Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

Τζακ Νίκολσον: Καλύτερα δεν γίνεται...

Share

Ο Τζακ Νίκολσον γεννημένος στις 22 Απριλίου του 1937 στο Neptune του Νιου Τζέρσεϋ, είναι ένας από τους εξέχοντες Αμερικανούς ηθοποιούς της γενιάς του, ιδιαίτερα γνωστός για τις πολύπλευρες απεικονίσεις του σε ρόλους αντισυμβατικών, και αποξενωμένων χαρακτήρων.
 
Ο Τζακ Νίκολσον, του οποίου ο πατέρας εγκατέλειψε την οικογένειά του, μεγάλωσε πιστεύοντας ότι η γιαγιά του ήταν η μητέρα του και ότι η μητέρα του ήταν η μεγαλύτερη αδερφή του, ενώ δεν έμαθε την αλήθεια πριν καταφέρει να αποκτήσει την μεγάλη φήμη και καριέρα που του επιφύλλασε η μοίρα.
 
Μετά την αποφοίτησή του από το Λύκειο, μετακόμισε στην Καλιφόρνια, όπου βρήκε δουλειά γραφείου στο τμήμα κινουμένων σχεδίων της Metro-Goldwyn-Mayer. Κατά τη διάρκεια των ετών 1957-58 εμφανίστηκε στη σκηνή με τους Players Ring στο Λος Άντζελες, ενώ συμμετείχε στην τηλεόραση σε μικρούς ρόλους. Εκείνη την περίοδο συναντήθηκε με τον βασιλιά των ταινιών χαμηλού budget, Roger Corman, ο οποίος του προσέφερε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην χαμηλού προϋπολογισμού ταινία του "The Cry Baby Killer" το 1958.

Ο Νίκολσον πέρασε την επόμενη δεκαετία, παίζοντας σημαντικούς ρόλους σε ταινίες χαμηλού προϋπολογισμού, ενώ περιστασιακά αναλάμβανε υποστηρικτικούς ρόλους σε ακριβοπληρωμένες παραγωγές, όπως στην ταινία Ensign Pulver το 1964 και εμφανιζόταν ως καλεσμένος σε τηλεοπτικές σειρές όπως το "The Andy Griffith Show".

Παράλληλα, ο Νίκολσον δοκίμασε και τις δυνατότητές του στο σενάριο, όπου ανάμεσα στις πιο γνωστές απόπειρές του συμπεριλαμβάνονται η ταινία "LSD", η ταινία "The Trip" το 1967 και το υπερρεαλιστικό αγριοκόριτσο της ταινίας "Head" το 1968.
 
Η αρχή για την κατάκτηση της κορυφής για τον Νίκολσον ήρθε τελικά με την ταινία "Easy Rider" το 1969, μια καταλυτική ταινία με πρωταγωνιστές τον Peter Fonda και τον Dennis Hopper ως διακινητές ναρκωτικών και τον Νίκολσον στον δεύτερο ρόλο του αλκοολικού δικηγόρου να κλέβει τις εντυπώσεις και μια υποψηφιότητα για Oscar.

Ο νεοαφιχθείς σταρ Τζακ Νίκολσον εδραίωσε τη θέση του με τον επόμενο πρωταγωνιστικό του ρόλο στο "Five Easy Pieces" το 1970, ένα επεισοδιακό υπαρξιακό δράμα και μια σημαντική εγγραφή για τα δρώμενα του Χόλυγουντ των αρχών της δεκαετίας του 1970. Ο ρόλος του Νίκολσον, ενός άνδρα που έχει αποξενωθεί από την οικογένειά του, τους φίλους, την καριέρα, και την σχέση του, του χάρισαν αυτή τη φορά μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου, ενώ στην επόμενη επιτυχημένη του ταινία με τον σκηνοθέτη Mike Nichols, "Carnal Knowledge" το 1971, ανέδειξε το ταλέντο του στο να τονίζει μια διακριτική ειρωνεία και χιούμορ ακόμα και στους πιο σκοτεινούς χαρακτήρες.
 
