Ναζιστικά πειράματα σε ένα χωριό της Βραζιλίας…

Share
     The boys from Brazil

(1978)

H αλήθεια: Μην υποτιμάτε τα πειραματόζωα γιατί μπορεί να είστε κι εσείς οι ίδιοι!

Σκηνοθεσία: Franklin J. Schaffner

Σενάριο: Ira Levin (novel), Heywood Gould

Πρωταγωνιστούν: Gregory Peck, Laurence Olivier, James Mason, Lilli Palmer, Jeremy Black

Είδος: Δράμα- Θρίλερ

   Το 1978 κυκλοφόρησε μια ταινία που προκάλεσε αίσθηση με τίτλο "The boys from brazil". Mια ταινία βασισμένη εν μέρει σε αληθινά γεγονότα που όπως όλα δείχνουν ξεκινάνε δεκαετίας πίσω απ' τις μέρες μας. Η ταινία με την συνδρομή μεγάλων συντελεστών όπως ο Gregory Peck και φυσικά ο Laurence Olivier , αποτέλεσε αναμφισβήτητα επιτυχία κερδίζοντας τρεις υποψηφιότητες για όσκαρ. Η ταινία αφορά έναν αξιωματικό και ιατρό των SS, Γιόζεφ Μένγκελε, του οποίου έγγραφα βρέθηκαν σε σοφίτα, 65 χρόνια μετά από το κλείσιμο του ναζιστικού στρατοπέδου Άουσβιτς. Ο Γιόζεφ Μένγκελε, ήταν διαβόητος γιατρός του Γ. Ράιχ για τα φριχτά πειράματά που έκανε σχετικά με τα δίδυμα. 280 έγγραφα βρέθηκαν κατά τη διάρκεια ανακαινίσεων σε ένα σπίτι στην πόλη Όσβιετσιμ, η οποία κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ήταν υπό γερμανική κατοχή. Βρέθηκαν και άλλα έγγραφα που αφορούν τον Βίκτορ Καπέσιους, τον φαρμακοποιό του Άουσβιτς που πραγματοποίησε φαρμακευτικά πειράματα σε κρατούμενους, καθώς και τον προκάτοχό του τον Άντολφ Κρέμερ. Στην ταινία, μεταφερόμαστε λίγα έτη μετά την λήξη του πολέμου, στη Βραζιλία, όπου έχει καταφύγει ο γιατρός σπέρνοντας παντού κλωνοποιημένους Χίτλερ, ως αποτέλεσμα των πειραμάτων του. Ο Laurence Olivier ενσαρκώνει έναν κυνηγό των ναζί, που ανακαλύπτει τον Mengele σε ένα αγρόκτημα στην Πενσυλβανία, οδηγώντας το πρωταγωνιστικό καστ σε ένα δραματουργικό χορευτικό προς το θάνατο. Η ταινία εστιάζει περισσότερο στο μυστήριο παρά στο θρίλερ καταφέρνοντας να εξιτάρει την αγωνία μας στο τέρμα. Κάποιοι βιάστηκαν να χαρακτηρίσουν την ταινία επιστημονικής φαντασίας εδώ όμως θα παρουσιάσουμε πόση δόση αλήθειας υπάρχει στην ιστορία. Το απόλυτο μήνυμά της πάντως είναι ανθρωπιστικό, η κατοχύρωση της ελεύθερης βούλησης του κάθε ατόμου καθώς κατευθυνόμαστε σε ένα όλο και πιο αβέβαιο, για την ανθρωπότητα, μέλλον.

   Μια μικρή κωμόπολη στη Βραζιλία σημειώνει ρεκόρ γεννήσεων διδύμων με ξανθά μαλλιά και γαλανά μάτια. Η παραδοξότητα αυτή οφείλεται στη δράση του Γιόζεφ Μένγκελε, του γιατρού του Άουσβιτς, υποστηρίζει ο Αργεντινός ιστορικός, Jorge Camarasa .Το Καντίντο Γκοντόι είναι σήμερα μια κωμόπολη 7.000 κατοίκων στην πλούσια Νότια Βραζιλία, δυτικά του Πόρτο Αλέγκρε, κοντά στα σύνορα με την Παραγουάη. Φημίζεται για τα πολύ υψηλά ποσοστά μονοζυγωτικών διδύμων (είναι τα αδέλφια που προέρχονται από το ίδιο ωάριο και μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό), σε σημείο που την αποκαλούν «η πόλη των διδύμων». Σήμερα υπάρχουν στο Καντίντο Γκοντόι γύρω στα 100 ζευγάρια δίδυμων αδελφών. Είναι σχεδόν όλα ξανθά με γαλάζια μάτια, αλλά ως εδώ δεν υπάρχει κάτι το παράξενο, δεδομένου ότι το Καντίντο Γκοντόι ιδρύθηκε ως αγροτικός οικισμός από μια ομάδα Γερμανών. Αυτό που ανέκαθεν εντυπωσίαζε τους ερευνητές και τους χρονικογράφους είναι ο αριθμός τους. Υπολογίζεται ότι στο Καντίντο Γκοντόι, σε μερικές περιόδους της ιστορίας του, μία κύηση στις πέντε κατέληγε σε γέννηση διδύμων, ενώ η στατιστική λέει πως θα έπρεπε να είναι μία στις ογδόντα.

Mια σύγχρονη φωτογραφία από το ετήσιο φεστιβάλ διδύμων
που γίνεται στην μικρή επαρχιακή πόλη όπου φέρεται να έδρασε ο Μένγκελε.

   Σύμφωνα με τον Αργεντινό ιστορικό, η αιτία αυτής της παραδοξότητας ονομάζεται Γιόζεφ Μένγκελε. Πρόκειται για τον ναζιστή εγκληματία που, αφού έκανε φρικτά πειράματα στους εγκλείστους του Άουσβιτς, διέφυγε πρώτα στο Μπουένος Άιρες, μετά στην Παραγουάη και τέλος στη Νότια Βραζιλία, όπου πέθανε το 1979. Ο Χόρχε Καμαράσα ακολούθησε για χρόνια τα ίχνη του γιατρού του Άουσβιτς και στο βιβλίο του υποστηρίζει πως το Καντίντο Γκοντόι υπήρξε, στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, το «εργαστήριο» στο οποίο ο Μένγκελε συνέχισε πειράματα τεχνητής γονιμοποίησης που είχε αρχίσει είκοσι χρόνια νωρίτερα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ο Καμαράσα θυμίζει ότι ο Χίτλερ είχε αναθέσει στον Μένγκελε να ανακαλύψει μέσω ποιου γενετικού μηχανισμού δημιουργούνται δίδυμοι με στόχο να αυξηθεί η γεννητικότητα των «αρίων».

Oι δίδυμοι της Βραζιλίας.

   Aρχικά, ο Γιόζεφ Μένγκελε, απέκτησε κακή φήμη επειδή υπήρξε ένας από τους παθολόγους των SS που επόπτευαν την επιλογή των φυλακισμένων, για το ποιος θα πεθάνει και ποιος θα εξαναγκαστεί σε εργασία. Μια φορά, χάραξε μια οριζόντια γραμμή στον τοίχο του τμήματος παίδων στα 150 εκατοστά ύψος από το πάτωμα και έστειλε τα παιδιά, των οποίων κεφάλια δεν θα μπορούσαν να φθάσουν στη γραμμή, στο θάλαμο αερίων. Είχε, ένα βλέμμα που φώναζε «Είμαι η δύναμη», λέει ένας επιζόντας. Όταν αναφέρθηκε ότι ένα φορτίο αιχμαλώτων είχε μολυνθεί ψείρες, ο Mengele δηλητηρίασε με αέρια και τις 750 γυναίκες που υπήρχαν σε αυτό. Παρ’ όλ’ αυτά είναι πολύ πιο περιβόητος για την εκτέλεση φρικιαστικών ανθρώπινων πειραμάτων στους τροφίμους των στρατοπέδων, στα οποία τον αποκαλούσαν «άγγελο του θανάτου». Τον Ιανουάριο του 1937, στο ίδρυμα Κληρονομικής Βιολογίας και Φυλετικής Υγιεινής στη Φρανκφούρτη, έγινε βοηθός του Δρ. Otmar Freiherr von Verschuer, γνωστού για την έρευνά του στη γενετική με ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα δίδυμα. Από αυτήν τη συνεργασία πιθανώς ο Mengele ανέπτυξε το πάθος του για τη μελέτη των διδύμων. Επιπλέον, ο Mengele μελέτησε με τους Theodor Mollison και Eugen Fischer, οι οποίοι είχαν συμμετάσχει σε ιατρικά πειράματα στη φυλή Herero της Ναμίμπια. Το 1937, ο Mengele κατατάχθηκε στο ναζιστικό Κόμμα. Στις 24 Μαΐου 1943, τραυματισμένος και ακατάλληλος για μάχη, έγινε αξιωματικός, γιατρός στο τμήμα τσιγγάνων του στρατοπέδου auschwitz-Birkenau' s . Τον Αύγουστο του 1944, το τμήμα αυτό εξοντώθηκε με αέρια και στη συνέχεια ο Mengele έγινε ο προϊστάμενος γιατρός του στρατόπεδου Birkenau. Δεν ήταν, εν τούτοις, ο προϊστάμενος για το Auschwitz, όπου ο ανώτερός του ήταν ο Eduard Wirths.

