Η συνεισφορά του αποτελεί σταθµό στην ανάπτυξη της µοντέρνας Ιατρικής, καθώς περισσότερο από 10% των ζευγαριών παγκοσµίως δεν µπορεί να επιτύχει εγκυµοσύνη µε φυσικό τρόπο. Στις αρχές του 1950 ο Εντουαρντς οραµατίστηκε ότι η εξωσωµατική γονιµοποίηση θα µπορούσε να αντιµετωπίσει το πρόβληµα της υπογονιµότητας. Εργάστηκε συστηµατικά για να επιτύχει τον στόχο του και κατάφερε να κάνει γονιµοποίηση σε ανθρώπινα κύτταρα ωαρίου σε δοκιµαστικό σωλήνα (τριβλία κυτταρικής καλλιέργειας). Η προσπάθειά του στέφθηκε µε επιτυχία στις 25 Ιουλίου 1978, όταν γεννήθηκε το πρώτο παιδί του δοκιµαστικού σωλήνα.
Ο βρετανός επιστήµονας άρχισε τη βασική έρευνα στη βιολογία της γονιµοποίησης τη δεκαετία του 1950. Γρήγορα συνειδητοποίησε πως η γονιµοποίηση έξω από το ανθρώπινο σώµα µπορούσε να αποτελέσει µια πιθανή θεραπεία της υπογονιµότητας. Και ενώ κάποιοι επιστήµονες έδειχναν µέσω των πειραµάτων τους ότι ωάρια από κουνέλια θα ήταν δυνατόν να γονιµοποιηθούν σε δοκιµαστικούς σωλήνες όταν προστίθενται σπερµατοζωάρια, ο Εντουαρντς αποφάσισε να διερευνήσει αν παρόµοια µέθοδος µπορούσε να χρησιµοποιηθεί και για τα ανθρώπινα ωάρια. Το 1969 η προσπάθειά του στέφθηκε µε επιτυχία, όταν πρώτη φορά ανθρώπινο ωάριο γονιµοποιήθηκε σε δοκιµαστικό σωλήνα. Εκτός όµως από αυτή την επιτυχία, παρέµενε ένα µείζον πρόβληµα: το γονιµοποιηµένο ωάριο δεν αναπτύχθηκε πέραν της πρώτης διαίρεσης. Ο Εντουαρντς υποπτεύθηκε ότι τα ωάρια που θα ωρίµαζαν εντός των ωοθηκών και στη συνέχεια θα µετακινούνταν για εξωσωµατική γονιµοποίηση, θα λειτουργούσαν καλύτερα. Ετσι, αναζήτησε και τους πιθανούς τρόπους ασφαλούς απόκτησης τέτοιων ωαρίων.
Το πείραµα και η πράξη
Τότε συνάντησε τον γυναικολόγο Πάτρικ Στέπτοου και µαζί κατάφεραν να µετατρέψουν την εξωσωµατική γονιµοποίηση από πειραµατική µέθοδο σε ιατρική πρακτική. Ο Στέπτοου ήταν ένας από τους πρωτοπόρους της λαπαροσκόπησης, τεχνικής που ήταν τότε νέα και αµφισβητούµενη.
Η λαπαροσκόπηση επέτρεπε την επισκόπηση των ωοθηκών µέσω ειδικού εργαλείου, αλλά σε αυτή την περίπτωση χρησιµοποιήθηκε και για την αφαίρεση ωαρίων από τις ωοθήκες. Τα γονιµοποιηµένα ωάρια διαιρέθηκαν µερικές φορές και σχηµάτισαν έµβρυα οκτώ κυττάρων.
Αυτές οι πρώτες µελέτες ήταν πολλά υποσχόµενες, αλλά το Συµβούλιο Ιατρικών Ερευνών αποφάσισε να µη χρηµατοδοτήσει τη συνέχιση της έρευνας, η οποία επιπλέον αποτέλεσε θέµα για έντονες ηθικές αντιπαραθέσεις. Χάρη σε ιδιωτική χρηµατοδότηση, οι Εντουαρντς και Στέπτοου συνέχισαν την έρευνα.
Το 1978 η Λέσλεϊ και ο Τζον Μπράουν έφτασαν στην κλινική ύστερα από εννέα χρόνια αποτυχηµένων προσπαθειών για την απόκτηση παιδιού. Σε αυτό το ζευγάρι Βρετανών εφαρµόστηκε πρώτη φορά η µέθοδος της εξωσωµατικής γονιµοποίησης. Οταν το γονιµοποιηµένο ωάριο έφτασε σε επίπεδο οκτώ κυττάρων εµφυτεύτηκε στο σώµα της κ. Μπράουν. Ενα υγιές µωρό γεννήθηκε µε καισαρική στις 25 Ιουλίου 1978.
«Με ρωτούσαν πώς χώρεσα σε έναν δοκιµαστικό σωλήνα»
Η ΓΕΝΝΗΣΗ της Λουίζ Μπράουν έγινε πρώτη είδηση σχεδόν σε όλα τα µέσα ενηµέρωσης, µε κάποιους δηµοσιογράφους να κάνουν ακόµη και τους καθαριστές της κλινικής προκειµένου να φτάσουν στην πηγή της είδησης. Από τότε περισσότερα από τέσσερα εκατοµµύρια παιδιά έχουν γεννηθεί µε την ίδια µέθοδο σε ολόκληρο τον κόσµο, µεταξύ των οποίων και η µικρότερη αδερφή της Λουίζ. Η ίδια έµαθε για την «ιδιαιτερότητά» της λίγο πριν συµπληρώσει τα πέντε της χρόνια.