Η επιτυχία του όμως συνεχώς αυξανόταν, καθώς κέρδισε άλλη μία υποψηφιότητα για Όσκαρ για το έργο "The Last Detail" το 1973, στο οποίο απεικόνισε έναν θορυβώδη αστυνομικό του στρατού που συνοδεύει απρόθυμα έναν νεαρό ναύτη στη στρατιωτική φυλακή, ενώ με τον ρόλο του ιδιωτικού ντετέκτιβ Jake Gittes στην ταινία "Chinatown" του Ρομάν Πολάνσκι το 1974, που αποτελεί φόρο τιμής στις ασπρόμαυρες κατασκοπευτικές ταινίες της δεκαετίας του 1940 και ένα πασίγνωστο κινηματογραφικό αριστούργημα, κέρδισε την τέταρτη υποψηφιότητα του για Όσκαρ. Ο Τζακ Νίκολσον επισφράγισε τα πολύ επιτυχημένα χρόνια εκείνης της περιόδου με την κατάκτηση του πρώτου του Όσκαρ, για την ταινία "One Flew over the Cuckoo’s Nest" το 1975, αλλά και με τις επιτυχημένες του επιλογές όπως η ταινία του Μικελάντζελο Αντονιόνι, "Professione: reporter" και η ταινία του Ken Russel, "Tommy".

O Τζακ Νίκολσον επέλεξε τα επόμενα χρόνια να παίξει πιο αραιά  στην μεγάλη οθόνη. Συμπρωταγωνίστησε με τον Μάρλον Μπράντο στο γουέστερν του Αρθουρ Πεν, "The Missouri Breaks" το 1976, και σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε σε άλλο ένα ρεβισιονιστικό γουέστερν, το "Goinγ South" το 1978. 
 
Ο επόμενος σημαντικός ρόλος του ήταν με τον σκηνοθέτη Στάνλεϊ Κιούμπρικ στην ταινία "The Shining" το 1980 που αποτελεί προσαρμογή του μυθιστορήματος του Stephen King και δημιούργησε διχασμό ανάμεσα στους κριτικούς.
 
Η δεκαετία του 1980 ήταν και αυτή μια πολύ επιτυχημένη περίοδος για τον Τζακ Νίκολσον καθώς πρωταγωνίστησε σε διάφορες ταινίες ποιότητας, συγκεντρώνοντας αρκετές υποψηφιότητες για Όσκαρ με τις ταινίες "Reds" το 1981, "Η Τιμή των Prizzi" το 1985, και "Ironweed" το 1987, ενώ κέρδισε και το Όσκαρ Β΄ Ανδρικού ρόλου για την ταινία "Terms of Endearment" το 1983.
 
Δύο από τις πιο δημοφιλείς ερμηνείες του αποτελούν "Οι Μάγισσες του Eastwick" το 1987 και ο "Batman" το 1989, οι οποίες τον τοποθέτησαν ανάμεσα στους κορυφαίους κωμικούς.

Φτάνοντας στο 1990, ο Τζακ Νίκολσον θεωρείται πια ένα από τα είδωλα του παγκόσμιου κινηματογράφου. Εκείνος όμως δεν έπαψε να δοκιμάζει και να μαθαίνει. Σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στο "The Two Jakes" το 1990, που αποτελούσε σίκουελ της ταινίας "Chinatown" αποσπώντας ωστόσο χλιαρές κριτικές. Οι κριτικές πήγαν πολύ καλύτερα για τις επόμενες ταινίες  του "Hoffa" και "A Few Good Men" το 1992. Μάλιστα στην τελευταία ταινία από τις παραπάνω προτάθηκε για 10η φορά για Όσκαρ που αποτελεί ρεκόρ για άντρα ηθοποιό, ενώ η 11η υποψηφιότητά του, για το ρόλο ενός μισάνθρωπου συγγραφέα στην ταινία "Καλύτερα δεν Γίνεται" το 1997, χάρισε στον ηθοποιό το τρίτο του Όσκαρ.
 
Στις αρχές του 21ου αιώνα, ο Τζακ Νίκολσον συνέχισε να πρωταγωνιστεί σε δραματικούς ρόλους. Σημαντικές ήταν οι ταινίες στις οποίες συμμετείχε εκείνη την περίοδο, όπως η ταινία "The Pledge" του Sean Penn το 2001, σημειώνοντας έναν ακόμη προσωπικό θρίαμβο όπως και στην ταινία "About Schmidt" το 2002, μια ταινία για έναν συνταξιούχο χήρο που προσπαθεί να φτιάξει τη σχέση του με την κόρη του, για την οποία προτάθηκε για 12η φορά για Όσκαρ.

Το 2006 εμφανίστηκε ως ιρλανδός μαφιόζος στην ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε "The Departed". Ο Νίκολσον συνέχισε με μεγάλη επιτυχία τους κωμικούς ρόλους που ερμήνευε πρωταγωνιστώντας, στο "Anger Management" το 2003 και στο "Something’s Gotta Give" το 2004, έχοντας στο πλευρό του, την Νταϊάν Κίτον, ενώ το 2007 συμπρωταγωνίστησε με τον Μόργκαν Φρήμαν στην ταινία "In The Bucket List".
 
Αν και υπάρχουν πολλές εκφράσεις για το διαβολικό χαμόγελο και το αργό και ανεξάρτητο στυλ ομιλίας, ο Τζακ Νίκολσον έχει δημιουργήσει το δικό του ξεχωριστό στυλ που παρέμεινε σταθερό όλα αυτά τα χρόνια, ενώ η εξέλιξή του ως ηθοποιός δείχνει την ωριμότητα του χαρακτήρα του σήμερα. Κατά την είσοδό του στα 60 και πλέον έτη, έπαιξε συχνά άνδρες με μια νεανική επαναστατική συμπεριφορά, αλλά που έχουν μάθει την αξία της ευαισθησίας, μέσα από τα χρόνια τους. Σίγουρα, ο Τζακ Νίκολσον αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο τόσο του αμερικανικού κινηματογράφου αλλά και του παγκόσμιου ενώ του απονεμήθηκε και το Life Achievement Award το 1994, από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.
 
Πηγή www.capital.gr

9 σχόλια :

  1. Ένας μετριότατος (επειικώς) ηθοποιός που έκανε καριέρα με γκριμάτσες και δήθεν τρέλλα. Ότι και αν παίζει, είναι σαν την Γιάννα Αγγελοπούλου: Είτε σε γάμο είτε σε κηδεία, το ίδιο χαμόγελο φοράει. Όσο για τα βραβεία... δείτε την ιστορία των Όσκαρ. Ταινίες που βραβεύτηκαν αδίκως και ταινίες που έμειναν στην ιστορία δίχως βραβεία. Το ίδιο και ο Τζακ. Θα τον ξεχάσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Nai exeis dikio,eidika se tainies opws "fwlia tou koukou" h "h lampsh",ti eblepes ton jack th thn Gianna Aggelopoulou otan pername tous Olympiakous agwnes....Kai fusika h "anuparkth" ermhneia tou sto "as GOOD AS IT GETS" pou den edwse oute kan thn paramikrh emfash sto perpathma sto pezodromio (an thimasai thn skhnh)..Gia ton Jocker oute kan logos...Asxeta an htan o idanikos lambanontas up opsin oti skinotheths htan o Barton..Den kserw an esy tha ton ksexaseis alla eite s aresei eite oxi einai enas terastios ithopoios pou exei afhsei anekshtilo to shmadi tou sto pagosmio kinhmatografo(ki auto den einai upokeimenikh apopsh alla antikeimeniko gegonos)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. OdysseasGrey m pane kouna ligo to kefali sou .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ακόμα και οι ανώνυμοι σχολιαστές…
    …πάσχουν από σχολιαστικές διαστροφές…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν με χόρτασε αυτό που είπα στον δεύτερο ανώνυμο… θέλω κάτι πιο… χμμ.. εεε.. φφφ.. ουουφφφ..
    Οι υπερβολές του πρώτου (η υπερβολή - όχι μόνο στις τέχνες αλλά γενικότερα - είναι ωραίο θέμα για τους αρθρογράφους μας) παρέσυραν τον δεύτερο σε επιφανειακή κριτική πάνω σ’ ένα θέμα που του αξίζει βαθύτερη ανάλυση – μιας και μπήκε στον κόπο να το αναλύσει.

    Όσο για τον τρίτο θέλω να συμπληρώσω, ρωτώντας τον: σου πάνε, ποιοι σου πάνε; Μοιράσου το μαζί μας…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. opou na nai 8a 3anagyrisei to "taxi" toy seferli o eleeinos aytos h8opoios...pragmatika apo toys xeiroteroys...sthn telikh ti exei kanei???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. a! apo periergeia 8a 8ela n akusw poioi einai oi kalyteroi en zwh tlxstn h8opoioi...xwris pare3hghsh

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τι έγινε εδώ ρε παιδιά; Περσινά ξυνά σταφύλια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...