Τα ζόμπι είναι πάντα της μόδας

Η πρεμιέρα του τηλεοπτικού The Walking Dead στην Αμερική αλλά και η ταυτόχρονη έλευση του στην Ελλάδα την Τρίτη 2 Νοεμβρίου, μας δίνει την ευκαιρία να ασχοληθούμε με ένα από τα πιο ευχάριστα θέματα όλων των εποχών.
Τα ζόμπι!









28 Days Later (2002)

Ο Ντάνι Μπόιλ (Trainspotting) κάθεται στη σκηνοθετική καρέκλα και μας προσφέρει μία από τις καλύτερες ταινίες τρόμου της δεκαετίας που πέρασε. Τα ζόμπι του 28 Days Later δεν έχουν βασανιστικά αργό περπάτημα. Το αντίθετο μάλιστα. Κινούνται ταχύτατα και καταστρέφουν το Λονδίνο μέσα σε λίγες ημέρες.

Η αρρώστια ξεκινάει από ένα γενετικό πείραμα που δεν πήγε καθόλου καλά και εμείς παρακολουθούμε την προσπάθεια μίας ομάδας ανθρώπων να επιβιώσει σε έναν κόσμο που υποθέτουμε ότι έχει πληγεί ολοκληρωτικά.



Dawn of the Dead (2004)

Remake της κλασσικής ταινίας του Τζόρτζ Ρομέρο. Τα ζόμπι καταλαμβάνουν την πόλη, οι επιζώντες βρίσκουν καταφύγιο στο εμπορικό κέντρο και εμείς γινόμαστε θεατές σε μία από τις πιο διασκεδαστικές ταινίες τρόμου των τελευταίων χρόνων. Όσο διασκεδαστικοί μπορεί να είναι οι αποκεφαλισμοί.

Η σκηνοθεσία του Ζακ Σνάιντερ (300, Watchmen) δίνει ένα τεράστιο συν στο τελικό αποτέλεσμα με highlight της ταινίας το εναρκτήριο εικοσάλεπτο.









REC (2007)

Η καλύτερη Ευρωπαϊκή ταινία του είδους. Γυρισμένη στην Ισπανία, με ντοκιμαντερίστικο στυλ, παρακολουθεί μία νεαρή δημοσιογράφο και έναν καμεραμάν που συνοδεύουν την πυροσβεστική σε μία κλήση ρουτίνας.

Το κτίριο σφραγίζεται για άγνωστο λόγο και εμείς παρακολουθούμε την αγωνιώδη προσπάθεια των αποκλεισμένων. Η αστάθεια της κάμερας και το κλειστοφοβικό συναίσθημα, μας χάρισαν γνήσιες ανατριχίλες, που δυστυχώς δεν μπόρεσαν να επαναληφθούν ούτε στο ισπανικό sequel αλλά ούτε και στο αμερικανικό remake.







Zombieland (2009)

Η πιο κουλ ταινία της περασμένης χρονιάς. Με ένα Γούντι Χάρελσον στα καλύτερα του και με την ολιγόλεπτη εμφάνιση του Μπιλ Μάρεϊ να παίρνει τον τίτλο του πιο διασκεδαστικού cameo που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια.

Οι κανόνες επιβίωσης σε έναν κόσμο που έχει καταληφθεί από ζόμπι είναι απλά απολαυστικοί, ενώ οι τίτλοι έναρξης με μουσική υπόκρουση το For Whom The Bell Tolls των Metallica, αποτελούν από μόνοι τους σημείο αναφοράς.







Shaun of the dead (2004)

Τι γίνεται όταν δύο τύποι που βρίσκουν νόημα μόνο στις μπύρες που πίνουν στην αγαπημένη τους παμπ, αναγκάζονται να αντιμετωπίζουν μια στρατιά από ζόμπι στην Αγγλία; Γίνεται το Shaun Of the Dead.

Βρετανικό χιούμορ που τσακίζει, βινύλια που χρησιμοποιούνται για όπλα κόντρα στον εχθρό, δύο τύποι που με κάθε τους κίνηση προκαλούν αυθόρμητα το γέλιο. Το άστρο του Σάιμον Πεγκ έλαμψε για πρώτη φορά τόσο δυνατά κάνοντας πολύ κόσμο να περιμένει με ανυπομονησία κάθε καινούργιο του βήμα.

Ηθικό δίδαγμα; Ότι πρόβλημα και αν αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας μπορεί να λυθεί με μια μπύρα στην παμπ.



http://www.sport-fm.gr/article/301209