by Xrisa-fi
Πριν τα χρόνια περάσουν και σε κάνουν ένα σκεφτικό και γεμάτο νεύρα άνθρωπο αυτής της κοινωνίας, έζησες μια ηλικία που όπως λένε οι μοδάτοι μορφωμένοι, σημαδεύει τη ζωή σου για πάντα. Ήταν η ηλικία που το νερό ήταν πάντα ζεστό όταν ήθελες να κάνεις μπάνιο, το φαγητό άχνιζε πάνω στο τραπέζι ακριβώς την ώρα που πεινούσες και τα παπούτσια σου ήταν καινούργια χωρίς να έχεις δραχμή στον κουμπαρά σου. Πριν τα χρόνια περάσουν, εσύ ήσουν παιδί και αρνιόσουν ότι μια μέρα θα γίνεις αυτό που είσαι τώρα ..μεγάλος.
Έτσι λοιπόν, έχοντας νόστιμο φαγητό, μαλακό κρεβάτι γεμάτο αρκούδια και αυτοκινητάκια έτοιμα πάντα να σου βγάλουν το μάτι την ώρα που κοιμάσαι και δυο γονείς άτυπους υπηρέτες, η μόνη σου έγνοια ήταν πως θα ανακαλύψεις το μαγικό συνδυασμό που ανοίγει το σουσάμι που θα σου φανερώσει την πιο όμορφη εκδοχή αυτού του τόπου, αυτού του τόπου που εξαιτίας των μεγάλων βρίσκεται εκτός τροχιάς. Και ενώ ακροβατείς στα όνειρα σου μη ξέροντας ότι αυτή είναι η μόνη ηλικία που μπορείς να το κάνεις με ελευθερία χρόνου, αυτοί οι άτυποι υπηρέτες σηκώνουν κεφάλι και με το πιο γλυκό τους βλέμμα σου πετούν κατάμουτρα την πιο σκληρή αλήθεια : « τίποτα δεν αλλάζει πια». Άσχετοι γονείς, άσχετοι παππούδες, άσχετοι Αδάμ και Εύα που πούλησαν τον παράδεισο για ένα μήλο και τώρα ζητούν και τα ρέστα.
Όταν ο Ανδρέας Γιαννόπουλος οραματίστηκε ένα διαφορετικό κόσμο είχε όλη τη ζεστασιά που χρειάζεται ένα παιδί για να ονειρεύεται, είχε άτυπους υπηρέτες και το μαγικό συνδυασμό, δεν είχε όμως τα περιθώρια που είχαν όλοι οι άλλοι. Ίσως να φταίει ο περιορισμένος του χρόνος που κάνεις δεν τόλμησε να του πει την «αλήθεια» για τον κόσμο μας και ο Ανδρέας κατάφερε και άνοιξε το σουσάμι . Ο Ανδρέας δεν είχε κανέναν να του πει ότι δε μπορεί να τα καταφέρει.
15+1 χρόνια μετά το όνειρο του δεκάχρονου αγοριού ζωντανεύει σε καθένα από τα 274 παιδιά που φιλοξενεί το «Χαμόγελο του παιδιού» έχοντας συνοδοιπόρους ειδικούς και εθελοντές, οι οποίοι ενωμένοι προσπαθούν να αποδείξουν ότι ο κόσμος έστω και στις πτυχές του μπορεί να αλλάξει. Με σύμμαχο το τελευταίο γράμμα του μικρού ιδρυτή και με το πιο μεγάλο χαμόγελο, άνθρωποι γεμάτοι αγάπη ψάχνουν και βρίσκουν τρόπους να απαλύνουν τον παιδικό πόνο, παλεύουν καθημερινά σε νοσοκομεία, σπίτια και γραμμές ψυχολογικής υποστήριξης να μη σβήσει το χαμόγελο.
Τριακόσιοι ειδικοί και τέσσερις χιλιάδες εθελοντές μάχονται για το αυτονόητο δικαίωμα στη χαρά των παιδιών. Εθελοντές ονείρων, με πνοές αγάπης και φιλιά ζωής για να κρατούν την αλυσίδα ενωμένη. Εθελοντής σημαίνει αγάπη και όχι οίκτος. Ο οίκτος είναι γι’ αυτούς που δεν έχουν τίποτα να δώσουν ψάχνοντας να εξαγοράσουν την αγάπη των πιο αδύναμων. Εθελοντής σημαίνει στα 23 σου να έχεις εννέα παιδιά και να τ’ αγαπάς απ’ την πρώτη στιγμή, σημαίνει να δίνεις χωρίς να περιμένεις τίποτα να πάρεις. Το να είσαι εθελοντής σημαίνει η καρδία σου να μη ξεφουσκώνει ποτέ, η πίστη σου να μη σ’ εγκαταλείπει στιγμή γι’ αυτό που ο Ανδρέας ονειρεύτηκε, ένα σπίτι όπου όλα τα παιδιά θα είναι ίσα και θα χαμογελούν. Εθελοντής είσαι όταν σταματάς να κρίνεις την κοινωνία και μπαίνεις μέσα σ’ αυτήν προσπαθώντας να την αλλάξεις, χωρίς μοιρολατρίες, όταν μπορείς να αντιληφτείς ότι το παιδί με τα σωληνάκια απέναντι σου δεν έχει ανάγκη τα δάκρυα σου, αλλά το πιο μεγάλο σου χαμόγελο, την πιο απαλή αγκαλιά σου.
Η σεξουαλική κακοποίηση, η οικογενειακή βία, τα εγκαταλειμμένα παιδιά, καθώς και τα παιδιά σαν τον Ανδρέα είναι υπόθεση όλων μας. Κάνεις δεν έχει το δικαίωμα να κλείνει τα μάτια όταν μιλάμε για παιδικές ψυχές, όταν μιλάμε για το σήμερα που σύντομα θα γίνει αύριο. Χρέος όλων μας είναι αυτά τα παιδιά να βγουν πιο δυνατοί στον κόσμο που δεν οραματίστηκαν αλλά που θα ζήσουν.
Το χαμόγελο του παιδιού είναι το χαμόγελο του θεού γι’ αυτό υπερασπιστείτε το .
Υ.Γ. Στο 1056 καλείτε 24 ώρες το 24ωρο 345 μέρες το χρόνο χωρίς χρέωση κάνοντας καταγγελίες για εξαφανισμένα παιδιά ή παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο.
Στήριξη στο χαμόγελο του παιδιού:
Καλέστε στο 14545 από σταθερό (χρέωση 2,27E ανά κλήση) ή κινητό (2,46 Ε ανά κλήση)
Στείλτε μήνυμα στο 54020 τη λέξη ΧΑΜΟΓΕΛΟ ή XAMOGELO (χρέωση 2,46 Ε ανά SMS)
ΓΙΝΕ ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ
Πριν τα χρόνια περάσουν και σε κάνουν ένα σκεφτικό και γεμάτο νεύρα άνθρωπο αυτής της κοινωνίας, έζησες μια ηλικία που όπως λένε οι μοδάτοι μορφωμένοι, σημαδεύει τη ζωή σου για πάντα. Ήταν η ηλικία που το νερό ήταν πάντα ζεστό όταν ήθελες να κάνεις μπάνιο, το φαγητό άχνιζε πάνω στο τραπέζι ακριβώς την ώρα που πεινούσες και τα παπούτσια σου ήταν καινούργια χωρίς να έχεις δραχμή στον κουμπαρά σου. Πριν τα χρόνια περάσουν, εσύ ήσουν παιδί και αρνιόσουν ότι μια μέρα θα γίνεις αυτό που είσαι τώρα ..μεγάλος.
Έτσι λοιπόν, έχοντας νόστιμο φαγητό, μαλακό κρεβάτι γεμάτο αρκούδια και αυτοκινητάκια έτοιμα πάντα να σου βγάλουν το μάτι την ώρα που κοιμάσαι και δυο γονείς άτυπους υπηρέτες, η μόνη σου έγνοια ήταν πως θα ανακαλύψεις το μαγικό συνδυασμό που ανοίγει το σουσάμι που θα σου φανερώσει την πιο όμορφη εκδοχή αυτού του τόπου, αυτού του τόπου που εξαιτίας των μεγάλων βρίσκεται εκτός τροχιάς. Και ενώ ακροβατείς στα όνειρα σου μη ξέροντας ότι αυτή είναι η μόνη ηλικία που μπορείς να το κάνεις με ελευθερία χρόνου, αυτοί οι άτυποι υπηρέτες σηκώνουν κεφάλι και με το πιο γλυκό τους βλέμμα σου πετούν κατάμουτρα την πιο σκληρή αλήθεια : « τίποτα δεν αλλάζει πια». Άσχετοι γονείς, άσχετοι παππούδες, άσχετοι Αδάμ και Εύα που πούλησαν τον παράδεισο για ένα μήλο και τώρα ζητούν και τα ρέστα.
Όταν ο Ανδρέας Γιαννόπουλος οραματίστηκε ένα διαφορετικό κόσμο είχε όλη τη ζεστασιά που χρειάζεται ένα παιδί για να ονειρεύεται, είχε άτυπους υπηρέτες και το μαγικό συνδυασμό, δεν είχε όμως τα περιθώρια που είχαν όλοι οι άλλοι. Ίσως να φταίει ο περιορισμένος του χρόνος που κάνεις δεν τόλμησε να του πει την «αλήθεια» για τον κόσμο μας και ο Ανδρέας κατάφερε και άνοιξε το σουσάμι . Ο Ανδρέας δεν είχε κανέναν να του πει ότι δε μπορεί να τα καταφέρει.
15+1 χρόνια μετά το όνειρο του δεκάχρονου αγοριού ζωντανεύει σε καθένα από τα 274 παιδιά που φιλοξενεί το «Χαμόγελο του παιδιού» έχοντας συνοδοιπόρους ειδικούς και εθελοντές, οι οποίοι ενωμένοι προσπαθούν να αποδείξουν ότι ο κόσμος έστω και στις πτυχές του μπορεί να αλλάξει. Με σύμμαχο το τελευταίο γράμμα του μικρού ιδρυτή και με το πιο μεγάλο χαμόγελο, άνθρωποι γεμάτοι αγάπη ψάχνουν και βρίσκουν τρόπους να απαλύνουν τον παιδικό πόνο, παλεύουν καθημερινά σε νοσοκομεία, σπίτια και γραμμές ψυχολογικής υποστήριξης να μη σβήσει το χαμόγελο.
Τριακόσιοι ειδικοί και τέσσερις χιλιάδες εθελοντές μάχονται για το αυτονόητο δικαίωμα στη χαρά των παιδιών. Εθελοντές ονείρων, με πνοές αγάπης και φιλιά ζωής για να κρατούν την αλυσίδα ενωμένη. Εθελοντής σημαίνει αγάπη και όχι οίκτος. Ο οίκτος είναι γι’ αυτούς που δεν έχουν τίποτα να δώσουν ψάχνοντας να εξαγοράσουν την αγάπη των πιο αδύναμων. Εθελοντής σημαίνει στα 23 σου να έχεις εννέα παιδιά και να τ’ αγαπάς απ’ την πρώτη στιγμή, σημαίνει να δίνεις χωρίς να περιμένεις τίποτα να πάρεις. Το να είσαι εθελοντής σημαίνει η καρδία σου να μη ξεφουσκώνει ποτέ, η πίστη σου να μη σ’ εγκαταλείπει στιγμή γι’ αυτό που ο Ανδρέας ονειρεύτηκε, ένα σπίτι όπου όλα τα παιδιά θα είναι ίσα και θα χαμογελούν. Εθελοντής είσαι όταν σταματάς να κρίνεις την κοινωνία και μπαίνεις μέσα σ’ αυτήν προσπαθώντας να την αλλάξεις, χωρίς μοιρολατρίες, όταν μπορείς να αντιληφτείς ότι το παιδί με τα σωληνάκια απέναντι σου δεν έχει ανάγκη τα δάκρυα σου, αλλά το πιο μεγάλο σου χαμόγελο, την πιο απαλή αγκαλιά σου.
Η σεξουαλική κακοποίηση, η οικογενειακή βία, τα εγκαταλειμμένα παιδιά, καθώς και τα παιδιά σαν τον Ανδρέα είναι υπόθεση όλων μας. Κάνεις δεν έχει το δικαίωμα να κλείνει τα μάτια όταν μιλάμε για παιδικές ψυχές, όταν μιλάμε για το σήμερα που σύντομα θα γίνει αύριο. Χρέος όλων μας είναι αυτά τα παιδιά να βγουν πιο δυνατοί στον κόσμο που δεν οραματίστηκαν αλλά που θα ζήσουν.
Το χαμόγελο του παιδιού είναι το χαμόγελο του θεού γι’ αυτό υπερασπιστείτε το .
Υ.Γ. Στο 1056 καλείτε 24 ώρες το 24ωρο 345 μέρες το χρόνο χωρίς χρέωση κάνοντας καταγγελίες για εξαφανισμένα παιδιά ή παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο.
Στήριξη στο χαμόγελο του παιδιού:
Καλέστε στο 14545 από σταθερό (χρέωση 2,27E ανά κλήση) ή κινητό (2,46 Ε ανά κλήση)
Στείλτε μήνυμα στο 54020 τη λέξη ΧΑΜΟΓΕΛΟ ή XAMOGELO (χρέωση 2,46 Ε ανά SMS)
ΓΙΝΕ ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ
noiwthw polu tuxeri pou exw ena aggeloudi kai mporw na tou prosferw tosi agapi kai pragmatika to xamogelo tou einai i dunami mou!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήnoiwthw polu tuxeri pou se enan tetoio kosmo pou zoume, uparxoun atoma san kai esena pou prosferoun tin agapi tous aploxera se mikres psuxoules alla me terastia dunami!!!!
to na eisai ethelontis se ena tetoio idruma, einai ola auta pou eipes kai polu perissotera gia auta ta paidakia ta opoia akoumpoun ta oneira tous sta xeria sas... na se exei kala o theos esena kai tous upoloipous 4.000(!!!) anthrwpous pou kathimerina katathtete ton xrono sas, tin energeia sas, tin agapi sas, tin psuxi sas, ton eauto sas!!! mpravo sas.. kali sunexeia kai kali dunami!!! :) kelly
xray, μην σχολιάσεις το … σχόλιο θα μας … επικηρύξουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήkelly omorfa auta p ipes ala den akougode toso altrouistika..perissotero egoistika tha elega.episis ta perisotera apo auta ta pedia distixos den ine akrivos ageloudia.
ΑπάντησηΔιαγραφήXray περιμένω πως και πως να σχολιάσεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήxray μη τον ακούς… κάνε τη διαφορά…
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυδέν σχόλιον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα κάνετε και κάτι μόνοι σας.
to xamogelo tou paidiou den einai idruma thelw na pw edw epishs mathepeze kai xray parakalw to sxolio sas..mathepeze ksereis oti panta thelw th gnwmh sou ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπάνια μπορώ να αρνηθώ κάτι σε μια γυναίκα, ακόμα και όταν το ζητάει τόσο ευγενικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν κατάλαβα καλά, αγαπητό xrysa-fi, ασχολήθηκες εθελοντικά με το χαμόγελο του παιδιού. Έκανες πολύ καλά.
Γιατί όμως το έκανες; Ποιος ήταν ο δικός σου λόγος; Έχεις αναρωτηθεί;
Πέρα όμως από την προσωπική μας ψυχανάλυση, η πρωτοβουλία αυτή, απαντάει σε ένα πραγματικό και πολύ δύσκολο στη λύση του πρόβλημα, που είναι η κακομεταχείριση ενός μέρους της κοινωνίας από την υπόλοιπη. Φαντάζομαι ότι αυτό είναι το ζήτημα στο οποίο θέλεις τοποθέτηση.
Όσον αφορά αυτό λοιπόν, προσωπικά δεν ξεχωρίζω τα παιδιά από οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο, ή άλλη έμβια ύπαρξη και σε μια επίδειξη θράσους, θα βάλω μέσα και τα ανόργανα υλικά. Γι αυτό, δεν αξιολογώ το χαμόγελο της γαζέλας ως πολυτιμότερο από αυτό του κροκόδειλου. Τι σημαίνει αυτό; Ότι σε μια λειτουργική κοινωνία, τέτοιες πρωτοβουλίες δεν θα είχαν νόημα. Φυσικά και δεν ζούμε σε μια τέτοια κοινωνία, αλλά δεν κάνει κακό να ξέρουμε που θέλουμε να πάμε.
Εντάξει λοιπόν, στον εικοστό πρώτο αιώνα της ύπαρξης του πολιτισμού μας, μετά και τη βιομηχανική επανάσταση, μετά από τη μακροχρόνια δράση φιλο - διαφόρων οργανώσεων, ιδρυμάτων, συλλόγων, τι μπορούμε να διαπιστώσουμε; Ότι τα χάσματα που προσπαθούν να επουλώσουν αυτές οι οργανώσεις, συνέχεια βαθαίνουν και πολλαπλασιάζονται. Είτε αφορά τις γυναίκες που αγοράζονται και πουλιούνται ως σύγχρονοι σκλάβοι, ή που ζουν στο Αφγανιστάν, ή τα παιδιά που κακοποιούνται, ή τους μετανάστες, αλλά και τα ζώα, τα πουλιά, τα φυτά, τα δάση, τα ποτάμια, οντότητες με μια ψυχή που δεν καταλαβαίνουμε και που θεωρούμε ότι μπορούμε να θυσιάσουμε για τους δικούς μας εκάστοτε σκοπούς.