Το βίντεο της γέννησης
Οι γονείς της έδειξαν στην κόρη τους το βίντεο της γέννησής της θέλοντας να την προετοιµάσουν για τις αδιάκριτες ερωτήσεις που θα της έκαναν τα άλλα παιδιά στο σχολείο.
Δεν έπεσαν έξω: «Με ρωτούσαν πώς χώρεσα σε έναν δοκιµαστικό σωλήνα και άλλα τέτοια πράγµατα», θα αποκάλυπτε η ίδια αργότερα. Την εποχή εκείνη η Λουίζ αισθανόταν µόνη και πίστευε ότι δεν ήταν φυσιολογική. Ξεπέρασε όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήµατα µε τη γέννηση της αδελφής της. Στα πρόσωπα των Ρόµπερτ Εντουαρντς και Πάτρικ Στέπτοου έβλεπε δυο αγαπηµένους «θείους». Τακτικές επισκέψεις
Οι δύο επιστήµονες παρακολουθούσαν εξάλλου στενά την εξέλιξή της και η οικογένειά της τους επισκεπτόταν τακτικά στα σπίτια τους. Οταν ο Πάτρικ Στέπτοου πέθανε το 1988, η 10χρονη Λουίζ αισθάνθηκε ότι έχασε ένα «αγαπηµένο µέλος της οικογένειάς της». «Είναι λίγο τροµακτικό να είσαι το πρώτο παιδί του σωλήνα, αλλά µου προκαλεί ένα ευχάριστο συναίσθηµα η σκέψη ότι εάν δεν είχα γεννηθεί εγώ δεν θα είχαν έρθει στη ζωή πολλά παιδιά µετά από µένα», είχε δηλώσει σε µια εκδήλωση πριν από πέντε χρόνια. Σήµερα, η Λουίζ Μπράουν εργάζεται σε µια εταιρεία στο Μπρίστολ. Στα 28 της χρόνια έγινε το πρώτο «παιδί του σωλήνα» που έφερε στον κόσµο το δικό του παιδί. Ο τοκετός της ήταν φυσιολογικός.
«Περίµενε κόσµος µε αγωνία έξω από το χειρουργείο»
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Στέφανος Κρίκκης
«ΚΥΡΙΕ ΚΤΕΝΑ, ετοιµαστείτε για χειρουργείο. Σε µία ώρα, θα γίνει καισαρική τοµή...», ακούστηκε η φωνή της νοσοκόµας από τη µισάνοιχτη πόρτας. Και µόλις ο νεαρός τότε γυναικολόγος άρχισε να κατεβαίνει τα σκαλιά για να φθάσει στο χειρουργείο, πισωπάτησε εµβρόντητος. «Τι είναι όλος αυτός ο κόσµος εδώ µέσα;» αναρωτήθηκε. «Πρώτη φορά έβλεπα να συµβαίνει κάτι τέτοιο. Ακόµη και µπροστά στην πόρτα του χειρουργείου, που κανονικά απαγορεύεται, υπήρχε κόσµος που περίµενε µε αγωνία», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Στέλιος Κτενάς. Ηταν απόγευµα της 20ής Ιανουαρίου 1982. Στο χειρουργείο βρισκόταν µια νεαρή γυναίκα από τη Θεσσαλονίκη, η κ. Στέλλα Ιορδανίδου, η πρώτη γυναίκα στην Ελλάδα που είχε µείνει έγκυος µε την µέθοδο της εξωσωµατικής γονιµοποίησης.
«Εγώ εκείνη τη µέρα εφηµέρευα στο Μαιευτήριο Μητέρα και αµέσως κατέβηκα στο χειρουργείο για να πραγµατοποιήσουµε την επέµβαση. Μέχρι τότε, κανείς δεν µου είχε πει ότι σε λίγα λεπτά επρόκειτο να γεννηθεί στην Ελλάδα το πρώτο "παιδί του σωλήνα", όπως αποκαλούσαν τότε τα ελάχιστα παιδιά που είχαν έρθει στον κόσµο µε εξωσωµατική γονιµοποίηση» εξηγεί ο κ. Κτενάς.
Συνεχίζοντας την αφήγησή του αναφέρει: «Μια νεαρή γυναίκα δεν µπορεί να αποκτήσει παιδί λόγω γυναικολογικού προβλήµατος. Προσπαθεί 10 χρόνια να το καταφέρει. Με τη βοήθεια του Αλκιβιάδη Κόλλια πηγαίνει στο Λονδίνο.
Μαζί κι ο άντρας της. Συναντά τον Στέπτοου που της χαρίζει το θαύµα της µητρότητας. Ερχεται στην Ελλάδα, κυοφορεί, όλα πάνε τέλεια, καµία επιπλοκή και αυτή τη στιγµή κάτω από έξι ζευγάρια µάτια, µια νέα ζωή γεννιέται!».
Το παιδί ήταν υγιέστατο θυµάται ο κ. Στ. Κτενάς. Και η µητέρα το ίδιο. «Οµως ο απόηχος εκείνης της στιγµής, εκείνης της απλής καισαρικής επέµβασης, θα αργούσε να κοπάσει». Για µέρες χτυπούσαν τα τηλέφωνα από συναδέλφους αλλά και δηµοσιογράφους διαφόρων χωρών. «Μας ρωτούσαν πληροφορίες για τη µητέρα, για το πώς πήγε η επέµβαση, πώς ήταν το παιδί». Ηταν κορίτσι.
exothema.gr
ta nea
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου