Για την διαμαρτυρία φιλόζωων στην Πεντέλη

Σήμερα ένοιωσα στο πετσί μου, τη ματαιότητα των αγώνων
που δίνουμε μιά χούφτα άνθρωποι, γιά να στηρίξουμε τα
δικαιώματα των ζώων, εναντίον όχι μόνο της αδιαφορίας
και της αναλγησίας του κράτους, αλλά και των ίδιων των
φιλόζωων, των δήθεν, που χτυπιούνται ανταλάσσοντας
δεκάδες μυνήματα αγανάκτησης στο διαδίκτυο, που
καλούν τους υπόλοιπους φιλόζωους σε συγκεντρώσεις
διαμαρτυρίας, που κριτικάρουν πολλές φορές ανεύθυνα,
που έχουν γνώμη και άποψη γιά όλα, ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ, ΑΠΟΥΣΙΑΖΟΥΝ.
Είναι πολύ εύκολο να...διαδηλώνεις από τον υπολογιστή σου,
αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο να αφήνεις τη ζεστασιά του
κρεββατιού σου και να τρέχεις πρωϊνιάτικα στα όρη και στα
βουνά, γιά να διαδηλώσεις γιά 10 πλάσματα που σφάδαζαν
μέχρι να ξεψυχήσουν, από φρικτούς πόνους, στο χώρο που
ήταν το σπίτι τους, μπροστά στα μάτια των παιδιών που
ήταν οι φίλοι τους, στο Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης.

17 ΑΤΟΜΑ ήμασταν όλοι κι όλοι. Μετά από τόση
κινητοποίηση, από τόσα μυνήματα αγανάκτησης, που
κατέκλυσαν το διαδίκτυο. 17 ΑΤΟΜΑ στέκονταν μέσα στη
παγωνιά, γραφικές φιγούρες, που αυτή η ίδια η εικόνα τους,
διαδήλωνε και πιστοποιούσε την ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ουσιαστικής
φιλοζωϊκής συνείδησης και υπευθυνότητας.
Αυτή είναι η δύναμη των ενεργών φιλόζωων, όχι μόνο σε
αυτή την περίπτωση, αλλά και σε πολλές άλλες που έχω
παρευρεθεί. Μιά χούφτα ανθρώπων που διαδηλώνουν, όποτε
καλούνται και χαρακτηρίζονται γραφικοί.
Λυπάμαι πάρα πολύ. Ετσι όμως δεν κερδίζονται οι αγώνες.
Δεν μπορείς να διαδηλώσεις, να διαμαρτυρηθείς και να σε
πάρουν στα σοβαρά, όταν δεν παρουσιάζεις ισχύ.
Με παρουσία 17 άτομων, το μόνο που κερδίζεις είναι
το σαρδόνιο χαμόγελο του Δημάρχου της περιοχής, που
εμφανίστηκε μηχανόβιος με συνεπιβάτη αξιοματούχο!!!
της αστυνομίας και τα συγκαταβατικά μειδιάματα των
περαστικών, που προσπερνούσαν βιαστικά πηγαίνοντας στη
δενδροφύτευση της Πεντέλης.
«εντάξει, μωρέ. 10 σκύλοι λιγότεροι. Και τι έγινε?»


Το κείμενο ήρθε στο mail των Καλτσών και δεν υπογράφεται.