Κοινός παρονομαστής σε όλα αυτά νομίζω ότι είναι η ανθρώπινη ηλιθιότητα. Αυτή που μπορεί να μας πάει μέχρι τον αστερισμό του Βέγα, αν τη μετατρέπαμε σε κινητική ενέργεια, όπως λέει και ο Τσιφόρος.
Η ηλιθιότητά μας είναι που δημιουργεί όλες αυτές τις καταστάσεις και η ίδια ηλιθιότητα είναι που μας εμποδίζει να τις εξαλείψουμε.
Στο δια ταύτα τώρα. Πιστεύω ότι η όποια προσπάθεια σε αυτή την κατεύθυνση, είναι επιθυμητή, γιατί αν μη τι άλλο, βοηθάει αυτόν που κάνει την προσπάθεια να αντιληφθεί το μέγεθος της ηλιθιότητας που λέγαμε. Η μόνη μου ένσταση, είναι ως προς την ανάμιξη του συναισθήματος σε όλα αυτά, κάτι που αποδυναμώνει και αποπροσανατολίζει την όλη προσπάθεια. Νομίζω ότι θα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε σαν τους γιατρούς. Αν εμπλέξουμε οποιοδήποτε συναίσθημα στην αντιμετώπισή μας, έχουμε βάλει πλώρη για την αποτυχία. Και εσύ φαίνεται ότι είσαι πολύ επιρρεπής σε αυτό τον τομέα. Κάνω λάθος;
ΥΓ. Όπως είδες σου απάντησα, αν και έχω δηλώσει ότι δεν θα απαντάω σε σχόλια γραμμένα σε greeklish. Θα σε παρακαλούσα αν θέλεις να συνεχίσουμε αυτή την όμορφη σχέση, να γράφεις σε ελληνικά ή αγγλικά. Να σου πω την αλήθεια, θεωρώ εντελώς απαράδεκτο μια κοπέλα που γράφει όπως εσύ να ξεπέφτει σε αυτό το ιδίωμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣειρά μου, μιας κι εγώ σπάνια μπορώ να αρνηθώ κάτι σε μια γυναίκα, ακόμα και όταν το ζητάει τόσο ευγενικά. Δεν θα εμβαθύνω όμως τόσο, ειδικά στα περί ηλιθιότητας – αν και τρέφω μια ιδιαίτερη αδυναμία στον Τσιφόρο και τις … ιδέες του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν… ο οργανωμένος εθελοντισμός τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, έχει πάρει διαστάσεις που υπερβαίνουν τις παλιές εμπειρίες της παραδοσιακής φιλανθρωπίας. Η οργανωμένη εθελοντική δράση, τείνει να καταστεί μια σημαντική συνιστώσα της κοινωνίας των πολιτών. Λέγοντας κοινωνία των πολιτών, εννοώ όλη εκείνη τη σφαίρα των κοινωνικών σχέσεων που γεννώνται αυθόρμητα ως προϊόν της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι.
Οπότε… η αξιολόγηση του προσωπικού συμφέροντος στο πλαίσιο ενός ευρύτερου κοινωνικού συμφέροντος, ο αλτρουιστικός προορισμός των αποτελεσμάτων της δραστηριότητας του καθενός μας, αλλά και η διαδικασία πραγμάτωσης, δεν μπορεί παρά να έχει θετικά αποτελέσματα.
Πόσο μάλλον αυτό που λέμε κοινωνικός εθελοντισμός, δηλαδή την μορφή που είναι προσανατολισμένη στην παροχή κοινωνικής φροντίδας σε πρόσωπα που βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης – εγκαταλελειμμένα παιδιά, τοξικοεξαρτημένοι, κακοποιημένες γυναίκες, χρόνιοι ασθενείς, μετανάστες, άστεγοι, αλλά και άτομα τρίτης ηλικίας όπως… εγώ και το alter ego μου που πιστεύουμε πως το γράψιμό σου είναι πολλά υποσχόμενο!