Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Το Μουντομπάσκετ του Ντουράντ!


Share

Χρειάστηκαν 16 ολόκληρα χρόνια για να επιστρέψει η Αμερική, η χώρα που γέννησε το μπάσκετ, στην κορυφή σ’ ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Για να τα καταφέρει – όπως συμβαίνει πάντα σε καταστάσεις κρίσης – χρειάστηκε να επιστρέψει στα βασικά και να εμφανίσει στο παρκέ τον επόμενο σούπερ σταρ του αθλήματος!


Το μπάσκετ έχει τους δικούς του θεούς. Οποιος δεν τους σέβεται, αργά ή, γρήγορα πληρώνει το τίμημα. Σεβασμός! Είναι η λέξη κλειδί! Σεβασμός στον εαυτό σου, σεβασμός στον συμπαίκτη σου, σεβασμός στον προπονητή σου, σεβασμός στον αντίπαλο, σεβασμός στον φίλαθλο, σεβασμός στο άθλημα!

Μπορείς να κοροϊδέψεις πολλούς για λίγο καιρό, λίγους για πολύ καιρό, αλλά όχι όλους για πάντα.
Η Αμερική έστειλε στην Τουρκία μια ομάδα που σεβόταν την αποστολή της, σεβάστηκε τον εαυτό της, τους αντιπάλους της. Γι’ αυτό και πήρε το χρυσό μετάλλιο άξια και δίκαια, με τον πιο εμφατικό τρόπο.

Χρειάστηκε οι άνθρωποι που κρατούν στα χέρια τους την τύχη της USA Basketball να δουν σοβαρά την δουλειά τους. Επεισαν το 2005 τον Σιζέφσκι να μπει επικεφαλής του προγράμματος. Ο κόουτς του Ντιουκ είναι ένα από τα πιο λαμπρά μυαλά του μπάσκετ. Χρειάστηκε, όμως, χρόνο για ν’ αντιληφθεί τι ακριβώς έπρεπε να κάνει για να κερδίσει. Μετά χρειάστηκε περισσότερο χρόνο, για να πείσει τους παίκτες του  - που δεν είναι ποτέ οι ίδιοι κάθε καλοκαίρι- ότι αν ήθελαν την πρώτη θέση έπρεπε να κάνουν τα κάτωθι:

•    Τέρμα ο χαβαλές και τα βεντετιλίκια! Ναι έχετε εκατομμύρια δολάρια στους λογαριασμούς σας, ναι μπορείτε να βάλετε καλάθι και με τακουνάκι , αλλά αν θέλετε να νικήσετε πρέπει ένα μήνα να είστε σοβαροί και συγκεντρωμένοι στην αποστολή σας, για να είστε έτοιμοι την ώρα που πρέπει.

•    Τέρμα η αεράμυνα! Αν θέλετε να νικήσετε πρέπει να παίξετε σκληρά στην άμυνα, να πιέσετε την μπάλα, να κυνηγήσετε κάθε φάση χωρίς καμία εξαίρεση, επί 40 λεπτά, επί εννέα αγώνες!

•    Κάθε φορά που θα πιάνετε την μπάλα θα πρέπει να κάνετε σπριντ με όλη σας την ταχύτητα. Εκεί –και στην άμυνα - θα φανεί η διαφορά σας στην αθλητική ικανότητα σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο.

•    Στην οργανωμένη επίθεση πρέπει να σταματήσετε να προσπαθείτε να κάνετε άλμα πάνω από τον αντίπαλο για να φτάσετε στο αντίπαλο καλάθι. Θα πρέπει να είστε έτοιμοι να σουτάρετε την μπάλα και να έχετε αποστάσεις μεταξύ σας, για να μην τρακάρετε ο ένας πάνω στον άλλο έτσι όπως ορμάτε στο καλάθι (σαν κατσίκια)!

•    Κι όταν χάνουμε την μπάλα θα πρέπει να γυρνάμε σαν αστραπή στην άμυνα, για να μαρκάρουμε πρώτα από όλα το σουτ. Ο υπόλοιπος κόσμος ξέρει να σουτάρει για τρεις πόντους αν όχι καλύτερα από τους ΝΒΑερς, τουλάχιστον το ίδιο καλά …

Τόσο απλοί ήταν οι κανόνες που έβαλε ο Μάικ Σιζέφσκι στην εθνική ομάδα των ΗΠΑ. Χρειάστηκε βέβαια, να νιώσει δυνατά στο μάγουλο του το χαστούκι της ελληνικής ομάδας στην Σαϊτάμα το 2006, για να μπει στον σωστό δρόμο. Από τότε και μετά οι αμερικανοί δεν περιμένουν να χτυπήσει πρώτος ο αντίπαλος! Είναι πρώτοι εκείνοι που δίνουν τον τόνο παίζοντας άμυνα στο όριο του φάουλ, τρέχοντας στον αιφνιδιασμό, σαρώνοντας όλες τις διεκδικήσεις.

Ο κόουτς των ΗΠΑ μαγνητοσκοπεί τις προπονήσεις και τις φυλάει στο αρχείο του. Η επόμενη εθνική ομάδα που θα πάρει στα χέρια του, πριν μπει στο γήπεδο, θα δει τι έκαναν οι προηγούμενοι, ποιο δεκάλογο προσκύνησαν και έφτασαν στο χρυσό.

Για να μην πούμε μισή την αλήθεια, καλά και άγια είναι αυτά που κάνει ο Σιζέφσκι, αλλά χωρίς τον Ντουράντ πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά. The next big thing του αμερικάνικου μπάσκετ υποχρέωσε ακόμη και όσους δεν παραδέχονται το ΝΒΑ και τα παράγωγα του να χειροκροτήσουν το ανεπανάληπτο σόου που έδωσε όχι μόνο στον τελικό με την Τουρκία, αλλά σε όλο το τουρνουά.

Ο Κέβιν έχει όλο το πακέτο, για να συνεχίσει αυτό που ξεκίνησε ο Τζούλιους Ερβινγκ, το συνέχισαν οι Μάτζικ και Μπερντ, το προχώρησε ο Τζόρνταν, το έδωσε στον Κόμπι που με την σειρά του παρέδωσε στον Λεμπρόν. Ο Ντουράντ είναι απλά και καθαρά ο επόμενος. Οχι μόνο γιατί βάζει την μπάλα στο καλάθι, αλλά γιατί είναι συνολικά ο κατάλληλος άνθρωπος.

Τελικά, λοιπόν, βρέθηκε τρόπος να σπάσει η ζώνη του Τάνιεβιτς! Όχι με σφυρί, αλλά με διείσδυση από το κέντρο και σουτ, ή, πάσα αν βοηθήσει κάποιος. Οι Σέρβοι και οι αμερικάνοι έλυσαν τον γρίφο, ευτυχώς, διότι διαφορετικά θα βλέπαμε όλο τον χειμώνα τόσο πολύ ζώνη, ώστε θα πονούσαν τα μάτια μας. ..

Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα…

www.gazzeta.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...