική άποψη, δεν αφορά κανέναν αν οι πολιτικοί διαπράξουν μοιχεία, πληρώσουν για σεξ ή συμμετάσχουν σε όργια - αρκεί να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να δουν τη διαφορά μεταξύ μιας εξωσυζυγικής περιπέτειας κι ενός βίαιου εγκλήματος, όπως αυτού για το οποίο κατηγορείται ο Στρος Καν και για το οποίο προτίθεται να δηλώσει αθώος. Για τους Γάλλους πολιτικούς, όμως, τα όρια μπορεί να μην είναι τόσο σαφή. Κανείς πολιτικός στην πρόσφατη ιστορία της χώρας δεν έχει απομακρυνθεί από το αξίωμά του λόγω κάποιου σεξουαλικού σκανδάλου - αν κι έχουν δοθεί κατά καιρούς αρκετά ισχυρές αφορμές.Πέρυσι ο υπουργός Πολιτισμού, Φρεντερίκ Μιτεράν, παραδέχτηκε ότι είχε πληρώσει για ερωτικές περιπτύξεις με αγόρια κατά τη διάρκεια των διακοπών του στην Ασία. Παρέμεινε στη θέση του, αφού εξήγησε ότι τα «αγόρια» αυτά ήταν σε νόμιμη ηλικία.
Ο Μιτεράν είναι ανιψιός του Φρανσουά Μιτεράν, ο οποίος μεγάλωνε το παιδί που είχε με την ερωμένη του, ως επί το πλείστον με δημόσιες δαπάνες, ενώ, παράλληλα, ήταν Πρόεδρος της Γαλλίας την περίοδο 1981-1995. Το γεγονός αυτό ήταν κοινό μυστικό για την πολιτική ζωή και τον γαλλικό Τύπο. Ο διάδοχος του Μιτεράν, Ζακ Σιράκ, ήταν επίσης λάτρης του γυναικείου φύλου.
Σε βιβλίο της που εκδόθηκε το 2001, η σύζυγός του, Μπερναντέτ, δήλωνε ότι γνώριζε για τις εξωσυζυγικές του σχέσεις, αλλά έγραφε: «Ο σύζυγός μου πάντα επέστρεφε σ΄ εμένα». Κλήσεις στο γραφείο του πρώην προέδρου δεν απαντήθηκαν άμεσα.
Αντίστοιχα, το επιθετικό φλερτ του Στρος Καν προς τις γυναίκες ήταν παγκοίνως γνωστό στη Γαλλία, ωστόσο τηρούνταν γενικά σιγή ιχθύος για το θέμα. Ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου, όταν ο Στρος Καν ανέλαβε το 2007 ως επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ήταν ο δημοσιογράφος της αριστερής εφημερίδας «Liberation» Jean Quatremer. Χαρακτηρίζοντας τις σχέσεις του Στρος Καν με τις γυναίκες ως «πρόβλημα», ο Quatremer έγραφε: «Φλερτάρει συχνά με τα όρια της παρενόχλησης». Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, δεν είναι περίεργο αν ορισμένοι Γάλλοι πολιτικοί παίρνουν το μήνυμα ότι μπορούν να ενεργούν όπως θέλουν.
Μάλιστα, μπορεί να έχουν και δίκιο να το νομίζουν: Αν η καμαριέρα ενός ξενοδοχείου στη Γαλλία κατήγγελλε απόπειρα βιασμού από κάποιον επιφανή πολιτικό, λέει ο Garraud, «δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν το γεγονός θα αντιμετωπιζόταν με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίστηκε από την αμερικανική Δικαιοσύνη».
Τα παραστρατήματα του Μπιλ Κλίντον
Όσο παράξενο κι αν φαίνεται στους Γάλλους, ένα παρόμοιο γεγονός συνέβη τη δεκαετία του 1980 στο Αρκάνσας, όταν ο Μπιλ Κλίντον ήταν κυβερνήτηε. Ο Κλίντον βρισκόταν διαρκώς στο κυνήγι για νέες σεξουαλικές κατακτήσεις - γεγονός γνωστό στον τοπικό Τύπο, λόγω της συμπεριφοράς του ακόμα και προς τις γυναίκες δημοσιογράφους. Ωστόσο, τίποτα δεν έχει αναφερθεί ποτέ γι΄ αυτό. Όταν ο Κλίντον έγινε πρόεδρος, υπήρξαν μερικές γυναίκες που βγήκαν δημόσια να καταγγείλουν περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης. Αν και ποτέ δεν του καταλογίστηκε η διάπραξη κάποιου αδικήματος, ο Κλίντον το 1998 συμφώνησε να πληρώσει 850.000 δολάρια για να διευθετήσει μια μήνυση για σεξουαλική παρενόχληση από την Πόλα Τζόουνς, μια πρώην πολιτειακή υπάλληλο που ισχυρίστηκε ότι ο Κλίντον την είχε προσκαλέσει σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, όπου εμφανίστηκε μπροστά της γυμνός. Εκείνος αρνήθηκε τους ισχυρισμούς της Τζόουνς, ωστόσο κατηγορήθηκε για περιφρόνηση του δικαστηρίου και του επεβλήθη πρόστιμο όταν ένας δικαστής διαπίστωσε ότι είχε δώσει ψευδή κατάθεση. Η σχέση του Κλίντον με την υπάλληλο του Λευκού Οίκου, Μόνικα Λιουίνσκι, ήρθε στο φως μετά την κλήτευση μαρτύρων από τους δικηγόρους της Τζόουνς, για να καταδείξουν ότι ο πρόεδρο5 είχε κατ΄ επανάληψη επιδείξει ανάρμοστη συμπεριφορά προς τις γυναίκες. Το γραφείο του Κλίντον δεν ανταποκρίθηκε στα αιτήματα για σχολιασμό.Οι μομφές κατά του Κλίντον στην υπόθεση Λιουίνσκι ήταν «ακατανόητες για τη γαλλική κουλτούρα», σχολίαζε άρθρο της «France Soir» με θέμα τη σύλληψη του Στρος Καν. Τα τελευταία πέντε χρόνια σεξουαλικά σκάνδαλα έχουν τερματίσει τις καριέρες δύο κυβερνητών και τουλάχιστον έξι μελών του Κογκρέσου. Πρόσφατα, ο βουλευτής της Νέας Υόρκης Κρίστοφερ Λι παραιτήθηκε από τη θέση του, αφού ομολόγησε ότι είχε στείλει μια φωτογραφία του στην οποία εμφανιζόταν χωρίς πουκάμισο σε μια γυναίκα που είχε γνωρίσει μέσω της ιστοσελίδας γνωριμιών Craigslist. Το σκάνδαλο που ξέσπασε με τον Στρος Καν υπογραμμίζει ακριβώς τους κινδύνους που ελλοχεύουν στην αδιαφορία για την ιδιωτική ζωή των πολιτικών και πως μπορεί μια τέτοια ιστορία να προκαλέσει τριγμούς, ίσως και να διασπάσει μια ολόκληρη κυβέρνηση.
Στην αρχή νόμιζα ότι έλεγε "Το Δίδαγμα του Δασκάλου Στρος Καν"..
ΑπάντησηΔιαγραφή