Γράφει το xrisafi
Υπάρχουν κάποιες ώρες μέσα στη μέρα, που αυτή η χώρα βυθίζεται στον απόλυτο πανικό. Τέτοιες ώρες είναι ή νωρίς το πρωί ή κάπου στις 8 με 9 το βράδυ. Είναι οι ώρες που αν δε παρακολουθείς τα παιδικά του star το πρωί ή τα γκομενικά του Ρέμου το βράδυ (πάντα στο star), μπορείς άνετα να βγεις στο μπαλκόνι σου και να κάνεις το Harry Potter που τελικά σωριάζεται στη γη και γλιτώνει απ’ τη τρέλα όλους εμάς τους αντίfan.
Και να σου οι συντάξεις που δε ξέρεις γιατί παρακολουθείς μιας και δε θα πάρεις, και να σου οι περικοπές, η ανεργία, η γενιά που περνά τζάμπα απ’ αυτό το «μάταιο» κόσμο. Περνά όμως όντως τζάμπα, ή όλοι αυτοί οι «μάντεις» όλων των κακών, ξέχασαν ότι υπάρχουν ακόμα πράγματα που αξίζει να ζεις?Κάπου εκεί σπεύδουν όλες οι παρατρεχάμενες εκπομπές να σώσουν την κατάσταση και να δικαιολογήσουν το μισθό τους, δίνοντας λύσεις με διαγωνισμούς για δωρεάν διακοπές (και καλά),για 1000 ευρώ μετρητά (που σίγουρα βγάζουν κάθε οικογένεια απ’ το οικονομικό αδιέξοδο) και ότι άλλο μπορεί να «παίξει» με την ανθρώπινη απόγνωση που σίγουρα υπάρχει και ακόμα πιο σίγουρα «πουλάνε». Παίρνω λοιπόν εγώ την ευθύνη και λέω ότι τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έχει σημασία.. ούτε οι διακοπές ούτε τα χρήματα ούτε οτιδήποτε άλλο αν δε μπορείς να καταλάβεις ότι τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή μας έρχονται τζάμπα.
Όσο και αν μας σοκάρει όλους εμάς που τρέχουμε να σπουδάσουμε, να βρούμε μια κοινωνικά αποδεκτή δουλειά και να γίνουμε ευυπόληπτοι πολίτες, αυτά που όλους μας μας κάνουν αληθινά ευτυχισμένος είναι εντελώς τζάμπα. Είναι η στιγμή που εσύ και η κολλητή σου γελάτε χωρίς κανείς άλλος να ξέρει το γιατί. Είναι η στιγμή που δύει ο ήλιος και εκείνος μυρίζει το άρωμα απ’ τα μαλλιά σου. Τζάμπα σε κρατάει ο κολλητός σου απ’ το μπράτσο και σε σφίγγει πάνω του χωρίς να μιλά και όμως σε κάνει να νιώθεις ότι όλα θα περάσουν. Είναι η στιγμή που μια μάνα βουρκώνει όταν ο γιος της φοράει τα χακί και η στιγμή ενός πατέρα που πνίγει το δάκρυ του όταν το παιδί του σηκώνει το πτυχίο στον αέρα για την αναμνηστική φωτογραφία! Είναι η στιγμή που η ομάδα σου σκοράρει και για μια στιγμή νιώθεις ότι η ζωή θα μπορούσε να είναι τέλεια και μόνο με άντρες( μόνο μια στιγμή). Είναι όλες εκείνες οι στιγμές που μέθυσες για μια χαμένη αγάπη, κοιμήθηκες στην αγκαλιά του φίλου σου και το πρωί τον έβαλες να ορκιστεί ότι θα μείνει μεταξύ σας. Είναι όλα εκείνα τα σ’ αγαπώ που σου έκοψαν την ανάσα και όλα εκείνα τα ευχαριστώ για όσα έκανες απ’ τη κάρδια σου. Είναι οι στιγμές που έκανες λάθος και ζητώντας συγγνώμη πήρες μια τεράστια βουρκωμένη αγκαλιά. Με λίγα λόγια είναι όλες εκείνες οι στιγμές, που πασπαλισμένες με χρυσόσκονη σε κάνουν να χαμογελάς ασυναίσθητα την ώρα που το αφεντικό σου σου βάζει υπερωρία, την ώρα που χαζεύεις «εγκλωβισμένος» σε μια αίθουσα έξω απ’ το παράθυρο, την ώρα που όλα έχουν μαύρο χρώμα.
Ξέρω ότι ο καθένας από σας θα μπορούσε να προσθέσει τις δικές του στιγμές που ένιωσε ευτυχισμένος τζάμπα και αυτό είναι ότι πιο ελπιδοφόρο κόντρα στη εποχή μας. Η ζωή έχει γέλιο και κλάμα, μα πάνω απ’ όλα έχει πλάκα και νόημα σε ότι δώσουμε εμείς.
Με αγάπη xrisa-fi
Μόνο μια στιγμή;
ΑπάντησηΔιαγραφήmpravo re xrisa
ΑπάντησηΔιαγραφήs euxaristw sunadelfe :))
ΑπάντησηΔιαγραφή