Jojef Mengele

   Ο Mengele έδειχνε ενδιαφέρον για τις παθολογικές ανωμαλίες που υπήρχαν στις αφίξεις των στρατοπέδων. Αυτές περιελάμβαναν και νάνους, συγκεκριμένα την οικογένεια Ovitz - τα παιδιά ενός Ρουμάνου καλλιτέχνη, του οποίου επτά από τα δέκα ήταν νάνοι. Τα πειράματα του συμπεριλάμβαναν επίσης, προσπάθειες αφαίρεσης βολβού ματιού ενός διδύμου και σύνδεσή του στο κεφάλι του άλλου, μεταβολές στο χρώμα της ίριδας με την έγχυση χημικών ουσιών στα μάτια των παιδιών, διάφοροι ακρωτηριασμοί των άκρων κλπ. Πειραματίστηκε και παθολογικά και ψυχολογικά. Χειρουργικές επεμβάσεις που εκτελούνται χωρίς αναισθησία, μεταγγίσεις του αίματος από ένα δίδυμο σε άλλο, αντοχή στην απομόνωση, αντιδράσεις σε διάφορα ερεθίσματα. Έκανε ενέσεις με θανατηφόρα μικρόβια, εγχειρήσεις αλλαγής φύλου, αφαίρεση των οργάνων και των άκρων, αιμομικτικές εγκυμοσύνες. Πειραματιζόταν στα επιλεγμένα κορίτσια, εκτελώντας στειρώσεις και νευρικό κλονισμό. Τα περισσότερα από τα θύματα πέθαιναν, λόγω είτε των πειραμάτων είτε των μετέπειτα μολύνσεων. Ένας δίδυμος, θυμάται το θάνατο του αδελφού του: «Ο Δρ. Mengele πάντα έδειχνε περισσότερο ενδιαφέρον για τον Tibi. Δεν είμαι βέβαιος γιατί , ίσως επειδή ήταν ο μεγαλύτερος. Μια χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική του στήλη άφησε τον αδελφό μου παράλυτο. Έπειτα του αφαίρεσαν τα γεννητικά όργανα. Μετά από το τέταρτο χειρουργείο δεν ξαναείδα τον Tibi.»

Παιδιά- θύματα του θανατηφόρου "Αγγέλου".

