Οι επιστήμονες έχουν αρχίσει και στην περίπτωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου του 2010, όπως κάνουν πάντα σε μια παγκόσμια αθλητική διοργάνωση, να μελετούν το αιώνιο "δίδυμο" ερώτημα: ποια ομάδα θα κατακτήσει το κύπελλο και σε ποιο βαθμό ο νικητής θα είναι ο καλύτερος ή ο πιο τυχερός; Σε μια μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του βρετανικού Ινστιτούτου Μηχανολογίας και Τεχνολογίας, ο αθλητικός στατιστικολόγος Ίαν ΜακΧέιλ του πανεπιστημίου του Σάλφορντ, σύμφωνα με τη βρετανική "Τέλεγκραφ", ανέλυσε με μαθηματικά και στατιστικά μοντέλα 9.000 διεθνή παιγνίδια της τελευταίας οκταετίας, με βάση στοιχεία της FIFA. Κατέληξε στην εκτίμηση ότι η Ολλανδία έχει τις περισσότερες πιθανότητες (12%) να πάρει το τρόπαιο στη Ν.Αφρική, ακολουθούμενη οριακά σε πιθανότητες από την Ισπανία και τη Βραζιλία (η Αγγλία θα φθάσει στα ημιτελικά, αλλά θα χάσει από την Γαλλία!).
Από την άλλη, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του αστροφυσικού Τζέραλντ Σκίνερ του πανεπιστημίου του Μέριλαντ και ερευνητή του Διαστημικού Κέντρου Goddard της NASA, η πιθανότητα να νικήσει τελικά η καλύτερη ομάδα στη Νότια Αφρική είναι μόνο γύρω στο 28%, με βάση υπολογισμούς που στηρίζονται στο προηγούμενο Μουντιάλ.
Χρησιμοποιώντας στατιστικές τεχνικές οικείες στους αστρονόμους και μελετώντας τα δεδομένα από το προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, σε εργασία που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό εφαρμοσμένης στατιστικής "Journal of Applied Statistics", ο Σκίνερ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μια τέτοια διοργάνωση περικλείει μια μεγάλη δόση τύχης, όσον αφορά τον τελικό νικητή. Όπως αναφέρει, ο κύριος λόγος για αυτό είναι ότι στο ποδόσφαιρο τα σκορ είναι μικρά, άρα μικρή είναι και η διαφορά των τερμάτων με τα οποία αναδεικνύεται ο νικητής, γεγονός που επιτρέπει στον παράγοντα τύχη να υπεισέλθει στην όλη διαδικασία.
Στο Μουντιάλ του 2006, σε κάθε παιγνίδι σημειώνονταν κατά μέσο όρο 2,3 γκολ. Αναλύοντας τον αριθμό των γκολ και την κατανομή τους, με την χρήση ενός στατιστικού εργαλείου (της λεγόμενης "κατανομής Πουασόν"), ο Σκίνερ μπόρεσε να δείξει ότι αν ένας αγώνας επαναλαμβανόταν, τόσο ο αριθμός των γκολ όσο και ο νικητής μπορεί να διέφεραν σημαντικά - ακόμα κι αν οι δύο ομάδες έπαιζαν εξίσου καλά όσο και στον πρώτο αγώνα τους- ακριβώς επειδή στο ποδόσφαιρο ένα και μόνο γκολ (πιθανώς τυχερό) μπορεί να κρίνει ένα παιγνίδι.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του, στα παιγνίδια του Μουντιάλ που τελειώνουν με 2-1, σχεδόν μία στις τρεις φορές δεν νικά η καλύτερη ομάδα, ενώ στα παιγνίδια που λήγουν 3-0 δεν υπάρχει ασφαλώς η ίδια αμφιβολία για το νικητή, ούτε οι ίδιες πιθανότητες να έχει "δουλέψει" η τύχη υπέρ του.
Με βάση αυτό το σκεπτικό, ο Σκίνερ θεωρεί ότι οι καλύτερες ομάδες αναδεικνύονται στον πρώτο γύρο, επειδή σε αυτόν έχουν υποχρεωθεί να παίξουν με άλλες τρεις ομάδες, ενώ όταν πια αρχίζουν τα "νοκ-άουτ" παιγνίδια, τότε η "ρουλέτα" αυξάνει τις πιθανότητές της.
Ο αμερικανός επιστήμων, αν και ξέρει ότι η πρότασή του δεν έχει ελπίδες να εισακουστεί, εισηγείται στο μέλλον να αλλάξουν οι κανόνες διεξαγωγής των παιγνιδιών, ώστε να μειωθεί ο παράγων της αβεβαιότητας και της τύχης, με το να διευκολύνονται ή και να υποχρεώνονται οι ομάδες να πετυχαίνουν περισσότερα γκολ και η διαφορά της νίκης τους σε τέρματα να είναι πιο πειστική (σ.σ. βέβαια έτσι η Ελλάδα δεν είχε ποτέ κατακτήσει το Euro του 2004!).
Στο ίδιο ουσιαστικά συμπέρασμα κατέληξε και μια άλλη μελέτη, του οικονομολόγου Ρικάρντο Μανουέλ Σάντος του Τεχνολογικού Ινστιτούτου του Αυτόνομου Πανεπιστημίου του Μεξικού, ο οποίος, χρησιμοποιώντας τη "θεωρία των παιγνίων" και την ανάλυση των "άριστων στρατηγικών" κάθε αντιπάλου, με βάση πολυετή δεδομένα από ευρωπαϊκά πρωταθλήματα της UEFA, συμπέρανε ότι κακώς οι περισσότερες ομάδες υιοθετούν την λογική της άμυνας.
Όπως είπε, η συμβουλή του στους προπονητές θα ήταν να καθοδηγούν τις ομάδες να επιτίθενται περισσότερο και να βάζουν περισσότερα γκολ, καθώς αυτή η στρατηγική μπορεί να εγγυηθεί καλύτερα την τελική νίκη (σ.σ. το θέμα βέβαια είναι αν μια ομάδα έχει τους παίκτες και τα κότσια για να παίξει πραγματικά επιθετικά?).
Πηγή: ΑΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου