Νικόλα πες τα όλα

• «Καταρχήν, ήταν ένας Ιμπαγάσα στο Καραϊσκάκη «δώσε μου μάτια να τον βλέπω»! Μπήκε μέσα στο ματς με δύναμη, με κέφι, με μαεστρία, οργανωτής με μεγάλη δουλειά στο χώρο του κέντρου. Ξέρει μεγάλη μπάλα, βλέπει όλο το γήπεδο, κάθετα και διαγώνια μοίραζε και στον Ριέρα και στον Ρόμενταλ, ενώ έκανε και ο ίδιος κάποια πονηρά μπασίματα μόνος του όταν οι αντίπαλοι πίστευαν ότι θα τροφοδοτήσει τους άλλους. Έφτιαξε και τακτοποίησε όλο τον Ολυμπιακό ο… μπαγάσας!

• «Τον Αστέρα Τρίπολης ο Ολυμπιακός τον κονιορτοποίησε. Τι διαιτησία μου λένε, είδαν το ματς; Εγώ την κάνω πρώτος την κριτική όταν ο Ολυμπιακός σέρνεται, όμως εδώ μιλάμε για μεγάλη μπάλα. Καταρχήν να ξέρει ο κόσμος ότι άμα θέλει να μάθει μπαλίτσα, πρέπει να έρχεται στο γήπεδο. Από τον καναπέ δεν βλέπεις μπάλα! Στο γήπεδο πρέπει να είσαι, εκεί βλέπεις όλους τους χώρους που δεν τους δείχνει η τηλεόραση, βλέπεις πώς κινούνται οι παίκτες σου, πώς κινούνται οι αντίπαλοι, δεν βλέπεις το τόπι συνεχώς που το κυνηγάει η κάμερα».

• «Στη μεγάλη μέρα του Ολυμπιακού συντέλεσε και ο εκπληκτικός κόσμος. Αμαρτία από το Θεό να είναι τιμωρημένη αυτή η έδρα. Η ΘΥΡΑ 7 ήταν «διπλή» αυτή τη φορά, είχε παλμό και το άλλο πέταλο! Και νεκρούς ανασταίνει το γεμάτο Καραϊσκάκη».

• «Αυτή τη φορά όμως είχε προετοιμάσει καλά την ομάδα και ο προπονητής. Παρέταξε έναν Ολυμπιακό που είχε ρυθμό φρενήρη. Ρυθμό που δεν είχε σε άλλα ματς. Με πρέσινγκ ψηλά αλλά και με τους σωστούς παίκτες στις σωστές θέσεις».

• «Δίπλα στον Ιμπαγάσα υπήρχε άξιος παρτενέρ, ο Ντουντού, ο οποίος θύμισε επιτέλους τον Ντουντού που είχε πρωτοέρθει στον Ολυμπιακό. Πειθαρχημένος στα αμυντικά του καθήκοντα, να κόψει και να μαρκάρει, έκανε όμως και κάποια μπασίματα, κέρδισε φάουλ. Είχες σε αυτό το ματς όμως και κανονικά εξτρέμ επιτέλους! Δεξιά και αριστερά, είχες Ριέρα και Ρόμενταλ ο οποίος έχει μεγάλη πείρα, έχει πρωταγωνιστήσει σε Μουντιάλ, έχει 105 συμμετοχές με την Εθνική Δανίας, δεν είναι κανένας τυχαίος. Πολύ γρήγορος είναι, στα 10 μέτρα μπορεί να σε αφήσει 5 μέτρα πίσω, αυτόν τον φουκαρά τον αριστερό μπακ της Τρίπολης τον αλάλιασε. Και επειδή καθόμουν από πάνω, έβλεπα τον Βαλβέρδε να του δίνει συνεχώς εντολές. Εντάξει, μην τον φρενάρει όμως, μην τον πρήζει, ας τον αφήσει λίγο ελεύθερο, αυτός αν τροφοδοτείται από τον Ιμπαγάσα μπορεί να βγαίνει και στην πλάτη της άμυνας κλίνοντας προς τα μέσα και να σκοράρει. Πέρα από τις φαρμακερές σέντρες που έχει. Ο Φετφατζίδης είχα πει ότι είναι καταπληκτικό ταλέντο αλλά ότι δεν είναι για την πτέρυγα, είχα πει ότι έπρεπε να παίζει ο Ρόμενταλ εκεί και ότι ο Φετφατζίδης είναι για τον άξονα».

• «Δέσαμε πάλι πτέρυγες καλές, μπορούν να μας θυμίσουν τις παλιές μεγάλες εποχές με Γεωργάτο-Τζόρτζεβιτς και Μαυρογενίδη-Γιαννακόπουλο! Επιτέλους έπαιξε ο Ραούλ Μπράβο που μπροστά του ο Χολέμπας έμοιαζε μικρός, έκανε μικρό τον Ολυμπιακό ο Χολέμπας, άλλο πράγμα είναι οι δύο Ισπανοί αριστερά, ο Ριέρα με τον Ραούλ Μπράβο. Και δεξιά ο Τοροσίδης με τον Ρόμενταλ. Μιλάμε για πτέρυγες που όσο περνάει ο καιρός, άμα δεθούνε μεταξύ τους μπορούν να κάνουν μεγάλα πράγματα».

• «Και είδα ωραίες κομπίνες, δουλεμένες πρέπει να είναι από τον προπονητή, τόσο στα κόρνερ, όσο και στα φάουλ. Έχεις δίκαιο, πρέπει να είμαστε σωστοί και να αναγνωρίζουμε τις επιτυχίες. Στο α’ ημίχρονο ειδικά ο Ολυμπιακός άγγιξε το τέλειο. Ομάδα με κοντά τις γραμμές, με ρόλους, με σκέψη, με κέφι, με ταχύτητα. Με συνδυασμούς δουλεμένους, όπως μια φάση που παρατήρησα μέσα στο ματς η οποία έγινε δύο και τρεις φορές, άρα ήταν δουλεμένη. Είχε την μπάλα ο Ιμπαγάσα, την έδινε στον Ντουντού και έφευγε ο Ιμπαγάσα δεξιά, αλλά όχι στη γραμμή, έκοβε μέσα. Ερχόταν ο Ρόμενταλ να πάρει την μπάλα από τον Ντουντού και δεν έφευγε ο Τοροσίδης μπροστά, όπως περίμεναν οι αντίπαλοι, αλλά ο Ιμπαγάσα με ταχύτητα ξαφνικά. Και έβγαινε φάτσα με την άμυνα! Διότι οι αντίπαλοι, ο ένας πήγαινε στον Τοροσίδη πάνω, ο άλλος ακολουθούσε τον Ρόμενταλ και έμενε κενό που το αξιοποιούσε ο Ιμπαγάσα! Και ήταν μετά, τρεχάτε ποδαράκια μου»!

• «Για τον Πάντελιτς θα σου πω τώρα, Θέμη. Παρά τον όγκο του, δεν είναι σέντερ φορ που παίζει μόνο με την πλάτη, ξέρει καλή μπάλα, παίζει σαν μοντέρνο φορ. Θα πάρει κι άλλο τα πάνω του αυτός αφού του λείπουν ματς και άρχισε πολύ αργά την προετοιμασία. Είναι αεράτος, είναι επικίνδυνος, είναι σέντερ φορ που πρέπει να τον έχει αγκαλιά ο αντίπαλος. Η τριάδα μπροστά Πάντελιτς, Ρόμενταλ, Ριέρα, όσο περνάει ο καιρός πιστεύω ότι θα κάνει πιο γρήγορο τον Ολυμπιακό, έχοντας πίσω της τον Ιμπαγάσα. Ο Πάντελιτς βάζει και τα πόδια στη φωτιά, δεν είναι Τιτίκα! Δεν είναι μη μου άπτου κυνηγός, παθιασμένος είναι, και έχει ποικιλία στο γκολ. Άλλο το γκολ που έβαλε στις Σέρρες, άλλο το γκολ που έβαλε στην Τρίπολη, άλλα τα γκολ που πήγε να βάλει με τον Αστέρα και ειδικά ένα απίθανο έξω από την περιοχή που εκτέλεσε εκεί που δεν τον περίμεναν γρήγορα με το εξωτερικό κουντουπιέ! Αυτό αν έμπαινε θα ήταν γκολάρα».

• «Υπόψη, έτσι όπως τον βλέπω εγώ τον Πάντελιτς, όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται πιο ελαφρύς, δεν είναι καρούτα, αυτός θα μπορεί να σου παίξει και στην κόντρα. Έγινε γρήγορος ο Ολυμπιακός επιτέλους, δεν έκαιγε κάρβουνο η ομάδα».

• «Πρόσεξε όμως κάτι που θα σου πει ο Αλέφαντος. Εδώ θα είμαστε βέβαια και θα τα λέμε, αλλά θέλω να το πω από τώρα που όλα φαίνονται καλά. Δεν ξεγελιέμαι, δεν είναι όλα καλά, παίξαμε με εύκολο αντίπαλο, στα δύσκολα ματς υπάρχει ένα θέμα. Στα δύσκολα ματς όταν οι αντίπαλοι θα σου τρέξουν τον Ντουντού με τον Ιμπαγάσα, θα παραδώσουν πνεύμα, ειδικά ο Αργεντινός. Δεν είναι αμυντικό χαφ, και ειδικά αν ξεμακραίνει λίγο ο Ντουντού και κατεβαίνει, θα βγαίνουν οι αντίπαλοι φάτσα με την άμυνά μας! Για εμένα ο Ιμπαγάσα είναι γεννημένος για να παίζει πίσω από τους κυνηγούς. Και να έχει δύο αμυντικά χαφ πίσω του. Πρέπει δηλαδή στα ντέρμπι να έχεις Ντουντού και Ουρτάδο -αν και με τον Ουρτάδο έχω επιφυλάξεις, θέλω να τον δω ξανά- και να έχεις τον Ιμπαγάσα πίσω από τον Πάντελιτς. Να τροφοδοτεί τις πτέρυγες και τον σέντερ φορ, να απειλεί κιόλας ο ίδιος. Εντάξει ,στα εύκολα ματς όπως προχθές, μπορείς να παίξεις ουσιαστικά με ένα αμυντικό χαφ μόνο. Ο Ολυμπιακός ήταν δύο ταχύτητες πιο γρήγορος από τον Αστέρα Τρίπολης».

• «Εδώ θέλω να πω κάτι για τον Βλάχο. Πού πας βρε Βλάχο! Δεν είδα τα ΜΜΕ να σου τα γράφουνε, αλλά τι να γράψουν, πού να τη μάθουν την μπάλα. Ο Αλέφαντος έχει προπονήσει όλες τις ομάδες της Α’ Εθνικής εκτός από Παναθηναϊκό και Άρη, έχει πάει τρεις διαφορετικές περιόδους στον Ολυμπιακό, στα πολύ δύσκολα, έχει ταξιδέψει κι έχει δει από κοντά τη δουλειά και τις προπονήσεις μεγάλων ξένων προπονητών. Δεν μου λες λοιπόν, κύριε Βλάχο. Πας να στήσεις την ομάδα σου στο Καραϊσκάκη και βλέπεις ένα δαιμονισμένο Ολυμπιακό με έναν μέγα Ιμπαγάσα. Και κάθεσαι και τον κοιτάς; Δεν καταλαβαίνεις ότι από τον Ιμπαγάσα ξεκινάνε τα προβλήματά σου; Αυτός δίνει τις πάσες, αυτός δίνει το ρυθμό, αυτός κάνει το κουμάντο, αυτός είναι ο εγκέφαλος! Εσύ τι κάνεις; Άμα ο άνθρωπος πάθει εγκεφαλικό, σχόλασε! Εσύ τι κάνεις ως αντίπαλος προπονητής για να δημιουργήσεις «εγκεφαλικό» στον εγκέφαλο του Ολυμπιακού; Πέρναγαν τα λεπτά και περίμενα να δω ένα «μαν του μαν» ή κάποια έμφαση στο μαρκάρισμα με ντουμπλαρίσματα στον Ιμπαγάσα, αλλά τίποτα»…

• «Με ρωτάς για τον Μιραλάς. Πράγματι και εμένα μου άρεσε πολύ. Και γρήγορος και ντριμπλέρ, καλύτερος για εμένα από τον Φουστέρ! Ο οποίος δεν είναι κακός παίκτης, αλλά δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Μέχρι τώρα, αργότερα δεν ξέρω τι θα κάνει. Όμως ως τώρα βλέπω έναν παίκτη που παίζει μάλλον επειδή είναι το παιδί του προπονητή. Δεν είναι ο κανονιέρης, ο γκολτζής, ο φαντεζί, ο παίκτης που θα πονέσει τις αντίπαλες άμυνες, ο παίκτης που θα φοβηθούν οι αμυντικοί. Ένας καλός παίκτης είναι που χάνεται σε πολλά διαστήματα του ματς. Ο άλλος όμως όταν μπήκε ήταν απίθανος, είχε ντρίμπλα θανάτου, είχε ταχύτητα, δικαιούταν και πέναλτι να πάρει, αυτός ήταν αποκάλυψη. Φοβάμαι μην πάει και τον βάλει δεξιά τον Μιραλάς για να χωράει μέσα ο Φουστέρ, και βγάλει έξω τον Ρόμενταλ… Πολύ επικίνδυνος σου λέω ο Μιραλάς, μου θύμισε τον Ίβιτς μέσα στην περιοχή όταν είχε έρθει από τον Ερυθρό Αστέρα στα ντουζένια του, που ήταν κίνδυνος θάνατος. Μακάρι το παιδί να συνεχίσει έτσι».   

• «Υπάρχουν κι άλλα πράγματα να σου πω, αλλά σωστά το λες, ας τα αφήσουμε για μετά από 3-4 μέρες που θα ξαναμιλήσουμε. Να τα φυλάξουμε για τότε».