   "Μια φορά ο βοηθός του, μάζεψε 14 ζεύγη διδύμων τσιγγάνων της φυλής Roma κατά τη διάρκεια της νύχτας. O Mengele τους τοποθέτησε σε γυαλισμένα μαρμάρινα τραπέζια ανατομίας και τους αναισθητοποίησε. Ενέχυσε έπειτα χλωροφόρμιο στις καρδιές τους, σκοτώνοντάς τους στιγμιαία. Ο Mengele άρχισε έπειτα, σχολαστικά να ανατέμνει κάθε κομμάτι των πτωμάτων." Επόπτευσε μια εγχείρηση κατά την οποία δύο παιδιά τσιγγάνων συρράφθηκαν για να δημιουργήσουν σιαμαία δίδυμα. Τα χέρια των παιδιών μολύνθηκαν στο σημείο, όπου οι φλέβες είχαν ενωθεί προκαλώντας γάγγραινα. Τα υποκείμενα του Mengele είχαν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, όπως τροφή και στέγη, από τους υπόλοιπους φυλακισμένους και ήταν, προς το παρόν, ασφαλείς από τους θαλάμους αερίων. Κατά την επίσκεψή του στα παιδιά συστηνόταν ως «θείος» και τους πρόσφερε γλυκά. Μερικοί επιζώντες θυμούνται ότι παρά τις απαίσιες πράξεις του, κλήθηκε επίσης ως " Mengele ο προστάτης". Από τα περίπου 3.000 δίδυμα που πέρασαν από το στρατόπεδο συγκέντρωσης, Auschwitz, κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου μέχρι την απελευθέρωσή του στο τέλος του πολέμου, μόνο 100 ζευγάρια διδύμων επέζησαν 60 χρόνια μετά. Ο πρώην κρατούμενος, Alex Dekel , μαρτυρεί: "Δεν έχω δεχτεί ποτέ το γεγονός ότι ο Mengele θεωρούσε ότι έκανε σοβαρή εργασία. Ασκούσε μόνο τη δύναμή του. Ήμουν παρόν σε μια εγχείρηση στομαχιού. Αφαιρούσε κομμάτια από το στομάχι χωρίς οποιοδήποτε αναισθητικό. Μια άλλη φορά, ήταν μια καρδιά που αφαιρέθηκε, πάλι χωρίς αναισθησία. Οι ασθενείς δεν είχαν καμία σημασία." 

Ο Μένγκελε στο ιατρείο του στο Άουσβιτς.

   Ο Ernest Michel, με αριθμό από το Auschwitz 104995, που εργαζόταν στο θεραπευτήριο του Auschwitz θυμάται: " Μια ημέρα το καλοκαίρι του 1944 πήραμε οκτώ γυναίκες, νέες και υγιείς, στο δωμάτιο όπου θα πραγματοποιούνταν πειράματα. Είδα τον Mengele να στέκεται εκεί με τη στολή του περιτριγυρισμένος, από τρεις, τέσσερις άλλους. Καθώς φέρναμε ένα ένα τα κορίτσια ένας αξιωματικός τις έδενε. Μετά από λίγο οι κραυγές μέσα σταμάτησαν. Όταν τις βγάλαμε έξω οι 2 ήταν νεκρές, οι πέντε ήταν σε κώμα, η μία ήταν ακόμα δεμένη. Ο Mengele στεκόταν εκεί και συζητούσε πολύ άνετα. Η μόνη λέξη που μπόρεσα να ακούσω ήταν «πείραμα». Ο Marc Berkowitz και η δίδυμη αδελφή του Francesca ήταν ακόμη δύο από τα θύματα του Mengele. Φθάνοντας στο Auschwitz από την Τσεχοσλοβακία τον Μάρτη του 1944, επιλέχτηκαν για ιατρικό πείραμα: " Προτού να αρχίσουν τα πειράματα, ο Mengele ήρθε και στιγμάτισε τον αριθμό μου προσωπικά. Μας έβαλαν σε παγωμένο νερό, έριξαν χημικές ουσίες στο δέρμα μας, αλλά ήταν οι βελόνες που φοβόμασταν περισσότερο. Μετά από τις πρώτες 150 ενέσεις σταμάτησα να μετράω… Ένα πρωί του Ιουλίου του 1944 είδα τη μητέρα μου σε μια μεγάλη ουρά γυναικών που πήγαιναν προς το θάλαμο αερίων. Ο Mengele με κάλεσε μέσα και μου έδωσε άδεια να περάσω στο κρεματόριο. Ήξερε ότι θα έβλεπα τη μητέρα για τελευταία φορά. Μερικές ημέρες αργότερα με ρώτησε εάν πιστεύω ακόμα στον Θεο." Χρόνια αργότερα, ο Marc Berkowitz υποφέρει ακόμα από πόνους.

Ο Μένγκελε(αριστερά) με άλλους αξιωματικούς των SS.

   Τα SS εγκατέλειψαν το στρατόπεδο Auschwitz στις 27 Ιανουαρίου 1945. Ο Mengele συνέχισε να εργάζεται σε άλλα στρατόπεδα για μια σύντομη περίοδο. Ο Μένγκελε Τον Απρίλιο του 1949 κατέφυγε ως Χέλμουτ Γκρέγκορ στη Γένουα, από όπου στις 20 Ιουνίου 1949 ταξίδεψε στο Μπουένος Άιρες με το ατμόπλοιο North King. Με τη βοήθεια άλλων εγκληματιών πολέμου που είχαν καταφύγει εκεί και με πλαστά χαρτιά του Ερυθρού Σταυρού έζησε εκεί μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1950. Με πλαστή ταυτότητα ταξίδεψε τουλάχιστον μια φορά ακόμη στην Γερμανία. Όταν άκουσε ότι ήταν καταζητούμενος, κατέφυγε στην Παραγουάη. Ήλπιζε ότι η Παραγουάη θα ήταν ασφαλέστερη, δεδομένου ότι ο δικτάτορας Alfredo Stroessner ήταν γερμανικής καταγωγής και στρατολόγησε ακόμη και πρώην Ναζί για να βοηθήσει τη χώρα να αναπτυχθεί. Μετά την απαγωγή του Αδόλφου Άιχμαν κρύφτηκε στο Σάο Πάολο, όπου στο τέλος της ζωής του ζούσε υπό σχετικά φτωχικές συνθήκες. Ο Benjamin Weiser Varon, ισραηλινός πρέσβης από το 1968-1972, αναφέρει «Δεν υπήρχαν οδηγίες για τον Μένγκελε.» Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν ενδιαφερόμουν να βρω τον Mengele. Το Ισραήλ αδιαφορούσε περισσότερο για τη σύλληψή του σε σχέση με τη Γερμανία. Ήταν, σε τελευταία ανάλυση, ένας Γερμανός πολίτης που είχε διαπράξει τα εγκλήματά του, στο όνομα του Τρίτου Ράιχ. Κανένα από τα θύματά του δεν ήταν ισραηλινός.»

H οικογένεια νάνων, Ovitz.

   Σύμφωνα με τον Αργεντινό ιστορικό, ο Μένγκελε έφτασε στο χωριό Καντίντο Γκοντόι στα μέσα της δεκαετίας του 1960, λίγο πριν από τη γέννηση του πρώτου ζευγαριού διδύμων. Κυκλοφορούσε με το όνομα Ρούντολφ Βάις και εμφανιζόταν ως κτηνίατρος. Στην αρχή, πήγαινε αραιά στο χωριό και ζούσε σε έναν άλλο γερμανικό οικισμό από την άλλη πλευρά των συνόρων, στην Παραγουάη. «Μετά άρχισε να παρακολουθεί προσεκτικά τις εγκυμοσύνες» και να βοηθάει στις γέννες, αφηγήθηκαν στον ιστορικό οι κάτοικοι του χωριού. Το 1977, ο μοναχογιός του Rolf, που δεν είχε γνωρίσει πριν τον πατέρα του, τον επισκέφτηκε και βρήκε έναν αμετανόητο Ναζί που υποστήριξε ότι αυτός " δεν είχε βλάψει ποτέ προσωπικά καθέναν ". Εξέφρασε σε μια επιστολή την αηδία και την αποστροφή του για τον κύριο αρχιτέκτονα και Υπουργός άμυνας, Αλβέρτο Σπιρ. Πέθανε στις 7 Φεβρουαρίου 1979 στη Βερτιόγκα κατά τη διάρκεια διακοπών που έκανε: κολυμπώντας, έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο και πνίγηκε. Ο τάφος του ανακαλύφθηκε το 1985 από Γερμανούς, Αμερικανούς και Ισραηλινούς ερευνητές. Εντός δύο εβδομάδων επικυρώθηκε η ταυτότητα του πτώματος, μετά δε και από εξέταση DNA το 1992 υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα ότι επρόκειτο για τον Μένγκελε. Μετά από την εκταφή, το São Paulo Institute αποθήκευσε τα υπολείμματά του και προσπάθησε να τα επαναπατρίσει στα υπόλοιπα οικογενειακά μέλη. Τα κόκκαλα έχουν παραμείνει στον Δρ Rubens Maluf, εξ αιτίας της άρνησης της οικογένειας να τα αποδεκτεί. 

   Ακολουθεί απόσπασμα από ντοκιμαντέρ του National Geographic, για το φαινόμενο αυτό, στο οποίο οι κάτοικοι του Καντίντο Γκοντόι, πρώην φυγάδες των SS, αναφέρουν ότι είναι τόσο ευλογημένοι από τον Θεό ώστε τους δημιουργεί διπλούς.

Πηγή:http://realife-movies.blogspot.com