Η Λίβερπουλ γιόρτασε χθες 119 χρόνια από την γέννησή της και σας παρουσιάζουμε 10 ιστορικά κεφάλαια που θα πρέπει να γνωρίζετε για τους θρυλικούς "reds" του Μέρσισαϊντ!
Έχοντας κατακτήσει 32 μεγάλους εγχώριους τίτλους (18 Πρωταθλήματα Αγγλίας, 7 Κύπελλα Αγγλίας, 7 Λιγκ Καπ) και 11 Ευρωπαϊκούς (5 Κύπελλα Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ, 3 Κύπελλα UEFA, 3 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ), η Λίβερπουλ έχει κατακτήσει με το σπαθί της μία θέση στην ελίτ των κορυφαίων ομάδων στην ιστορία της "στρογγυλής Θεάς", με την συμπλήρωση 119 χρόνων από την ίδρυσή της να δίνουν μία ακόμα ευκαιρία στους φίλους της να γιορτάσουν για την αγαπημένη τους ομάδα.
Και η αλήθεια είναι πως οι οπαδοί της είναι πάρα πολλοί, όλοι τους άνθρωποι που έζησαν τρομερές και μοναδικές χαρές στις χρυσές εποχές της δεκαετίας του '70 και του '80, που έσφιξε η καρδιά τους μετά την τραγωδία του Χέιζελ το 1985 αλλά και αυτήν του Χίλσμπορο του 1989, που ζουν και αναπνέουν για να δουν την ομάδα τους να σπάει την κατάρα που τη θέλει πλέον εδώ και 21 ολόκληρα χρόνια μακριά από τον τίτλο του πρωταθλητή.
Η Ίδρυση
Ακούγεται παράξενο όμως η πρώτη ομάδα που χρησιμοποίησε ως έδρα το "Άνφιλντ Ρόουντ" ήταν η άσπονδη συμπολίτισσα της Λίβερπουλ, Έβερτον.
Οι μπλε του Μέρσισαϊντ, οι οποίοι ιδρύθηκαν το 1878, ξεκίνησαν να νοικιάζουν το συγκεκριμένο γήπεδο από το 1884 καταβάλλοντας ενοίκιο 100 λιρών, όμως όταν ο πρόεδρος του συλλόγου και ιδιοκτήτης της γης, Τζον Χόουλντινγκ, ανέβασε το ενοίκιο σε 250 λίρες το 1889-1890, επήλθε η ρήξη.
Στις 12 Μαρτίου 1892 η επιτροπή της Έβερτον μαζί με τους περισσότερους παίκτες αποχώρησαν από το γήπεδο προς αναζήτηση νέας ποδοσφαιριστής στέγης (αρνήθηκαν να πληρώσουν περισσότερα για το ενοίκιο), με τον Χόουλντινγκ από την πλευρά του να αποφασίζει ότι θα πρέπει να συνεχιστεί να παίζεται μπάλα σε αυτό το γήπεδο...
Έτσι, μετά από διαβουλεύσεις με τον καλό του φίλο, Μπάρκλεϊ, που ήταν ο πρώτος γραμματέας της Έβερτον, ίδρυσαν στις 15 Μαρτίου του 1892 μία νέα ομάδα, στην οποία έδωσαν το όνομα της πόλης, Λίβερπουλ.
Η πρώτη αίτηση της Λίβερπουλ να ενταχθεί στο εθνικό πρωτάθλημα απορρίφθηκε και έτσι ξεκίνησε την πορεία της από το τοπικό πρωτάθλημα του Λάνκασαϊρ.
Ο πρώτος αγώνας της χρονολογείται την 1η Σεπτεμβρίου 1892 με τη Ρόδεραμ, με τη Λίβερπουλ να επικρατεί με 7-1 μπροστά σε 200 θεατές και τον ΜακΒίαν να σκοράρει το πρώτο τέρμα στην ιστορία της ομάδας.
Την επόμενη σεζόν, η Λίβερπουλ παίρνει άδεια συμμετοχής για τη δεύτερη κατηγορία της Αγγλίας (Football League Second Division), και στο πρώτο παιχνίδι της στις 2 Σεπτεμβρίου 1893 είναι και πάλι νικήτρια.
Το εντυπωσιακό είναι πως στην πρώτη της μόλις σεζόν πήρε το πρωτάθλημα και έτσι ανέβηκε αυτόματα στη μεγάλη κατηγορία, κατακτώντας τον πρώτο τίτλο της ιστορίας της το 1901.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο σύλλογος έβαλε τα χρώματα της πόλης (κόκκινο-άσπρο) στη φανέλα το 1894 ενώ υϊοθέτησε ως σήμα της τον κορμοράνο (σύμβολο της πόλης του Λίβερπουλ) το 1901.
Το Κόκκινο
Για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της, στην εμφάνιση της Λίβερπουλ κυριαρχεί το κόκκινο χρώμα (κόκκινη φανέλα, κόκκινο σορτ και κόκκινες κάλτσες), όμως παλαιότερα έχει φορέσει και άλλο χρώμα στη φανέλα.
Όταν μάλιστα ιδρύθηκε το 1892 η εμφάνισή της έμοιαζει πάρα πολύ με αυτή της συμπολίτισσας Έβερτον, με τα βασικά χρώματα να είναι το μπλε και το άσπρο. Αυτές οι φανέλες "άντεξαν" μέχρι το 1894, χρονιά που ο σύλλογος πήρε τα χρώματα της πόλης.
Όσο για το σύμβολο του κορμοράνου, μπορεί να έγινε το έμβλημα της ομάδας από το 1901 όμως εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη φανέλα το 1955.
Μέχρι το 1964 η Λίβερπουλ φορούσε κόκκινες φανέλες και λευκά σορτσάκια (κάτι που παραπέμπει περισσότερο σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), όμως το 1965 ο πρώτος θρυλικός τεχνικός στην ιστορία της, ο Μπιλ Σάνκλι, αποφάσισε να αλλάξει την εμφάνιση και να την κάνει όλη κόκκινη.
Η πρώτη φορά που η Λίβερπουλ μπήκε στο γήπεδο φορώντας μόνο το κόκκινο χρώμα ήταν στο ευρωπαϊκό παιχνίδι της με την Άντερλεχτ για το Κύπελλο Πρωταθλητριών, όπως αναφέρει ο Ίαν Στ. Τζον στην αυτοβιογραφία του:
"Πίστευε ότι το συγκεκριμένο χρώμα υποδηλώνει δύναμη και προκαλεί φόβο στον αντίπαλο. Ήρθε στα αποδυτήρια μία ημέρα και πέταξε μερικά ζευγάρια κόκκινα σορτσάκια στον Ρόνι Γετς.
"Φορέστε αυτά τα σορτσάκια και να δούμε πως σας πηγαίνουν. Κριστ, Ρόνι, φαίνεστε επιβλητικοί, τρομακτικοί, πανήψυλοι", μας είπε και εγώ του απάντησα:
"Γιατί να μην φοράμε μόνο κόκκινα αφεντικό, γιατί να μην φοράμε και κόκκινε κάλτσες; Ας βγούμε μόνο με κόκκινα". Ο Σάνκλι συμφώνησε στην πρόταση του παίκτη του και μία από τις πιο αναγνωρίσιμες εμφανίσεις στην ιστορία του ποδοσφαίρου είχε γεννηθεί.
Το ΈμβλημαΤο σήμα της Λίβερπουλ υπέστη αρκετές αλλαγές και προσαρμογές με το πέρασμα των χρόνων, ενώ από το 1992 και έπειτα διατηρεί τη μορφή που έχει μέχρι και σήμερα.
Φυσικά, το σήμα έχει ως κεντρικό άξονα τον κορμοράνο, που αποτελεί το σύμβολο της πόλης του Λίβερπουλ, με το πουλί να είναι τοποθετημένο μέσα σε ασπίδα.
Πάνω από την ασπίδα υπάρχει μία αναπαράσταση με τις "Πύλες του Σάνκλι" (η ανέγερσή του έξω από το θρυλικό Άνφιλντ έγινε προς τιμήν του σπουδαίου τεχνικού), ενώ ακριβώς από κάτω υπάρχει επιγραφή με το διάσημο ύμνο του συλλόγου, το "You'll Never Walk Alone".
Όσο για τους δίδυμους πυρσούς, που είναι τοποθετημένοι αριστερά και δεξιά από το σήμα, συμβολίζουν την τραγωδία του Χίλσμπορο, με την φλόγα να είναι αιώνια αναμμένη στη μνήμη των 96 οπαδών της ομάδας που έχασαν τη ζωή τους το 1989 από κατάρρευση εξέδρας εντός του γηπέδου της Σέφιλντ Γουένσντεϊ.
πηγή:sport24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου